Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Πανηγύρισε η Ιερά Μονή Παναγίας Λυκουρίσσης

Την Δευτέρα 31 Αυγούστου, εορτή της καταθέσεως της τιμίας ζώνης της Θεοτόκου πανηγύρισε η Ιερά Γυναικεία Μονή Παναγίας Λυκουρίσσης Σκουτεράς.

Το απόγευμα της παραμονής τελέσθηκε ο πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος από τον ιεροκήρυκα αρχιμ. Παύλο Ντανά.

Το πρωί στην ακολουθία του Όρθρου και την αρχιερατική θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Κοσμάς, ο οποίος μίλησε επίκαιρα στους προσκυνητές που ανέβηκαν για να προσκυνήσουν την παλαιά θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Λυκουρισιωτίσσης. Η ιερά εικόνα φυλάσσεται εκτός της Ιερά Μονής και εκτίθεται προς προσκύνηση μόνο κατά το διήμερο της πανηγύρεως.

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Η εορτή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και τα ονομαστήρια του Σεβασμιωτάτου

Με την αρμόζουσα εκκλησιαστική τάξη και μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε, στις 24 Αυγούστου, η ιερά μνήμη του αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος και ισαποστόλου Κοσμά του Αιτωλού, του προστάτου και πολιούχου της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, κατά την οποία εορτάζει ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Κοσμάς τα σεπτά ονομαστήριά του.

Επίκεντρο του εορτασμού απετέλεσε, όπως πάντα, η πόλη του Θέρμου και η ομώνυμη Ιερά Μονή του Αγίου στο χωριό Μέγα Δένδρο όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο μεγάλος διδάσκαλος του Γένους.

Στις λατρευτικές εκδηλώσεις συμμετείχαν, προσκεκλημένοι του Σεβασμιωτάτου, οι Μητροπολίτες Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ και Παροναξίας κ. Καλλίνικος. Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος που είχε επίσης προσκληθεί, τελικά δεν παρέστη, λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών που πλήττουν τις τελευταίες ημέρες την Ιερά Μητρόπολή του.

Την Κυριακή 23 Αυγούστου τελέσθηκε ο αρχιερατικός Εσπερινός στο καθολικό της Ιεράς Μονής, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ. Στον Εσπερινό συγχοροστάτησε και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος ο οποίος προσήλθε για να ευχηθεί στον εορτάζοντα Ποιμενάρχη μας. Τον θείο λόγο κήρυξε ο παν/τατος αρχιμ. Χριστοφόρος Μυτιλήνης ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.

Την Δευτέρα το πρωί τελέσθηκε ο Όρθρος και η αρχιερατική θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης κ. Ιωήλ, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο. Μετά το πέρας της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος δέχθηκε τις ευχές των επισήμων, καθώς και των κληρικών και των λαϊκών που προσήλθαν για να ευχηθούν στον Σεβασμιώτατο. Κατόπιν έγινε επίσκεψη στο χώρο της οικίας του Αγίου Κοσμά, όπου αναπέμφθηκε ειδική δέηση και στη συνέχεια οι Αρχιερείς επισκέφθηκαν την ιστορική Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Μάνδρας.

Το απόγευμα στο Θέρμο τελέσθηκε, κατά την καθιερωμένη τάξη, ο μεθέορτος Εσπερινός στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου και στη συνέχεια ξεκίνησε η λιτάνευση της ιεράς εικόνας και του χαριτοβρύτου λειψάνου του Αγίου Κοσμά, η οποία κατέληξε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στην κεντρική πλατεία του Θέρμου τελέσθηκε αρτοκλασία και μίλησε στους πιστούς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παροναξίας κ. Καλλίνικος. Στη λιτανεία συμμετείχε και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεόφιλος, ο οποίος προσήλθε να ευχηθεί στον Σεβασμιώτατο. Μετά το πέρας της λιτανείας παρετέθη δεξίωση στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού, κατά την οποία ο Σεβασμιώτατος δέχθηκε τις ευχές των πιστών.

Μεταξύ των επισήμων που προσήλθαν να τιμήσουν τον Άγιο Κοσμά και να ευχηθούν στον Σεβασμιώτατο ήταν ο Υφυπουργός Υγείας κ. Μάριος Σαλμάς, ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος, ο Δήμαρχος Θέρμου, ο Νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας, οι Βουλευτές του Νομού, ο Διοικητής του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων, ο Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Δυτικής Ελλάδος και ο Αστυνομικός Διευθυντής Ακαρνανίας, ο Διοικητής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Αιτωλίας, οι Δήμαρχοι άλλων Δήμων και άλλοι εκπρόσωποι αρχών, φορέων και συλλόγων.

Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε όλους για την παρουσία τους και τις θερμές ευχές τους και ιδιαίτερα τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς που ήλθαν να συνεορτάσουν τα εόρτια του αγίου Κοσμά του Αιτωλού και τα ονομαστήρια του Επισκόπου της τοπικής Εκκλησίας της Αιτωλίας και της Ακαρνανίας.

Την Τρίτη το απόγευμα στις κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, στη Ρίζα Αντιρρίου, επισκέφθηκε τον Σεβασμιώτατο για να του ευχηθεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος.













Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

Η Κοίμηση της Θεοτόκου


Η Κοίμησις της Θεοτόκου

Όταν ήλθε η στιγμή του τέλους της επίγειας ζωής της Θεοτόκου, άγγελος Κυρίου της το μετέφερε τρεις ημέρες πριν. Η χαρά της Παναγίας ήταν πολύ μεγάλη διότι θα πήγαινε να συναντήσει τον Υιό της και Θεό της. Αφού λοιπόν πήγε και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη και έκανε γνωστή την κοίμησή της. Μάλιστα η παράδοση αναφέρει ότι λίγο πριν την κοίμησή της, οι Απόστολοι πού δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, με θαυμαστό τρόπο μεταφέρθηκαν όλοι δίπλα της. Όταν εκοιμήθη η Παναγία, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Ανοίγοντας δε το μνήμα μετά από τρεις ημέρες, έκπληκτοι είδαν ότι η Παρθένος Μαρία, αναστήθηκε σωματικά και ανελήφθη στους ουρανούς.


Απολυτίκιο. Ήχος α’.

Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε, μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.


Κοντάκιον. Ήχος πλ. β’. Αυτόμελον.

Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον,
και προστασίαις αμετάθετον ελπίδα,
τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν,
ως γαρ ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν,
ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον.

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Εις την Κοίμησιν της Υπεραγίας Θεοτόκου

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


«…Αν ο θάνατος των οσίων είναι τίμιος και η μνήμη δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια, πόσο μάλλον τη μνήμη της αγίας των αγίων, δια της οποίας επέρχεται όλη η αγιότης στους αγίους, δηλαδή τη μνήμη της αειπάρθενης και Θεομήτορος, πρέπει να την επιτελούμε με τις μεγαλύτερες ευφημίες.

Αυτό πράττουμε εορτάζοντας την επέτειο της αγίας κοιμήσεως ή μεταστάσεώς της, που αν και με αυτή είναι λίγο κατώτερη από τους αγγέλους, όμως ξεπέρασε σε ασύγκριτο βαθμό και τους αγγέλους και τους αρχαγγέλους και όλες τις υπερκόσμιες δυνάμεις δια της εγγύτητός της προς τον Θεό και δια των από παλαιά γραμμένων και πραγματοποιημένων σ' αυτή θαυμασίων.

Ο θάνατός της είναι ζωηφόρος, μεταβαίνοντας σε ουράνια και αθάνατο ζωή, και η μνήμη τούτου είναι χαρμόσυνη εορτή και παγκόσμια πανήγυρις, που όχι μόνο ανανεώνει τη μνήμη των θαυμασίων της Θεομήτορος, αλλά και προσθέτει τη κοινή και παράδοξη συνάθροιση των ιερών Αποστόλων από κάθε μέρος της γης για την πανίερη κηδεία της, με θεολήπτους ύμνους, με τις αγγελικές επιστασίες και χοροστασίες και λειτουργίες γι΄ αυτήν.

Οι Απόστολοι προπέμπουν, ακολουθούν, συμπράττουν, αποκρούουν, αμύνονται και συνεργούν με όλη τη δύναμη μαζί με εκείνους που εγκωμιάζουν το ζωαρχικό και θεοδόχο εκείνο σώμα, το σωστικό φάρμακο του γένους μας, το σεμνολόγημα όλης της κτίσεως.

Ενώ ο ίδιος ο Κύριος Σαβαώθ και Υιός αυτής της αειπάρθενης, είναι αοράτως παρών και αποδίδει στη μητέρα την εξόδιο τιμή. Σε αυτού τα χέρια εναπέθεσε και το θεοφόρο πνεύμα, δια του οποίου έπειτα από λίγο μεταθέτει και το συζυγικό προς εκείνο σώμα σε χώρο αείζωο και ουράνιο.

Διότι μόνο αυτή, ευρισκομένη ανάμεσα στο Θεό και σ' ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, τον μεν Θεό κατέστησε υιόν ανθρώπου, τους δε ανθρώπους έκανε υιούς Θεού, ουρανώσασα τη γη και θεώσασα το γένος. Και μόνο αυτή από όλες τις γυναίκες αναδείχθηκε μητέρα του Θεού εκ φύσεως πάνω από κάθε φύση. Υπήρξε βασίλισσα κάθε εγκοσμίου και υπερκοσμίου κτίσματος.

Τώρα έχοντας και τον ουρανό κατάλληλο κατοικητήριο, ως ταιριαστό της βασίλειο, στον οποίο μετατέθηκε σήμερα από τη γη, στάθηκε και στα δεξιά του παμβασιλέως με διάχρυσο ιματισμό ντυμένη και στολισμένη, όπως λέγει ο προφήτης. (Ψαλμ. 44,11). Διάχρυσο ιματισμό, που σημαίνει στολισμένη με τις παντοειδείς αρετές. Διότι μόνο αυτή κατέχει τώρα μαζί με το θεοδόξαστο σώμα και με τον Υιό, τον ουράνιο χώρο. Δεν μπορούσε πραγματικά γη και τάφος και θάνατος να κρατεί έως το τέλος το ζωαρχικό και θεοδόχο σώμα της και αγαπητό ενδιαίτημα ουρανού και του ουρανού των ουρανών.

Αποδεικτικό για τους μαθητές στοιχείο περί της αναστάσεώς της από τους νεκρούς γίνονται τα σινδόνια και τα εντάφια, που μόνα απέμειναν στο τάφο και βρέθηκαν από εκείνους που ήλθαν να την ζητήσουν, όπως συνέβηκε προηγούμενα με τον Υιό και δεσπότη. Δεν χρειάσθηκε να μείνει και αυτή επίσης για λίγο πάνω στη γη, όπως ο Υιός της και Θεός, γι' αυτό αναλήφθηκε αμέσως προς τον υπερουράνιο χώρο από τον τάφο.

Με την ανάληψή της η Θεομήτορ συνήψε τα κάτω με τα άνω και περιέλαβε το πάν με τα γύρω της θαυμάσια, ώστε και το ότι είναι ελαττωμένη πολύ λίγο από τους αγγέλους, γευόμενη το θάνατο, αυξάνει τη υπεροχή της σε όλα . Και έτσι είναι η μόνη από όλους τους αιώνες και από όλους τους αρίστους που διαιτάται με το σώμα στον ουρανό μαζί με τον Υιό και Θεό.

Η Θεομήτωρ είναι ο τόπος όλων των χαρίτων και πλήρωμα κάθε καλοκαγαθίας και εικόνα κάθε αγαθού και κάθε χρηστότητος, αφού είναι η μόνη που αξιώθηκε όλα μαζί τα χαρίσματα του Πνεύματος και μάλιστα η μόνη που έλαβε παράδοξα στα σπλάχνα της εκείνον στον οποίο βρίσκονται οι θησαυροί όλων των χαρισμάτων. Τώρα δε με το θάνατό της προχώρησε από εδώ προς την αθανασία και δίκαια μετέστη και είναι συγκάτοικος με τον Υιό στα υπερουράνια σκηνώματα και από εκεί επιστατεί με τις ακοίμητες προς αυτόν πρεσβείες εξιλεώνοντας αυτόν προς όλους μας.

Είναι τόσο πολύ πλησιέστερη από τους πλησιάζοντας το Θεό, όχι μόνο από τους ανθρώπους, αλλά και από αυτές τις αγγελικές ιεραρχίες. «Τα Σεραφείμ στέκονταν γύρω του» (Ησαΐας 6,2) και ο Δαβίδ λέγει: «παρέστη η βασίλισσα στα δεξιά σου».

Βλέπετε τη διαφορά της στάσεως; Από αυτή μπορείτε να καταλάβετε και τη διαφορά της, κατά την αξία της τάξεως. Διότι τα Σεραφείμ ήταν γύρω από το Θεό, πλησίον δε στον ίδιο μόνο η βασίλισσα και μάλιστα στα δεξιά του. Όπου κάθισε ο Χριστός στον ουρανό, δηλαδή στα δεξιά της μεγαλωσύνης, εκεί στέκεται και αυτή τώρα που ανέβηκε από τη γη στον ουρανό.

Ποιός δεν γνωρίζει ότι η Παρθενομήτωρ είναι εκείνη η βάτος που ήταν αναμμένη αλλά δεν καταφλεγόταν. (Ψαλμ.44,19) Και αυτή η λαβίδα, που πήρε το Σεραφίμ, τον άνθρακα από το θυσιαστήριο, που συνέλαβε δηλαδή απυρπολήτως το θείο πυρ και κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να έλθει προς το Θεό. Επομένως μόνη αυτή είναι μεθόριο της κτιστής και της άκτιστης φύσεως.

Ποιός θα αγαπούσε το Υιό και Θεό περισσότερο από τη μητέρα, η οποία όχι μόνο μονογενή τον γέννησε, αλλά και μόνη της αυτή χωρίς ανδρική ένωση, ώστε να είναι το φίλτρο διπλάσιο.

Όπως λοιπόν, αφού μόνο δι' αυτής επεδήμησε προς εμάς, φανερώθηκε και συναναστράφηκε με τους ανθρώπους, ενώ πρίν ήταν αθέατος, έτσι και στον μελλοντικό ατελεύτητο αιώνα κάθε πρόοδος και αποκάλυψη μυστηρίων χωρίς αυτήν θα είναι αδύνατος.

Δια μέσου της Θεομήτορος θα υμνούν το Θεό γιατί αυτή είναι η αιτία, η προστάτης και πρόξενος των αιωνίων. Αυτή είναι θέμα των προφητών, αρχή των Αποστόλων, εδραίωμα των μαρτύρων, κρηπίς των διδασκάλων, η ρίζα των απορρήτων αγαθών, η κορυφή και τελείωση κάθε αγίου.

Ω Παρθένε θεία και τώρα ουρανία, πως να περιγράψω όλα σου τα προσόντα; Πως να σε δοξάσω, το θησαυρό της δόξας; Εσένα και η μνήμη μόνο αγιάζει αυτόν που την χρησιμοποιεί.

Μετάδωσε πλούσια λοιπόν τα χαρίσματά σου στο λαό σου, Δέσποινα, δώσε τη λύση των δεινών μας, μετάτρεψε όλα προς το καλύτερο με τη δύναμή σου, δίδοντας τη χάρη σου για να δοξάζουμε το προαιώνιο Λόγο που σαρκώθηκε από σένα γα μας μαζί με τον άναρχο Πατέρα και το ζωοποιό Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους ατελευτήτους αιώνες. Γένοιτο...».

Το 9ο Τεύχος του Περιοδικού



Η α’ εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία της Ελλάδος στην Ιεραποστολή. Στην Ιεραποστολή (εσωτερική και εξωτερική) αφιερώνεται και το 9 τεύχος (Ιανουάριος – Φεβρουάριος – Μάρτιος 2009) του Περιοδικού «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ».

Στο αφιέρωμα περιλαμβάνονται κείμενα: α) του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Τιρράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. κ. Αναστασίου «Ο Ιεραπόστολος – Το κίνητρο ως “Υπαρξιακή Προσταγή”», β) της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας «Αγιορείτικα Μετόχια στη Γαλλία – Η επίδραση της Θείας Χάριτος στη Δύση», γ) του ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως αρχιμ. Χριστοφόρου Μυτιλήνη «Στον απόηχο μιας ιεραποστολικής εξόρμησης στο Κογκό», δ) του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Κεντρώας Αφρικής πρωτ. Ἀνδρέα Καγιάγια «Ιεραπόστολος π. Χαρίτων Πνευματικάκης – “…μας αγάπησε πριν μας γνωρίσει”» και ε) του φιλολόγου και γραμματέως της Ιεράς Μητροπόλεως κ. Χριστοφόρου Μπαμπάνη «Ιεραποστολή: ευκοπία ή αυταρέσκεια».

Στην ενότητα εορταστικά περιλαμβάνεται ένα κείμενο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά με θέμα «Η εσταυρωμένη ζωή κατά τον Άγιο Κοσμά» και ένα κείμενο του αρχιμ. Αυγουστίνου Ανδριτσοπούλου – Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Εισοδίων της Θεοτόκου Μυρτιάς και ιεροκήρυκος με θέμα «Η θεία και φίλη και γλυκυτάτη φωνή».

Στη στήλη της αγιολογίας θα διαβάσετε το κείμενο του κ. Κωνσταντίνου Παπαδοπούλου θεολόγου – φιλολόγου, με θέμα «Άγιος Λάζαρος, ο φίλος του Χριστού».

Στη στήλη εις μνημόσυνον γίνεται αναφορά σε δύο ιερείς που έφυγαν από κοντά μας το περασμένο διάστημα, τον π. Ευστράτιο Ζορμπά και τον π. Λάμπρο Βάρσο.

Η ύλη μας εμπλουτίζεται με άλλα τρία κείμενα: α) του θεολόγου – φιλολόγου κ. Κωνσταντίνου Δημοπούλου με θέμα «Ιωσήφ ο Πάγκαλος», β) του θεολόγου κ. Σπυρίδωνος Λαπατά, με θέμα «Ο μυστικός Δείπνος και η αποκάλυψη της προδοσίας» και γ) της δημοσιογράφου κας Μαρίνας Ριζογιάννη με θέμα «Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια λαμπάδα…». Δημοσιεύεται επίσης η εγκύκλιος που εξέδωσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας σχετικά με τις Καρναβαλικές Εκδηλώσεις.

Η ύλη του τεύχους ολοκληρώνεται, όπως πάντα, με τις δραστηριότητες και την επικαιρότητα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Στις δραστηριότητες γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στις εκδηλώσεις που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη προς τιμήν του Μακαριστού Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρού Θεοκλήτου Αβραντινή με την ευκαιρία συμπληρώσεως δύο ετών από την εν Κυρίω κοίμησή του.

Το 8ο Τεύχος του Περιοδικού


Στην ακολουθία της Αγρυπνίας αφιερώνεται το 8 τεύχος (Οκτώβριος – Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2008) του Περιοδικού «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» με γενικό τίτλο «Εν Αγρυπνίες».

Στο αφιέρωμα θα διαβάσετε ένα λόγο του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου για την νυχτερινή προσευχή, καθώς και διηγήσεις από βίους αγίων για την αρετή της Αγρυπνίας. Επίσης δημοσιεύονται λόγοι «περί Αγρυπνίας και Προσευχής» του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου και του ιερέως Δημητρίου Γκαγκαστάθη. Παρατίθεται επίσης ένα κείμενο του ιεροκήρυκα αρχιμ. Παύλου Ντανά με τίτλο «Νήφε εν πάσι» και ένα κείμενο του ιερομ. Νεκταρίου, της Ιεράς Μονής Παρακλήτου με τίτλο «Μια αγρυπνία στη Βασιλεύουσα». Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με δύο κείμενα για τις Αγρυπνίες στον Ιερό Ναό Αγίου Ελισσαίου και τον Όσιο Νικόλαο τον Πλανά.

Στην ενότητα εορταστικά θα διαβάσετε την ποιμαντορική εγκύκλιο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Κοσμά για την εορτή των Χριστουγέννων 2008 και άλλα δύο κείμενα: α) του θεολόγου – φιλολόγου κ. Κωνσταντίνου Δημοπούλου με τίτλο «Ιωσήφ ο Μνήστωρ» και β) του θεολόγου κ. Σπυρίδωνος Λαπατά, για τον Άγιο Σπυρίδωνα, με τίτλο «Ο Άγιος των θαυμάτων».

Στη στήλη μνημεία δημοσιεύεται το α’ μέρος του άρθρου του Ομότιμου Καθηγητή Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Αθανασίου Παλιούρα με τίτλο «Ιερές Μονές – Μνημεία της Ιεράς Μητροπόλεως».

Στη στήλη της βιβλιοπαρουσίασης παρουσιάζονται τα ημερολόγια τοίχου και τσέπης που εξέδωσε η Ιερά Μητρόπολη για το έτος 2009 και τρία αντιαιρετικά φυλλάδια με τίτλους «Η αίρεση των Μαρτύρων του Ιεχωβά», «Προτεστάντες – Πεντηκοστιανοί» και «Σύγχρονες Αιρέσεις».

Η ύλη του τεύχους ολοκληρώνεται με ένα κείμενο του θεολόγου κ. Λάμπρου Σκόντζου με τίτλο «Η σύγχρονη πλάνη του Νεοπαγανισμού» και με την παρουσίαση του Α’ Ιερατικού Συνεδρίου που πραγματοποίησε η Ιερά Μητρόπολη στις κατασκηνωτικές εγκαταστάσεις στη Ρίζα Αντιρρίου την Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008 με θέμα: «Ο ιερεύς εις τον 21ο αιώνα», καθώς και με τις κυριότερες από τις δραστηριότητες και την επικαιρότητα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Το 7ο Τεύχος του Περιοδικού


Το 2008 συμπληρώθηκαν 2000 χρόνια από την γέννηση του Φωτιστού των Εθνών και ιδρυτού της Εκκλησίας της Ελλάδος πρωτοκορυφαίου Αποστόλου Παύλου και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αφιέρωσε το έτος αυτό στην μεγάλη αυτή μορφή της Εκκλησίας μας. Το 7 τεύχος (Ιούλιος – Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2008) του Περιοδικού «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ», αφιερώνεται στον Απόστολο Παύλο, τον πρώτο μετά τον Ένα.

Στο αφιέρωμα μετά από μια γενική παρουσίαση της ζωής και του έργου του Αποστόλου Παύλου, δημοσιεύονται τρία κείμενα: α) μια απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού Μητροπολίτου (από Παραμυθίας) Αγιάς και Συκουρίου κυρού Παύλου Καρβέλη κατά τον Εσπερινό του πανηγυρίζοντος Ιερού Ναού Αποστόλου Παύλου της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου στις 28 Ιουνίου 1982, β) ένα κείμενο του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κυρηνείας κ. Παύλου με τίτλο «Σκεύος εκλογής» και γ) του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου με τίτλο «Ένας άνθρωπος, η μέριμνα πασών των Εκκλησιών»

Στην ενότητα εορταστικά θα διαβάσετε μια ομιλία του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά «Εις το Γενέθλιον της Υπεραγίας Θεοτόκου» καθώς και την ομιλία που πραγματοποίησε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Κοσμάς κατά την πανήγυρη του Ιερού Ναού Αγίου Βησσαρίωνος Καλαμπάκας.

Στη στήλη της θεολογίας θα διαβάσετε ένα κείμενο του θεολόγου κ. Νικολάου Βούλγαρη με θέμα «Η θεολογία των εικόνων» και ένα κείμενο του θεολόγου – φιλολόγου κ. Κωνσταντίνου Δημοπούλου με τίτλο «Αυτός που στέκεται δίπλα μας».

Στη στήλη της βιβλιοπαρουσίασης παρουσιάζονται δύο βιβλία: α) το Λεύκωμα που εξέδωσε η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας με τίτλο «Χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά – Ανθολόγιο Ιστορίας στην πορεία ενός δοξασμένου Έθνους» και β) το νέο βιβλίο του λόγιου αγιορείτη μοναχού Μωυσή «Οι Άγιοι του Αγίου Όρους», από τις εκδόσεις «Μυγδονία».

Η ύλη του τεύχους εμπλουτίζεται με την εγκύκλιο που εξέδωσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας και αφορά την προσέλευση, την ενδυμασία και τον σεβασμό στο χώρο των Ιερών Ναών και ένα κείμενο του δασκάλου κ. Κωνσταντίνου Καντάνη με θέμα «Οι διακοπές και ο γέροντας Επιφάνιος».

Όπως πάντα το περιοδικό ολοκληρώνεται με τις κυριότερες από τις δραστηριότητες και την επικαιρότητα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Το 6ο Τεύχος του Περιοδικού



Από της αναρρήσεώς του στον επισκοπικό θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Κοσμάς πραγματοποίησε τα Εγκαίνια 10 Ιερών Ναών και Παρεκκλησίων. Το 6ο τεύχος (Απρίλιος – Μάιος – Ιούνιος 2008) του Περιοδικού «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ», αφιερώνεται στην τελετή των Εγκαινίων.

Στο αφιέρωμα θα διαβάσετε κείμενα: α) του Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. κ. Παναγιώτη Σκαλτσή με τίτλο «Η Τελετή των Εγκαινίων», β) την επίκαιρη ομιλία που πραγματοποίησε ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κυρηνείας κ. Παύλος κατά τον Εσπερινό των Εγκαινίων του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Νεαπόλεως και γ) την ομιλία που πραγματοποίησε ο λόγιος αγιορείτης ιερομόναχος π. Γρηγόριος κατά την θεία Λειτουργία των Εγκαινίων του Ιερού Παρεκκλησίου Αγίων Αποστόλων Θέρμου. Επίσης παρατίθεται αναλυτικό φωτορεπορτάζ από τις τελετές των Εγκαινίων που πραγματοποίησε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Κοσμάς.

Στη στήλη της θεολογίας θα διαβάσετε ένα κείμενο του Λεωνίδα Ουσπένσκυ με τίτλο «Η εικόνα στο φως της Ορθόδοξης ερμηνείας – Οι Πασχαλινές ορθόδοξες εικόνες».

Στη στήλη εορταστικά δημοσιεύονται δύο κείμενα: α) του θεολόγου και Λυκειάρχου κ. Ιωάννη Κωστάκη με τίτλο «Η “βρώσις” και το “έργον” του Χριστού» και β) του θεολόγου – φιλολόγου κ. Κωνσταντίνου Δημοπούλου με τίτλο «Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας».

Στην ενότητα διδαχές δημοσιεύεται ένα κείμενο του αρχιμ. Αθηναγόρα Καραμαντζάνη με τίτλο «Το χάρισμα των ολίγων».

Στη στήλη της ιστορίας θα διαβάσετε ένα κείμενο του πρ. Δημάρχου Μεσολογγίου, Αντιπτεράρχου ε.α. κ. Γεωργίου Πρεβεζάνου με τίτλο «Η απελευθέρωση του Μεσολογγίου – 2 Μαΐου 1829».

Στη νέα στήλη εις μνημόσυνον γίνεται αναφορά σε τρεις ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεως που έφυγαν από κοντά μας το περασμένο διάστημα, τον π. Δημήτριο Μπεκατώρο, τον π. Γεώργιο Τσόλκα και τον π. Δημήτριο Ξυγκά.

Στη στήλη της βιβλιοπαρουσίασης παρουσιάζεται η Ελληνική Πατρολογία του J. P. Migne, την έκδοση της οποίας ολοκλήρωσε το Κέντρο Πατερικών Εκδόσεων με την επιμέλεια του πρωτ. Ιωάννου Διώτη.

Η ύλη του τεύχους ολοκληρώνεται με ένα κείμενο της Γυμνασιάρχου κας Μαρίας Σκαβάρα για το έργο και τον ρόλο της γυναίκας μέσα στην Εκκλησία και τέλος με τις δραστηριότητες και την επικαιρότητα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Το 5ο Τεύχος του Περιοδικού



Στις 28 Ιανουαρίου 2008 ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησία Αρχιεπίσκοπος κυρός Χριστόδουλος πορεύθηκε προς την αιωνιότητα μετά από πολύμηνη ασθένεια. Στον μεγάλο αυτό ιεράρχη αφιερώνεται ευλαβικά το 5 τεύχος (Ιανουάριος – Φεβρουάριος – Μάρτιος 2008) του Περιοδικού «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ».

Στο αφιέρωμα θα διαβάσετε μια γενική αναφορά στη ζωή και την προσφορά του μακαριστού Αρχιεπισκόπου και μια αναφορά στις επισκέψεις που πραγματοποίησε στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Θα διαβάσετε επίσης τρεις ομιλίες του, που σχετίζονται με την Ιερά Μητρόπολή μας και πραγματοποιήθηκαν: α) η πρώτη κατά την εκδήλωση τιμής και μνήμης που πραγματοποίησε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος για την συμπλήρωση 180 χρόνων από την Έξοδο του Μεσολογγίου, β) η δεύτερη κατά την επίσκεψη του στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου και συγκεκριμένα κατά την αναπαράσταση της Εξόδου στον Κήπο των Ηρώων, το Σάββατο του Λαζάρου 2006, και γ) η τρίτη κατά το Αρχιερατικό Μνημόσυνο στη μνήμη των 5 φονευθέντων στις 21 Δεκεμβρίου 2006, στο Αγρίνιο. Επίσης δημοσιεύονται τα τελευταία εόρτια μηνύματά (Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς) του μακαριστού Αρχιεπισκόπου. Το αφιέρωμα κλείνει με την παράθεση των δύο συλλυπητηρίων επιστολών που απέστειλε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας προς την Ιερά Σύνοδο και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στη εκλογή (7 Φεβρουαρίου) και την ενθρόνιση (16 Φεβρουαρίου) του νέου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος (του από Θηβών και Λεβαδείας) κ. κ. Ιερωνύμου του Β’.

Στη στήλη εορταστικά περιλαμβάνονται τρία ενδιαφέροντα κείμενα: α) του θεολόγου κ. Λάμπρου Σκόντζου με θέμα «Έφθασε καιρός, η των πνευματικών αγώνων αρχή», β) του θεολόγου – φιλολόγου κ. Κωνσταντίνου Δημοπούλου με τίτλο «Ο Φαρισαϊσμός» και γ) του Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών πρωτ. Γεωργίου Μεταλληνού με τίτλο «Η Ορθοδοξία ως μια μεγάλη οικογένεια».

Στη στήλη της ιστορίας θα διαβάσετε ένα κείμενο του κ. Κωνσταντίνου Χολέβα με τίτλο «Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ως πνευματικός πατέρας της Επαναστάσεως».

Η ύλη του τεύχους συμπληρώνεται με τρία ακόμα κείμενα: α) του ιεροκήρυκα αρχιμ. Καλλιστράτου Λυράκη για «Το μυστήριο του Γάμου», β) του ιεροκήρυκα αρχιμ. Αθηναγόρα Καραμαντζάνη με τίτλο «Το πάθος των πολλών» και γ) του δασκάλου κ. Κωνσταντίνου Καντάνη με τίτλο «Ο μπαρμπά-Γιάννης και το πηγάδι». Επίσης δημοσιεύεται η δήλωση–διαμαρτυρία του Σεβασμιωτάτου και των Ιερέων της Ιεράς Μητροπόλεώς μας για το «Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης».

Το περιοδικό κλείνει, ως συνήθως, με τις δραστηριότητες και την επικαιρότητα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Το 4ο Τεύχος του Περιοδικού


Το 2007 συμπληρώθηκαν 1600 χρόνια από την κοίμηση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αφιέρωσε το έτος αυτό στην μεγάλη αυτή μορφή της Εκκλησίας μας. Το 4 τεύχος (Οκτώβριος – Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2007) του Περιοδικού «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ», αφιερώνεται στον ιερό Χρυσόστομο.

Στο αφιέρωμα δημοσιεύονται κείμενα: α) του ιεροκήρυκος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών αρχιμ. Χρυσοστόμου Παπαθανασίου «Ο Ιερός Χρυσόστομος – Διδάσκαλος, Ιερουργός, Ποιμένας», β) του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου αρχιμ. Επιφανίου Καραγεώργου «Ο Χρυσόστομος και η μέλλουσα κρίση – Η συμβολή του ιερού Χρυσοστόμου στην εσχατολογική προβληματική της αρχαίας Εκκλησίας», γ) του θεολόγου – Λυκειάρχου κ. Ιωάννου Κωστάκη «Τα αγαθά της Πίστεως – Από τις διδαχές του Ιερού Χρυσοστόμου» και δ) του θεολόγου – φιλολόγου κ. Κωνσταντίνου Δημοπούλου «Η πλεονεξία κατά τον Ιερό Χρυσόστομο».

Στην ενότητα εορταστικά θα βρείτε δύο κείμενα: α) του θεολόγου κ. Λάμπρου Σκόντζου «Αναγκαιότητα της Ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου» και β) του μακαριστού Παύλου Ευδοκίμωφ «Η εικόνα της Βαπτίσεως του Κυρίου».

Στη στήλη της ιστορίας δημοσιεύεται ένα κείμενο του ιεροκήρυκος αρχιμ. Αυγουστίνου Ανδριτσοπούλου για τον Μακεδονικό Αγώνα.

Στην ενότητα διδαχές δημοσιεύεται απομαγνητοφωνημένη η ομιλία που πραγματοποίησε ο αγιορείτης ιερομόναχος Βενέδικτος Νεοσκητιώτης στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αγρινίου.

Στη στήλη της θεολογίας δημοσιεύεται η δεύτερη συνέχεια του άρθρου του Επίκουρου Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. κ. Βασιλείου Τσίγκου με τίτλο «Ο ανακαινισμός του “όλου” ανθρώπου».

Στη νέα στήλη της βιβλιοπαρουσίασης παρουσιάζονται τρία βιβλία: α) το νέο βιβλίο του κ. Ηλία Μάκου «Φτερωτός Άγγελος», από τις Εκδόσεις Αρμός για τον Μακαριστό Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρό Σεβαστιανό, β) η νέα έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας με τίτλο «Ψαλώ τω Θεώ μου έως υπάρχω…» που αποτελεί συλλογή ύμνων και τραγουδιών και γ) τα ημερολόγια τοίχου και τσέπης της Ιεράς Μητροπόλεως για το νέο έτος 2008.

Η ύλη του τεύχους εμπλουτίζεται με ένα κείμενο του Πατριαρχικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Χονγκ Κονγκ και Άπω Ανατολής αρχιμ. Κωνσταντίνου Τσίλη για την Ιεραποστολή στον κόσμο της Ανατολής, καθώς και με ένα απόσπασμα από την ομιλία που πραγματοποίησε στη Σχολή Γονέων η αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών κα Βασιλική Γκρέκα – Σπηλιώτη με θέμα «Η διατροφή και η πρόληψη του καρκίνου».

Το τεύχος ολοκληρώνεται με μια αναφορά στην Έκθεση Εικόνων από τα Επτάνησα που πραγματοποιήθηκε στην Πινακοθήκη «Χρήστου και Σοφίας Μοσχανδρέου», υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας και τις κυριότερες από τις δραστηριότητες και την επικαιρότητα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Το 3ο Τεύχος του Περιοδικού



Το 3 τεύχος (Ιούλιος – Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2007) του Περιοδικού «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» αφιερώνεται στην εκπαίδευση, αφού η κυκλοφορία του συμπίπτει με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.

Στο αφιέρωμα που έχει γενικό θέμα «Νεότητα και Εκ-παίδευση», θα διαβάσετε το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά προς τους μαθητές και της μαθήτριες των σχολείων της Μητροπόλεως, καθώς και την επίκαιρη ομιλία που πραγματοποίησε στην εορταστική εκδήλωση του παραρτήματος της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων Αιτωλοακαρνανίας στις 30 Ιανουαρίου 2006 στο Αγρίνιο για την εορτή των Τριών Ιεραρχών. Θα διαβάσετε επίσης ένα κείμενο του Αρχιερατικού Επιτρόπου Μεσολογγίου αρχιμ. Αναστασίου Καντάνη με θέμα «Ο Αγιασμός» και «Μια προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού για την παιδεία» της Καθηγουμένης της Ιεράς Μονής Αγίου Κοσμά Αιτωλού Μεγαδένδρου μοναχής Ευθυμίας. Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με ένα κείμενο του θεολόγου – φιλολόγου κ. Κωνσταντίνου Δημοπούλου με τίτλο «Το κρυφό Σχολειό» και με ένα κείμενο της δημοσιογράφου κας Μαρίνας Ριζογιάννη με τίτλο «Οι παγίδες του Διαδικτύου».

Στη στήλη της αγιολογίας δημοσιεύεται ένα απόσπασμα από το βιβλίο του ιεροκήρυκος αρχιμ. Παύλου Ντανά «Ο Βάρβαρος που έγινε Άγιος».

Στη στήλη εορταστικά θα διαβάσετε μία ομιλία του Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου με θέμα «Ο Σταυρός και το βίωμά του» που περιλαμβάνεται στον 5ο τόμο του βιβλίου «Κατηχήσεις και Λόγοι», εκδόσεις Ι. Μ. Ορμύλιας.

Η ύλη του τεύχους εμπλουτίζεται: α) με τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κολουέζυ κ. Μελέτιος, κατά την επίσκεψη του στο Αγρίνιο, στον θεολόγο κ. Νικόλαο Καζαντζή, β) με ένα κείμενο του Επίκουρου Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. κ. Βασιλείου Τσίγκου με τίτλο «Ο ανακαινισμός του “όλου” ανθρώπου», γ) με ένα κείμενο του δασκάλου κ. Κωνσταντίνου Καντάνη με τίτλο «Η ευχή», και δ) με ένα κείμενο του ιεροκήρυκος αρχιμ. Αθηναγόρα Καραμαντζάνη με τίτλο «Υλισταί και άθεοι».

Η ύλη του τεύχους ολοκληρώνεται με μια συνοπτική αναφορά της γυμνασιάρχου κας Μαρίας Σκαβάρα στο έργο, το σκοπό και το ρόλο της Επιτροπής Γυναικείων Θεμάτων της Ιεράς Μητροπόλεως και τις κυριότερες από τις δραστηριότητες και την επικαιρότητα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2009

Το 2ο Τεύχος του Περιοδικού


Στις 2 Ιουνίου 2007 η Εκκλησία της Αλβανίας παραχώρησε στην τοπική μας Εκκλησία απότμημα του ιερού λειψάνου του εφόρου και προστάτου της Ιεράς μας Μητροπόλεως, Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

Το ιερό λείψανο μετέφερε αυτοπροσώπως ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. κ. Αναστάσιος και το υποδέχθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς. Η επίσημη υποδοχή πραγματοποιήθηκε με κάθε λαμπρότητα το Σάββατο 2 Ιουνίου στην ομώνυμη Ιερά Μονή του Αγίου στη γενέτειρα του, το Μέγα Δένδρο Θέρμου.

Στο μεγάλο και ιστορικό αυτό γεγονός, για την τοπική μας Εκκλησία, αφιερώνεται το 2ο τεύχος (Απρίλιος – Μάιος – Ιούνιος 2007) του Περιοδικού «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ».

Στο αφιέρωμα με γενικό τίτλο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός – Ο Άγιος επιστρέφει» περιλαμβάνεται εκτενές ρεπορτάζ από την υποδοχή και όλες τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν προς τιμήν του Αγίου Κοσμά, αλλά και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου. Επίσης περιλαμβάνεται η εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας που αναγνώσθηκε στους Ιερούς Ναούς σχετικά με το ιστορικό αυτό γεγονός, καθώς και η προσφώνηση του Σεβασμιωτάτου προς τον Μακαριώτατο, κατά την επίσημη υποδοχή, και αποσπάσματα από τις αντιφωνήσεις του Μακαριωτάτου, τόσο κατά την υποδοχή, όσο και κατά την Αρχιεπισκοπική Θεία Λειτουργία της Κυριακής 3 Ιουνίου. Το αφιέρωμα κλείνει με δύο κείμενα: α) της Καθηγουμένης της Ιεράς Μονής Αγίου Κοσμά μοναχής Ευθυμίας με τίτλο «Τα πραγματικά χαρακτηριστικά της μορφής του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού» και β) του Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. κ. Βασιλείου Τσίγκου με τίτλο «Πίστη και ζωή στις Διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού».

Στη στήλη λατρευτικά δημοσιεύεται απομαγνητοφωνημένη η ομιλία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. κ. Αναστασίου κατά την Αρχιεπισκοπική Θεία Λειτουργία που τελέσθηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Κοσμά Αιτωλού την Κυριακή 3 Ιουνίου.

Στη στήλη εορταστικά θα διαβάσετε ένα κείμενο του θεολόγου – φιλολόγου κ. Κωνσταντίνου Δημοπούλου με τίτλο «Το Αναστάσιμο Μήνυμα».

Στην ενότητα της αγιολογίας δημοσιεύεται η επίκαιρη ομιλία που πραγματοποίησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Κοσμάς στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου, κατά την λιτάνευση της ιεράς εικόνος του Αγίου Χριστοφόρου (9 Μαΐου). Επίσης δημοσιεύεται και μια παλαιότερη ομιλία του μακαριστού Μητροπολίτου κυρού Θεοκλήτου στις εορτές του Αγίου Χριστοφόρου τον Μάιο του 1993.

Στη στήλη της ιστορίας θα διαβάσετε δύο κείμενα: α) του ιεροκήρυκος αρχιμ. Αυγουστίνου Ανδριτσοπούλου με τίτλο «Μάρτυρες της Ελευθερίας – Ρήγας Βελεστινλής» και β) του θεολόγου κ. Λάμπρου Σκόντζου με τίτλο «Ο αδιάρρηκτος σύνδεσμος Ελληνισμού και Χριστιανισμού».

Η ύλη του περιοδικού ολοκληρώνεται με άλλα δύο κείμενα: α) του ιεροκήρυκος αρχιμ. Χριστοφόρου Μυτιλήνη με τίτλο «Η ημέρα της Πεντηκοστής - Παράκλητε αγαθέ χάρισε μας μετάνοια» και β) του ιεροκήρυκος αρχιμ. Παύλου Ντανά «Περί αυτομεμψίας»

Τέλος παρατίθενται οι δραστηριότητες – όπου γίνεται αναλυτική αναφορά στη διοργάνωση και τη φιλοξενία από την Ιερά Μητρόπολή μας, του Α’ Θεολογικού Συνεδρίου Μεταπτυχιακών Φοιτητών του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, με γενικό θέμα «Εκκλησία και Κοινωνία» – και η επικαιρότητα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Το 1ο Τεύχος του Περιοδικού

Η έκδοση του 1ου τεύχους (Ιανουάριος – Φεβρουάριος – Μάρτιος 2007) του Περιοδικού «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» συνέπεσε με την εκδημία (12 Φεβρουαρίου) του Μακαριστού Μητροπολίτου πρ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρού Θεοκλήτου Αβραντινή στον οποίο και ευλαβικά αφιερώθηκε.

Στο αφιέρωμα δημοσιεύονται αποσπάσματα από τις Δηλώσεις και τα Δελτία Τύπου που εκδόθηκαν από διαφόρους Φορείς και Συλλόγους με αφορμή την εκδημία του μακαριστού Μητροπολίτου, καθώς επίσης και αποσπάσματα από τους επικηδείους λόγους που εκφωνήθηκαν κατά την εξόδιο ακολουθία του. Δημοσιεύονται επίσης ένα κείμενο του μακαριστού με θέμα «Ο χρόνος», που απετέλεσε το εόρτιο μήνυμα που είχε απευθύνει προς το πλήρωμα της τοπικής εκκλησίας την Πρωτοχρονιά του 1983. Το ευλαβικό αυτό αφιέρωμα κλείνει με αναλυτικό ρεπορτάζ από την εκδημία και την εξόδιο ακολουθία καθώς και με την παράθεση της επικηδείου ομιλίας που εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς.

Στη στήλη εορταστικά δημοσιεύεται «Λόγος εις την Αγίαν του Χριστού Ανάστασιν», του Αγίου Επιφανίου επισκόπου Κύπρου. Στην ίδια στήλη, με αφορμή την επέτειο 1600 χρόνων από την κοίμηση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, δημοσιεύεται ένα κείμενο με θέμα «Η ελεημοσύνη κατά τον ιερό Χρυσόστομο», του ιεροκήρυκος αρχιμ. Παύλου Ντανά.

Στην ενότητα της ιστορίας και με αφορμή την επέτειο των 181 χρόνων από την Έξοδο της Φρουράς των Ελευθέρων Πολιορκημένων δημοσιεύεται ένα κείμενο του φιλολόγου κ. Κωνσταντίνου Δημοπούλου με θέμα «Θαλπωρή και Χάρμα τοις μαρναμένοις».

Στην ενότητα της αγιολογίας παρουσιάζεται μια συνοπτική αναφορά στους Αγίους που έζησαν ή μαρτύρησαν στην γη της Αιτωλοακαρνανία.

Η ύλη του τεύχους εμπλουτίζεται με δύο ακόμα κείμενα: α) του ιεροκήρυκος αρχιμ. Αυγουστίνου Ανδριτσοπούλου με τίτλο «Οι Πατέρες ως πρόμαχοι της Ορθοδοξίας» και β) του δασκάλου κ. Κωνσταντίνου Καντάνη με θέμα «Ο οδοιπόρος του Θεού».

Το τεύχος ολοκληρώνεται με μια συνέντευξη της παθολόγου – διαιτολόγου κας Μαριάννας Σταματιάδου και του καρδιολόγου κ. Παύλου Τούτουζα στη δημοσιογράφο κα Μαρίνα Ριζογιάννη με θέμα την νηστεία της Εκκλησίας και με τις κυριότερες από τις δραστηριότητες και την επικαιρότητα της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Η πανήγυρη της Ι. Μονής Παντοκράτορος Αγγελοκάστρου

Η πανήγυρη της Ι. Μονής Παντοκράτορος Αγγελοκάστρου

Με κάθε λαμπρότητα πανηγύρισε και εφέτος, η Ιερά Γυναικεία Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος – Παντοκράτορος Αγγελοκάστρου. Την παραμονή της εορτής τελέσθηκε ο πανηγυρικός Εσπερινός, μετά θείου κηρύγματος προεξάρχοντος του ιεροκήρυκος αρχιμ. Λαυρεντίου Καρανάσιου. Στις 3 τη νύχτα τελέσθηκε η πρώτη θεία Λειτουργία και το πρωί ο πανηγυρικός Όρθρος και η αρχιερατική θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά. Στη θεία Λειτουργία παρέστησαν ο Δήμαρχος Αγγελοκάστρου κ. Σωτήριος Ρουσογιάννης και οι τοπικές αρχές.
Μετά το πέρας της θείας Λειτουργίας στο αρχονταρίκι της Μονής προσφέρθηκε το καθιερωμένο μοναστηριακό κέρασμα και στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τρισάγιο στον τάφο του μακαριστού προκατόχου του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρού Ιεροθέου, ο οποίος βρίσκεται στον περίβολο της Μονής.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πλήθος κόσμου πέρασε από το μοναστήρι για να προσκυνήσει την ιερά εικόνα της Μεταμορφώσεως και να συμμετάσχει στις ιερές ακολουθίες που τελέσθηκαν κατά το διήμερο της πανηγύρεως.







Ο Σεβασμιώτατος με τον κ. Δήμαρχο, τον Διοικητή της Πυροσβεστικής και άλλους επισήμους.



Τρισάγιο επί του τάφου του Μακαριστού Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρού Ιεροθέου



Η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Αγγελοκάστρου (φωτο Αρχείου)

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Λόγος εις την Θείαν Μεταμόρφωσιν

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Ομιλία εις την Θείαν Μεταμόρφωσιν
του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού

(Νεοελληνική Απόδοση)

Ο Προφήτης Ησαΐας προείπε για το ευαγγέλιο ότι «λόγο συντετμημένο θα δώσει ο Κύριος επί της γης» (Ησ. 10, 25). Συντετμημένος λόγος είναι εκείνος, που μέσα σε λίγες λέξεις περικλείει πλούσιο νόημα. Ας επανεξετάσουμε λοιπόν σήμερα όσα έχουμε εκθέσει κι ας προσθέσουμε όσα υπολείπονται, για να εμφορηθούμε ακόμη περισσότερο από τα εναποκείμενα άφθαρτα νοήματα και ολόκληροι να καταληφθούμε από τα θεία.
«Τον καιρό εκείνο παραλαμβάνει ο Ιησούς τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και τους ανεβάζει σε όρος υψηλό κατ' ιδίαν. Εκεί μεταμορφώθηκε ενώπιόν τους και έλαμψε το πρόσωπό Του όπως ο ήλιος» (Ματθ. 17, 1). Ιδού τώρα είναι καιρός ευπρόσδεκτος, σήμερα ημέρα σωτηρίας, αδελφοί, ημέρα θεία, νέα και αΐδιος, που δεν μετρείται με διαστήματα, δεν αυξομειώνεται, δεν διακόπτεται από νύκτα. Διότι είναι η ημέρα του Ήλιου της δικαιοσύνης, ο οποίος δεν υφίσταται αλλοίωση ή σκιά ένεκα μετατροπής» (Ιακ. 1, 7). Αυτός, αφ' ότου φιλανθρώπως έλαμψε σε μας με ευδοκία του Πατρός και συνεργία του Αγίου Πνεύματος και μας εξήγαγε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως, συνεχίζει για πάντα να λάμπει πάνω από τα κεφάλια μας ως άδυτος ήλιος.
Επειδή, λοιπόν, είναι δικαιοσύνης και αλήθειας Ήλιος, δεν ανέχεται να φέγγει και να γνωρίζεται από αυτούς που μετέρχονται το ψεύδος ή υψώνουν την αδικία με λόγια ή την επιδεικνύουν με έργα. Αλλά εμφανίζεται και γίνεται πιστευτός από τους εργάτες της δικαιοσύνης και τους εραστές της αλήθειας και αυτούς ευφραίνει με τις λάμψεις Του. Αυτό είναι που λέει η Γραφή «Φως ανέτειλε για τον δίκαιο και η σύζυγός του ευφροσύνη» (Ψαλμ. 96, 12). Γι' αυτό και ο ψαλμωδός προφήτης άδει προς τον Θεό: «Το Θαβώρ και ο Ερμών θα αγαλλιάσουν στο όνομά σου» (Ψαλμ. 88, 12), προαναγγέλλοντας την ευφροσύνη που προκλήθηκε αργότερα στο όρος από την έλλαμψη εκείνη σ' αυτούς που την είδαν.
Ο δε Ησαΐας λέει: «λύσε κάθε δεσμό αδικίας, διάλυσε τους κόμπους βιαίων συνθηκών, κάθε άδικη συμφωνία αναίρεσε» (Ησ. 58, 6). Και κατόπιν: «Τότε θα ξεχυθεί σαν την αυγή το φως σου και τα ιάματά σου γρήγορα θα ανατείλουν, θα πορεύεται ενώπιόν σου η δικαιοσύνη σου και η δόξα του Θεού θα σε προστατεύει» (Ησ. 58, 8). Και πάλι, «εάν αφαιρέσεις από σένα δεσμό και χειρονομία καταδικαστική και κακολογία, και δώσεις στον πεινασμένο άρτο με την ψυχή σου και χορτάσεις ψυχή ταπεινωμένη, τότε θα ανατείλει μέσα από το σκοτάδι το φως σου και το σκοτάδι σου θα γίνει σαν μεσημέρι» (Ησ. 58, 9). Πράγματι, τους καθιστά κι αυτούς άλλους ήλιους, πάνω στους οποίους ο ήλιος αυτός θα λάμψει απλέτως· «διότι θα λάμψουν και οι δίκαιοι όπως ο ήλιος στην βασιλεία του Πατρός τους» (Ματθ. 13, 43).
Ας αποβάλλουμε λοιπόν, αδελφοί, τα έργα του σκότους, κι ας εργαζόμαστε τα έργα του φωτός, ώστε όχι μόνο να βαδίσουμε ευσχημόνως σαν σε τέτοια ημέρα, αλλά και ημέρας υιοί να γίνουμε. Και ας ανεβούμε στο όρος, όπου ο Χριστός έλαμψε, για να δούμε τι συνέβη εκεί. Ή μάλλον, εάν είμαστε όπως πρέπει και έχουμε γίνει άξιοι τέτοιας ημέρας, ο ίδιος ο Λόγος του Θεού θα μας ανεβάσει στον κατάλληλο καιρό. Τώρα όμως, παρακαλώ, εντείνετε και ανυψώστε τους οφθαλμούς της διάνοιας προς το φως του ευαγγελικού κηρύγματος, έως ότου μεταμορφωθείτε με την ανακαίνιση του νου σας και έτσι αποκτώντας την θεία αίγλη από ψηλά, να γίνετε σύμμορφοι με το ομοίωμα της δόξας του Κυρίου (Φιλ. 3, 21), του οποίου το πρόσωπο επάνω στο όρος έλαμψε σήμερα σαν τον ήλιο.
Τι σημαίνει «σαν τον ήλιο;» Κάποτε το ηλιακό φως δεν υπήρχε σαν σε σκεύος στον δίσκο τούτο. Το μεν φως είναι πρωτογεννημένο, τον δε δίσκο την τετάρτη ημέρα δημιούργησε ο Κτίστης των πάντων, ανάβοντας σ' αυτόν το φως και κάμνοντάς τον άστρο που φέρνει την ημέρα και συγχρόνως φαίνεται την ημέρα. Κατά τον ίδιο τρόπο και το φως της θεότητας κάποτε δεν βρισκόταν σαν σε σκεύος στο σώμα του Χριστού. Εκείνο μεν είναι πριν από κάθε αρχή και δίχως αρχή. Τούτο δε το πρόσλημμα, το οποίο έλαβε από μας ο Υιός του Θεού, δημιουργήθηκε για χάρη μας στους ύστερους χρόνους, λαμβάνοντας εντός του το πλήρωμα της Θεότητας. Έτσι εμφανίσθηκε φωστήρας θεοποιός και συνάμα θεοφεγγής. Έτσι έλαμψε το πρόσωπο του Χριστού όπως ο ήλιος, τα δε ιμάτιά Του έγιναν λευκά όπως το φως. Ο δε Μάρκος λέει «στιλπνά και λευκά πολύ σαν χιόνι, τέτοια που δεν μπορεί να λευκάνει γναφέας επί της γης» (Μαρκ. 9, 3).
Λαμπρύνθηκε, λοιπόν, με το ίδιο φως και το προσκυνητό εκείνο σώμα του Χριστού και τα ιμάτια, αλλ' όχι εξίσου. Διότι το μεν πρόσωπό Του σαν τον ήλιο έλαμψε, τα δε ιμάτια, εφόσον άγγιζαν το σώμα Του, έγιναν φωτεινά. Και έδειξε με αυτό ποιες είναι οι στολές της δόξας, που θα ενδυθούν κατά τον μέλλοντα αιώνα όσοι πλησίασαν τον Θεό, και ποια είναι τα ενδύματα της αναμαρτησίας, τα οποία όταν απέβαλε ο Αδάμ λόγω της παραβάσεως, φαινόταν γυμνός και αισθανόταν ντροπή.
Ο μεν θείος Λουκάς λέει: «Έγινε η μορφή Του διαφορετική και η ενδυμασία Του λευκή και απαστράπτουσα», βλέποντας ότι όλα τα εκεί τελούμενα δεν έχουν κάτι αντίστοιχο να συγκριθούν. Ο δε Μάρκος εικονίζει μεν τα ιμάτια, λέγοντας όμως ότι είναι στιλπνά και λευκά σαν χιόνι έδειξε και αυτός ότι οι εικόνες και τα παραδείγματα υστερούν έναντι της θέας των ιματίων εκείνων. Διότι το χιόνι είναι μεν λευκό, αλλ' όχι στιλπνό. Έχει πάντα ανώμαλη επιφάνεια, εφόσον όλο αποτελείται από μικρές φυσαλίδες λόγω της μίξεως του ενυπάρχοντος σ' αυτό αέρα. Όταν δηλαδή το σύννεφο δεν έχει ακόμη συσταθεί τελείως και δεν μπορεί να αποβάλει τον ενυπάρχοντα αέρα, πήζει από την σφοδρότητα του ψύχους και έτσι κατέρχεται γεμάτο αέρα, λευκό και ανώμαλο, όπως περίπου ο αφρός.
Επειδή, λοιπόν, δεν αρκούσε το λευκό του χιονιού, για να παραστήσει την τερπνότητα της θέας εκείνης, συμπεριλήφθηκε και το στιλπνό, δείχνοντας και μ' αυτά ο ευαγγελιστής την υπερφυή φύση του φωτός εκείνου, με το οποίο τα ιμάτια εκείνα έγιναν στιλπνά και λευκά. Πράγματι, δεν είναι ιδιότητα του φωτός να καθιστά λευκά και στιλπνά αυτά που φωτίζει, αλλά να δείχνει το χρώμα τους. Αντιθέτως, εκείνο, καθώς φαίνεται, τα αποκάλυψε ή μάλλον τα αλλοίωσε, πράγμα που δεν συνιστά ιδιότητα αισθητού φωτός. Το δε ακόμη παραδοξότερο, ότι και όταν τα αλλοίωσε, τα διατήρησε πάλι αναλλοίωτα, όπως φάνηκε λίγο αργότερα. Πώς να τα ενεργεί αυτά φως γνώριμο σε μας; Γι' αυτό ο ευαγγελιστής θέλοντας να δείξει υπερφυή όχι μόνο την υπεροχική λαμπρότητα και ομορφιά του προσώπου του Κυρίου, αλλά και την ωραιότητα των ενδυμάτων, παραμέρισε με τρόπο την φυσική ωραιότητα συνάπτοντας την στιλπνότητα με το λευκό του χιονιού. Επειδή όμως και η τέχνη μαζί με την φύση επινοεί το ωραίο, θέτοντας εκείνη την ομορφιά πάνω από τεχνητούς ωραϊσμούς, αναφέρει: «τέτοια, που δεν μπορεί να λευκάνει γναφέας επάνω στην γη».
Αλλ' όμως ο προαιώνιος Λόγος, που σαρκώθηκε για μας, η ενυπόστατη σοφία του Πατρός, φέρει οπωσδήποτε μέσα Του και τον λόγο του ευαγγελικού κηρύγματος· του οποίου το γράμμα είναι σαν ενδυμασία· λευκό και σαφές, συνάμα δε στιλπνό και λαμπρό και σαν μαργαριτάρι, μάλλον δε θεοπρεπές και ένθεο γι' αυτούς που βλέπουν πνευματικά τα του Πνεύματος και ερμηνεύουν θεοπρεπώς τις λέξεις των κειμένων και δείχνουν ότι τα λόγια του ευαγγελικού κηρύγματος είναι τέτοια, που γναφέας επάνω στην γη, δηλαδή σοφός του κόσμου τούτου, δεν μπορεί να διασαφήσει. Και τι λέω να διασαφήσει; Δεν μπορεί να τα κατανοήσει, ούτε όταν τα εξηγεί άλλος. Διότι, καθώς λέει ο απόστολος, «ψυχικός άνθρωπος δεν δέχεται τα του Πνεύματος, ούτε μπορεί να τα γνωρίσει» (Α΄ Κορ. 2, 14). Γι' αυτό και εσφαλμένως θεωρεί αισθητές τις ασύλληπτες και θείες και πνευματικές ελλάμψεις, «ερευνώντας πράγματα που δεν είδε, μάταια υπερυφανευόμενος με τον υποδουλωμένο στην αμαρτία νου του» (Κολ. 2, 18).
Αλλ' ο Πέτρος, που ο νους του φωτίσθηκε από την θεσπέσια εκείνη θέα και ανυψώθηκε προς θείο έρωτα και πόθο μεγαλύτερο, μη θέλοντας πλέον να αποχωρισθεί το φως εκείνο, «καλό είναι να είμαστε εδώ», έλεγε στον Κύριο, «αν θέλεις, ας κατασκευάσουμε εδώ τρεις σκηνές, μία για σένα, μία για τον Μωϋσή και μία για τον Ηλία», μη γνωρίζοντας τι λέει. Διότι, βέβαια, δεν είχε φθάσει ο καιρός της αποκαταστάσεως. Όταν έλθει ο καιρός, δεν θα χρειασθούμε σκηνές χειροποίητες. Πέρα από αυτό, δεν έπρεπε να εξισώνει τον Δεσπότη με τους δούλους με την ομοιότητα των σκηνών. Ο μεν Χριστός ως Υιος γνήσιος στους κόλπους του Πατρός βρίσκεται, οι δε προφήτες ως υιοί γνήσιοι του Αβραάμ στους κόλπους του Αβραάμ όπως πρέπει θα κατοικήσουν. Καθώς λοιπόν ο Πέτρος στην άγνοιά του έλεγε αυτά, «ιδού, νεφέλη φωτεινή τους επισκίασε», διακόπτοντας τους λόγους του Πέτρου και δείχνοντας ποια είναι η σκηνή που αρμόζει στον Χριστό. Τι ήταν όμως αυτή η νεφέλη και πώς, ενώ ήταν φωτεινή, τους επισκίασε; Μήπως είναι αυτή το απρόσιτο φως, στο οποίο ο Θεός κατοικεί, το φως που ενδύεται σαν ιμάτιο; Διότι λέει: «αυτός που καθιστά τα σύννεφα άμαξά Του» (103, 4) και «έθεσε το σκότος περικάλυμμά Του σαν κυκλική σκηνή» (Ψαλμ. 17, 13), ενώ ο απόστολος λέει: «είναι ο μόνος που έχει αθανασία και κατοικεί σε φως απρόσιτο» (Α’ Τιμ. 6, 16). Ώστε το ίδιο είναι εδώ και φως και σκότος, που επισκιάζει από ασύγκριτη λαμπρότητα.
Αλλά και αυτό, που λίγο πριν είδαν τα μάτια των αποστόλων, χαρακτηρίζεται ως απρόσιτο από τους ιερούς θεολόγους. «Σήμερα είναι φωτός απροσίτου άβυσσος. Σήμερα φωτίζει τους αποστόλους απεριόριστη έκχυση θείας αίγλης στο Θαβώρ». Και ο μέγας Διονύσιος αποκαλώντας γνόφο το απρόσιτο φως, όπου λέγεται ότι κατοικεί ο Θεός λέει ότι «σ' αυτόν τον γνόφο εισέρχεται όποιος αξιώνεται να γνωρίσει και να δει τον Θεό». Επομένως το ίδιο φως ήταν αυτό που πρωτύτερα έβλεπαν να λάμπει από το πρόσωπο του Κυρίου οι απόστολοι και η φωτεινή νεφέλη που κατόπιν επισκίασε. Αλλά στην αρχή επειδή έλαμπε μετριότερα, επέτρεπε την όραση. Όταν όμως διαχύθηκε με πολύ μεγαλύτερη ένταση, ήταν γι' αυτούς αόρατο λόγω της ασύγκριτης λαμπρότητας. Και έτσι επισκίασε την πηγή του θείου και αεννάου φωτός, τον ήλιο της δικαιοσύνης Χριστό. Άλλωστε, και στον αισθητό ήλιο το ίδιο φως και την όραση παρέχει μέσω της ακτίνας και αφαιρεί πάλι την όραση, όταν κατάματα τον κοιτάξει κανείς, διότι η λαμπρότητά του είναι υπεράνω της δυνατότητας των οφθαλμών μας.
Αλλ' ο μεν αισθητός ήλιος φαίνεται όπως είναι εκ φύσεως και όχι όπως θέλει, ούτε μόνο σε όποιους θέλει. Ο δε ήλιος της αλήθειας και της δικαιοσύνης Χριστός, έχοντας όχι μόνο φύση και φυσική λαμπρότητα και δόξα, αλλά και θέληση ανάλογη, φωτίζει προνοητικώς και σωτήρια μόνο όσους θέλει και όσο θέλει. Έτσι θέλησε και φάνηκε σαν ήλιος ενώπιον των αποστόλων και μάλιστα όχι από μεγάλη απόσταση. Έπειτα έλαμψε πιο έντονα κατά την θέλησή Του και από την ασύγκριτη φωτεινότητα έγινε αόρατος στα μάτια των αποστόλων, σαν να εισήλθε σε φωτεινή νεφέλη. Αλλά και φωνή ακούσθηκε από την νεφέλη: «Αυτός είναι ο Υιος μου ο αγαπητός, στον οποίον ευδόκησα, Αυτόν να ακούτε». Όταν ο Κύριος βαπτίσθηκε στον Ιορδάνη, ανοίχθηκαν οι ουρανοί και η ίδια ακούσθηκε φωνή από την δόξα εκείνη ασφαλώς, την οποία δόξα και ο Στέφανος αργότερα ενατένισε, όταν άνοιξαν γι' αυτόν οι ουρανοί και καταλήφθηκε από τον Πνεύμα το Άγιο. Τώρα ακούσθηκε από την νεφέλη, που επισκίασε τον Ιησού. Επομένως είναι αυτή η ίδια η υπερουράνια δόξα του Θεού. Πώς λοιπόν είναι αισθητό φως το υπερουράνιο;
Δίδαξε δε η από την νεφέλη φωνή του Πατρός, ότι όλα εκείνα τα προ της ελεύσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, οι νομοθεσίες, οι υιοθεσίες, ήταν ατελή και δεν έγιναν ούτε τελέσθηκαν σύμφωνα με προηγούμενο θέλημα του Θεού, αλλά παραχωρήθηκαν για την μέλλουσα αυτή του Κυρίου παρουσία και επιφάνεια. Αυτός λοιπόν είναι εκείνος, στον οποίο ευδοκεί και αναπαύεται και ευαρεστείται τέλεια ο Πατήρ, όπως σε Υιό αγαπητό. Γι' αυτό και παραγγέλλει Αυτόν να ακούμε και σ' Αυτόν να πειθαρχούμε. Και όταν λέει «εισέλθετε από την στενή πύλη, διότι είναι πλατειά και άνετη η οδός που οδηγεί στην απώλεια, ενώ στενή και δύσβατη η οδός που οδηγεί στην ζωή», Αυτόν να ακούτε. Κι όταν λέει πως το φως αυτό είναι βασιλεία του Θεού, Αυτόν να ακούτε, σ' Αυτόν να πιστεύετε και τέτοιου φωτός να καθιστάτε αξίους τους εαυτούς σας.
Όταν λοιπόν φάνηκε η φωτεινή νεφέλη και ήχησε από την νεφέλη η πατρική φωνή, έπεσαν, λέει, με το πρόσωπο στην γη οι μαθητές· όχι εξ αιτίας της φωνής, αφού και άλλοτε πολλές φορές ακούσθηκε, όχι μόνο στον Ιορδάνη αλλά και στα Ιεροσόλυμα όταν πλησίαζε το σωτήριο πάθος. Πράγματι, όταν ο Κύριος είπε «Πάτερ, δόξασε το όνομά Σου» ήλθε φωνή από τον ουρανό: «Το όνομά μου το δόξασα και πάλι θα το δοξάσω» (Ιω. 12, 28), και όλος μεν ο όχλος άκουσε, αλλά κανείς από αυτούς δεν έπεσε. Εδώ όμως όχι μόνο φωνή, αλλά και φως απεριόριστο συνάμα φάνηκε. Ευλόγως, λοιπόν, κατάλαβαν οι θεοφόροι Πατέρες ότι γι' αυτόν τον λόγο έπεσαν πρηνείς οι μαθητές, όχι για την φωνή, αλλά για το παράξενο και υπερφυές φως. Διότι και πριν φθάσει η φωνή ήσαν φοβισμένοι, όπως λέει ο Μάρκος, σαφώς από την θεοφάνεια εκείνη.
Όμως, όταν με όλα αυτά αποδεικνύεται ότι το φως εκείνο είναι θείο και υπερφυές και άκτιστο, τι παθαίνουν πάλι αυτοί που επιδίδονται με υπερβολικό ζήλο στην θύραθεν και σαρκική παιδεία και δεν μπορούν να γνωρίσουν τα του Πνεύματος; Κατρακυλούν σε άλλο γκρεμό. Δεν το ονομάζουν θεία δόξα, ούτε βασιλεία Θεού, ούτε κάλλος, ούτε χάρη, ούτε λαμπρότητα, όπως από τον Θεό και τους θεολόγους διδαχθήκαμε, αλλά ισχυρίζονται ότι τούτο είναι η ουσία του Θεού, το οποίο προηγουμένως έλεγαν ότι είναι αισθητό και κτιστό. Ο δε Κύριος στα ευαγγέλια λέει πως τούτη η δόξα δεν είναι κοινή μόνο σ Αυτόν και τον Πατέρα, αλλά και στους αγίους αγγέλους, καθώς γράφει ο θείος Λουκάς: «όποιος ντραπεί να ομολογήσει εμένα και την διδασκαλία μου στην γενεά αυτή, θα ντραπεί και ο Υιος του ανθρώπου γι' αυτόν, όταν έλθει μέσα στην δόξα Του και την δόξα του Πατρός και των αγίων αγγέλων» (Λουκ. 9, 26). Αυτοί λοιπόν που ισχυρίζονται Πως η δόξα αυτή είναι ουσία, θα δεχθούν ότι αυτή είναι κοινή ουσία του Θεού και των αγγέλων, πράγμα που αποτελεί εσχάτη ασέβεια.
Μάλιστα, όχι μόνο οι άγγελοι, αλλά και οι άγιοι μεταξύ των ανθρώπων μετέχουν σ' αυτή την δόξα και βασιλεία. Αλλ' ο μεν Πατήρ και ο Υιος μαζί με το θείο Πνεύμα έχουν φυσική τούτη την δόξα και βασιλεία, οι δε άγιοι άγγελοι και άνθρωποι την αποκτούν κατά χάρη, δεχόμενοι από εκεί την έλλαμψη. Άλλωστε και ο Μωϋσής και ο Ηλίας, που εμφανίσθηκαν μαζί Του σ' αυτή την δόξα, αυτό ακριβώς μας παρέστησαν. Ο δε Μωϋσής φάνηκε κοινωνός της θεϊκής δόξας όχι μόνο τώρα επάνω στο Θαβώρ, αλλά και τότε που το πρόσωπό του δοξάσθηκε τόσο, ώστε να μη μπορούν οι Ισραηλίτες να το αντικρύσουν. Τούτο δηλώνει και αυτός που λέει ότι ο Μωϋσής δέχθηκε στο θνητό πρόσωπό του την αθάνατη δόξα του Πατρός. Καθώς και εκείνος που, όταν ο Ευνόμιος χαρακτήριζε αμετάδοτη προς τον Υιό την δόξα του Παντοκράτορα, τον αντέκρουσε λέγοντας ότι, δεν θα ανεχόμουν τέτοιο λόγο, ακόμη κι αν αναφερόταν στον Μωϋσή.
Κοινή, λοιπόν, και μία είναι η δόξα και η βασιλεία και η λαμπρότητα του Θεού και των αγίων Του. Γι' αυτό και ο ψαλμωδός προφήτης ψάλλει: «η λαμπρότητα του Θεού μας θα είναι επάνω μας» (Ψαλμ. 89, 19). Αλλά κανείς μέχρι τώρα δεν τόλμησε να πει ότι είναι μία και κοινή η ουσία του Θεού και των αγίων. Και βέβαια κοινή φάνηκε τελευταία επάνω στο όρος η θεία λαμπρότητα της θεότητας του Λόγου και της ανθρώπινης σάρκας. Ότι είναι όμως κοινή η ουσία της θεότητας και της σάρκας, θα το έλεγαν ο Ευτυχής και ο Διόσκορος και όχι αυτοί που θέλουν να είναι ευσεβείς. Και την μεν δόξα αυτή και λαμπρότητα, όπως και τώρα την είδαν οι συνοδοιπόροι του Ιησού, όλοι θα την αντικρύσουν, όταν ο Κύριος φανεί να λάμπει από ανατολή έως δύση. Κανείς όμως δεν στάθηκε στην υπόσταση και ουσία του Θεού και είδε ή περιέγραψε την θεία φύση. Και το μεν θείο τούτο φως δίδεται με μέτρο και επιδέχεται το μάλλον και ήττον μεριζόμενο δίχως να διαιρείται, κατά την αξία αυτών που το δέχονται. Η απόδειξη είναι κοντά. Το μεν πρόσωπο του Κυρίου έλαμψε πιο πολύ απ' τον ήλιο, τα δε ιμάτια έγιναν λαμπρά και λευκά σαν χιόνι. Και ο Μωϋσής και ο Ηλίας στην ίδια θεάθηκαν δόξα, αλλά κανείς τους δεν άστραψε τότε σαν ήλιος. Και οι ίδιοι οι μαθητές μέρος του φωτός εκείνου είδαν, μέρος δεν μπόρεσαν να ατενίσουν.
Έτσι λοιπόν μετρείται και μερίζεται, δίχως να διαιρείται, το φως εκείνο και επιδέχεται αυξομείωση. Και ένα μέρος αυτού γνωρίζεται τώρα ένα μέρος αργότερα. Γι' αυτό και ο θείος Παύλος λέει: «τώρα κατά μέρος γνωρίζουμε και κατά μέρος προφητεύουμε» (Α΄ Κορ. 13, 9). Όμως τελείως αμέριστη και ακατάληπτη είναι η ουσία του Θεού και καμμιά ουσία δεν επιδέχεται αυξομειώσεις. Κατά τα άλλα, είναι γνώρισμα των καταραμένων Μεσσαλιανών το να νομίζουν ότι η ουσία του Θεού γίνεται ορατή στους κατ' αυτούς αξίους. Εμείς όμως ανατρέποντας και τους παλαιούς και τους σύγχρονους κακοδόξους και πιστεύοντας, καθώς διδαχθήκαμε, ότι οι άγιοι βλέπουν και κοινωνούν όχι την ουσία του Θεού, αλλά βασιλεία και δόξα και λαμπρότητα και φως απόρρητο και θεία χάρη, ας οδεύσουμε προς την λάμψη του φωτός της χάριτος, για να γνωρίσουμε και να θεωρήσουμε τρίφωτη Θεότητα, που ακτινοβολεί ενιαία απόρρητη αίγλη από μία τρισυπόστατη φύση. Και τα μάτια του νου ας ανυψώσουμε προς τον Λόγο, που είναι τώρα με το σώμα Του εγκατεστημένος πάνω από τις ουράνιες αψίδες. Αυτός, θεοπρεπώς καθήμενος στα δεξιά της μεγαλοσύνης, σαν από μακρινό τόπο μας στέλνει αυτό το μήνυμα: «όποιος θέλει να παραστεί σ' αυτή την δόξα, ας μιμείται κατά το δυνατόν και ας πορεύεται την οδό και την πολιτεία, την οποία υπέδειξα με τον επίγειο βίο μου».
Ας παρατηρούμε, λοιπόν, με τους εσωτερικούς οφθαλμούς το μέγα τούτο θέαμα, την φύση μας να ζει αιωνίως με το αΰλο πυρ της Θεότητος. Και αφού αποβάλουμε τους δερμάτινους χιτώνες, τους οποίους φορέσαμε εξαιτίας της παραβάσεως, τα γεώδη και σαρκικά φρονήματα, ας σταθούμε σε γη αγία, αναδεικνύοντας ο καθένας την δική του γη αγία δια της αρετής και της ανατάσεως προς το Θεό, ώστε να έχουμε παρρησία, όταν έρχεται ο Θεός μέσα σε φως, και προστρέχοντας να φωτισθούμε και φωτιζόμενοι να ζήσουμε αιωνίως μαζί Του προς δόξα της τρισήλιας και μοναρχικωτάτης λαμπρότητας, τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων.


ΠΗΓΗ: http://www.oodegr.com/oode/pateres1/palamas/metamorfwsi1.htm