Πέμπτη 30 Ιουνίου 2022

Η Σύναξη των Αγίων Αποστόλων στο Αγγελόκαστρο και στη Ναύπακτο


Η Σύναξη των Δώδεκα Αποστόλων εορτάστηκε πανηγυρικά στις 30 Ιουνίου στην Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Ιερόθεος χοροστάτησε την παραμονή της εορτής, Τετάρτη 29 Ιουνίου 2022 στην ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Αγγελοκάστρου.

Μετά τον Εσπερινό ακολούθησε η λιτάνευση της ιεράς Εικόνας, του ιερού Ευαγγελίου και των ιερών Λειψάνων στους δρόμους του χωριού. Στην κεντρική πλατεία τελέσθηκε δέηση και ο Σεβασμιώτατος μίλησε στο πλήθος των πιστών Χριστιανών.

Αναφέρθηκε στα ονόματα των Αποστόλων. Στην αρχή λέγονταν «μαθητές του Χριστού»∙ έπειτα «Απόστολοι», επειδή απεστάλησαν από τον Χριστό σε όλα τα Έθνη∙ και στο τέλος ονομάσθηκαν «της οικουμένης διδάσκαλοι».

Αυτή η διαδοχική σειρά των χαρακτηρισμών – μαθητές, απόστολοι, διδάσκαλοι – δείχνει ότι οι Απόστολοι πέρασαν μέσα από ένα «πνευματικό σχολείο», μια «πνευματική Θεολογική Σχολή» και έμαθαν την πνευματική γνώση από την οποία προέρχεται και η πίστη και η αγάπη.

Στη συνέχεια, είπε ότι η Εκκλησία, πέρα του ότι είναι πνευματικό θεραπευτήριο που θεραπεύει τα πνευματικά νοσήματα των ανθρώπων είναι και πνευματική οικογένεια και συγχρόνως είναι και ένα «πνευματικό σχολείο». Σε αυτό το Σχολείο διδάσκαλος είναι ο Χριστός και οι άγιοι και εμείς είμαστε μαθητές που μαθητεύουμε στα μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών.





Σε αυτό το Σχολείο μαθητεύουμε στην θεογνωσία (τί είναι ο Θεός)∙ στην ανθρωπογνωσία (τί είναι ο άνθρωπος και ποιός είναι ο προορισμός του)∙ στην πνευματική ιατρική επιστήμη (πώς θεραπευόμαστε)∙ στην αιώνια ζωή και πώς θα ζούμε αιωνίως με τον Χριστό.

Επίσης, όπως σε κάθε επιστήμη και σε κάθε σχολείο υπάρχει ειδική μέθοδος για την εκμάθηση της γνώσης, έτσι και στο «Σχολείο της Εκκλησίας» υπάρχει ειδική μέθοδος για να αποκτήσει κανείς την θεία γνώση και αυτή είναι η πράξη που οδηγεί στη θεωρία. Και όπως σε κάθε Σχολείο γίνονται ασκήσεις, εξετάσεις, είναι επιτυχίες και αποτυχίες, το ίδιο συμβαίνει και στο «Σχολείο της Εκκλησίας».

Και κατέληξε λέγοντας ότι πρέπει να θεωρούμε μεγάλη τιμή που είμαστε μαθητές σε αυτό το «Σχολείο της Εκκλησίας» που έχουμε Καθηγητή τον Χριστό και διδασκάλους τους Αγίους Αποστόλους, αλλά έχουμε και συμμαθητές μας όλους του αγίους.

Στην ακολουθία του Εσπερινού και την ιερά Λιτανεία συμμετείχαν η Φιλαρμονική του Δήμου Αγρινίου, πολιτιστικοί σύλλογοι της περιοχής, Βουλευτές και Πολιτευτές του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αγρινίου, Αντιδήμαρχοι, ο Πρόεδρος της τοπικής Κοινότητας και πλήθος πιστών.

 


Το πρωί της αγιωνύμου ημέρας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων στο Ελαιοστάσιο Ναυπάκτου. Είναι ένα από τα αγαπημένα καλοκαιρινά πανηγύρια της Ναυπάκτου και εφέτος, μετά την χαλάρωση των μέτρων για την προστασία από την πανδημία του κορωνοϊού, συμμετείχε πλήθος κόσμου.

Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στις δύο αποστολές των αγίων Αποστόλων από τον Χριστό.

Κατ’ αρχήν, μόλις τους κάλεσε στην αποστολική ομάδα τους είπε να μη πορευθούν στην οδό των Εθνών και να μη εισέλθουν σε πόλη των Σαμαρειτών, αλλά να πορεύωνται μάλλον «προς τα πρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ».

Έπειτα, όμως, από την Ανάστασή Του, τους έδωσε εντολή να πορευθούν σε όλα τα έθνη, σε όλη την κτίση και να τους κάνουν μαθητές Του με το βάπτισμα και την διδασκαλία να τηρούν τις εντολές Του.

Έτσι, οι Απόστολοι μετά την Πεντηκοστή πήγαν σε όλο τον κόσμο για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού και μάλιστα όλοι τελείωσαν μαρτυρικά, εκτός από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη που εκοιμήθη σε βαθειά γηρατειά, χωρίς να μαρτυρήσει, γιατί αυτός έζησε το μαρτύριο πάνω στον Γολγοθά, όταν παρέστη στον Σταυρό του Χριστού.


Συγκεκριμένα:

1. Ο Απόστολος Πέτρος, κήρυξε στην Αντιόχεια, τον Πόντο, την Γαλατία, την Καππαδοκία, την Βιθυνία, την Ρώμη, όπου και μαρτύρησε σταυρικά, δηλαδή σταυρώθηκε ανάστροφα.

2. Ο άγιος Απόστολος Ανδρέας, κήρυξε στην Βιθυνία, τον Πόντο, την Αρμενία, Παραθαλάσσια της Μαύρης θάλασσας και μαρτύρησε στην Πάτρα, σταυρώθηκε σε σχήμα Χ.

3. Ο άγιος Ιάκωβος, υιός Ζεβεδαίου, κήρυξε σε όλη την Ιουδαία και μαρτύρησε με μάχαιρα από τον Ηρώδη Αγρίππα.

4. Ο άγιος Ιωάννης Ευαγγελιστής, κήρυξε στην Μικρά Ασία, εξορίστηκε στην Πάτμο, τελείωσε σε μεγάλη ηλικία ειρηνικά στην Έφεσο.

5. Ο άγιος Φίλιππος από Βηθσαϊδά, εργάσθηκε στην Μικρά Ασία και στην Ιεράπολη, σταυρώθηκε από ειδωλολάτρες.

6. Ο άγιος Θωμάς ο Δίδυμος, κήρυξε στους Πάρθους, τους Μήδους, τους Πέρσας, την Ινδία, πέθανε μαρτυρικά με ακόντιο.

7. Ο άγιος Βαρθολομαίος-Ναθαναήλ, κήρυξε στην Ινδία, σταυρώθηκε από ειδωλολάτρες.

8. Ο άγιος Ματθαίος, κήρυξε στην Συρία και μαρτύρησε με λιθοβολισμό.

9. Ο άγιος Ιάκωβος, υιός Αλφαίου, κήρυξε στους ειδωλολάτρες, οι οποίοι και τον σταύρωσαν.

10. Ο άγιος Σίμων ο Ζηλωτής, κήρυξε στην Μαυριτανία και στις χώρες της Αφρικής, πέθανε δια Σταυρού.

11. Ο άγιος Ιούδας ο Ιακώβου, λέγεται και Θαδδαίος, κήρυξε στην Μεσοποταμία, στην πόλη Αραράτ τον κρέμασαν και πέθανε με βέλη.

12. Ο άγιος Ματθίας, κήρυξε στην Αιθιοπία και πέθανε μαρτυρικά.

Στην συνέχεια είπε ότι η δόξα των Αποστόλων ήταν το κήρυγμα, το μαρτυρικό τέλος τους, δηλαδή η ομολογία και το μαρτύριο. Έτσι, επεκτάθηκε ο Χριστιανισμός σε όλο τον κόσμο.

Καταλήγοντας τόνισε ότι πρέπει να δίνουμε την μαρτυρία περί του Χριστού στο περιβάλλον που ζούμε και στην συνέχεια να ομολογούμε τον Χριστό όπου βρεθούμε.

 

Μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες από τον Εσπερινό στον ακόλουθο σύνδεσμο      https://photos.google.com/album/AF1QipNT2ZWQqZa5r4lxrl4n0eAvM17GRHr6rTO5xi4_

Μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες από τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία στον ακόλουθο σύνδεσμο     https://photos.google.com/share/AF1QipPslf6d2NTc0yP1k3nqQ891Jb4WBLSHSMczw0wntIno_Ztu1YBGB21uLtoqS0meOA?key=YUhxRWpGZTFwM1NkS0FnY0xxSExSQUpEZE9xdWtn

 

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2022

Εξάμηνο Μνημόσυνο Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά


Με τη συμπλήρωση έξι μηνών από την εκδημία του Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρού Κοσμά, την Κυριακή 3 Ιουλίου 2022 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, θα τελεσθεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του.

Των ιερών ακολουθιών θα προεξάρχει ο Σεβ/τος Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως, Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, ενώ την ίδια ημέρα στους Ενοριακούς Ιερούς Ναούς της Ιεράς Μητροπόλεως θα τελεσθεί ιερό μνημόσυνο για τον μακαριστό Μητροπολίτη Κοσμά.

Προσκαλείται ο ευσεβής λαός της Ιεράς Μητροπόλεως να συμμετάσχει στο ιερό Μνημόσυνο της ενορίας του και να προσευχηθεί υπέρ αναπαύσεως του μακαριστού πνευματικού Πατρός και Ποιμενάρχου του.

Η εορτή των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας

 

Με λαμπρότητα εορτάσθηκε η μνήμη των αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, σε όλους τους Ιερούς Ναούς που τιμώνται στην μνήμη τους.

Ο Σεβασμιώτατος Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, την παραμονή της εορτής, Τρίτη 28 Ιουνίου 2022 επισκέφθηκε τον Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου που βρίσκεται στο Μενίδι Αμφιλοχίας, το βορειότερο άκρο της Ιεράς Μητροπόλεως, όπου χοροστάτησε στην ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού.

Κηρύσσοντας τον θείο λόγο αναφέρθηκε «στις επιστολές των δύο Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και στην γλώσσα τους».

Στην αρχή, τόνισε ότι στην Καινή Διαθήκη διασώζονται δύο Επιστολές του Αποστόλου Πέτρου που ονομάζονται «Καθολικές» διότι απεστάλησαν σε όλους τους Χριστιανούς, καθώς επίσης διασώζονται δεκατέσσερις Επιστολές του Αποστόλου Παύλου που εστάλησαν σε συγκεκριμένες Εκκλησίες και Επισκόπους.

Έπειτα, έκανε λόγο για τη γλώσσα των Αποστόλων. Οι Απόστολοι ομιλούσαν την αραμαϊκή γλώσσα της εποχής τους, όπως και την κοινή ελληνιστική γλώσσα που είχε διαδοθεί σε όλη την περιοχή από την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και την κυριαρχία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Σε αυτήν την γλώσσα έγραψαν τις επιστολές τους.

Με αφορμή αυτό γεγονός ομίλησε, στη συνέχεια, για την «γλώσσα της αγάπης», που είναι η γλώσσα της θεολογίας, η οποία είναι απαλλαγμένη από την φιλαυτία. Από αυτήν την αγάπη εμπνέονταν οι Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι. Για αυτό στον ύμνο της αγάπης ο Απόστολος Παύλος γράφει: «Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον».





Με αυτήν την «γλώσσα της αγάπης» συνδέεται και η «γλώσσα του Αγίου Πνεύματος», όπως φάνηκε αμέσως μόλις οι Απόστολοι έλαβαν το Άγιο Πνεύμα, την ημέρα της Πεντηκοστής και διερωτώντο οι ακροατές που προέρχονταν από όλα τα έθνη: «αυτοί που μιλάνε δεν είναι Γαλιλαίοι; Πώς εμείς τους ακούμε να μιλάνε στη δική μας γλώσσα;». Το Άγιο Πνεύμα μετέφερε τα νοήματα των λόγων στους ακροατές.

Ο Σεβασμιώτατος κατέληξε λέγοντας ότι ζώντας μέσα στην Εκκλησία πρέπει να αγωνιζόμαστε συνεχώς, ώστε να μάθουμε την «γλώσσα της αγάπης» που είναι δύσκολη γλώσσα∙ να μάθουμε τη «γλώσσα του Αγίου Πνεύματος» που είναι η δυσκολότερη γλώσσα, και τελικά να μάθουμε «την μητρική γλώσσα της Εκκλησίας μας».

Αμέσως μετά την ακολουθία του Εσπερινού, υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου Αμφιλοχίας και με χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες πραγματοποιήθηκε η λιτάνευση της ιεράς Εικόνος του Αποστόλου Παύλου στους δρόμους του Μενιδίου.

Συμμετείχαν ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, πρώην υπουργός και επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στο ΝΑΤΟ κ. Σπήλιος Λιβανός, ο Δήμαρχος Αμφιλοχίας κ. Γεώργιος Κατσούλας, Αντιδήμαρχοι, ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Αμφιλοχίας, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας, μέλη του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου με παραδοσιακές φορεσιές και οι κάτοικοι του Μενιδίου.


Το πρωί της Τετάρτης 29 Ιουνίου 2022 ο Σεβασμιώτατος Τοποτηρητής μετέβη στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου. Στον Ιερό Ναό του Αποστόλου Παύλου χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και προεξήρχε στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

Κατά το κήρυγμά του αναφέρθηκε στη διδασκαλία των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου για το ότι ως Χριστιανοί ανήκουμε εξ ολοκλήρου στον Χριστό, ο Οποίος με την Ενανθρώπησή Του και τον Σταυρό και την Ανάστασή Του μας αγόρασε από την δουλεία στην αμαρτία, τον διάβολο και τον θάνατο, μας ελευθέρωσε και μας έκανε μέλη του Σώματός Του. Και επομένως είναι ο Κύριος μας και ο Δεσπότης μας.

Στην αρχή ανέφερε ένα χωρίο του Αποστόλου Πέτρου από την Β’ Καθολική του Επιστολή στο οποίο κάνει λόγο για τους ψευδοπροφήτες και τους ψευδοδιδασκάλους που διασπείρουν αιρετικές διδασκαλίες και έτσι αρνούνται τον δεσπότη που τους αγόρασε από την αμαρτία και οδηγούνται στην απώλεια (Β’ Πέτρ. β’, 1). Ήμασταν δούλοι της αμαρτίας, του θανάτου και του διαβόλου και ο Χριστός μας ελευθέρωσε, οπότε Αυτός είναι ο δεσπότης μας, ο Κύριός μας.  Όποιος το αρνείται αυτό είναι ψευδοπροφήτης και ψευδοδιδάσκαλος.

Στην συνέχεια ανέφερε ένα χωρίο από την Α’ προς Κορινθίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου που έχει το ίδιο περιεχόμενο. Ο Απόστολος Παύλος ερωτά: «δεν γνωρίζετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος που είναι μέσα σας το οποίο έχετε λάβει από τον Θεό και δεν ανήκετε στον εαυτό σας;» «Ἠγοράσθητε γάρ τιμῆς». Για αυτό συνιστά στους Χριστιανούς ο Απόστολος Παύλος να δοξάζουν τον Θεό στο σώμα τους και στο πνεύμα τους που ανήκουν σε Αυτόν (Α’ Κορ. στ’,  19-20).

Με αφορμή αυτά τα δύο χωρία των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου προσδιόρισε ότι είναι μεν αποδεκτά τα ανθρώπινα δικαιώματα μέχρις ενός σημείου, αλλά δεν έχουμε το απόλυτο δικαίωμα στο σώμα μας και στη ζωή μας, δηλαδή δεν ισχύει ο απόλυτος δικαιωματισμός, όπως μερικοί ισχυρίζονται ότι «το σώμα και η ζωή μου ανήκουν σε εμένα και τα κάνω ότι θέλω».





Κατ’ αρχήν ως άνθρωποι έχουμε τη ζωή ως δώρο του Θεού και Αυτός έχει δικαίωμα πάνω σε αυτήν. Έπειτα ως Χριστιανοί, με το Άγιο Βάπτισμα, γίναμε μέλη του Σώματος του Χριστού και ανήκουμε εξ ολοκλήρου σε Αυτόν και την Εκκλησία Του.  Γι’ αυτό πρέπει να δοξάζουμε τον Θεό με το σώμα και με το πνεύμα μας, με όλη τη ζωή μας.

Κατέληξε ότι, δυστυχώς, σήμερα ξεχνιούνται οι βασικές αυτές αλήθειες και αντί να θεωρούμε τον Χριστό ως Κύριο και Δεσπότη της ζωής μας γινόμαστε «αυτοδέσποτοι» εκφράζοντας τα αρρωστημένα δικαιώματα μας πάνω στο σώμα και την ζωή μας, αλλά και πάνω στην ζωή των άλλων. Αυτό όμως είναι ψευδοδισκαλία, αλλά και αντιθεΐα και αυτοθεΐα, δηλαδή θεοποιούμε τον εαυτό μας. Στην Εκκλησία ψάλλουμε «εὐλογητός εἶ Κύριε δίδαξόν με τά δικαιώματά Σου», πρέπει να μάθουμε και να τηρούμε τα δικαιώματα του Θεού στη ζωή μας.

Μεταξύ των πιστών που συμμετείχαν στην Θεία Λειτουργία ήταν ο Δήμαρχος Μεσολογγίου κ. Κωνσταντίνος Λύρος.

 

Μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες από τον Εσπερινό στον ακόλουθο σύνδεσμο      https://photos.app.goo.gl/bJnA9bbrUW1y3pYi6

Μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες από τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία στον ακόλουθο σύνδεσμο     https://photos.app.goo.gl/6m74oG5LTCrxncHAA

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2022

«Μικρασία αλησμόνητη»

Μουσικό αφιέρωμα από τη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής ΔΑΥΙΔ Ο ΨΑΛΜΩΔΟΣ

 

Στα 100 χρόνια μνήμης από την Μικρασιατική Καταστροφή ήταν αφιερωμένη η εκδήλωση για την λήξη των μαθημάτων της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής Αγρινίου «Δαυίδ ο Ψαλμωδός», της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην αίθουσα εκδηλώσεων του Παπαστρατείου Μεγάρου της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου το βράδυ της Κυριακής, 26 Ιουνίου 2022 με την παρουσία του Σεβασμιωτάτου Τοποτηρητού της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου.

Μετά την εισαγωγή από τον Διευθυντή της Σχολής κ. Κωνσταντίνο Καντάνη, το χορωδιακό σύνολο βυζαντινής μουσικής, υπό την διεύθυνση του κ. Κωνσταντίνου Λανάρα, έψαλλε ύμνους από την ακολουθία του αγίου ιερομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης και ύμνους τονισμένους από τον Νικόλαο, πρωτοψάλτη της Αγίας Φωτεινής Σμύρνης.

Στη συνέχεια, το χορωδιακό σύνολο παραδοσιακής μουσικής, υπό την διεύθυνση του κ. Παναγιώτη Μήτσου τραγούδησε παραδοσιακά μικρασιάτικα τραγούδια με τη συνοδεία μουσικών οργάνων.

Την εκδήλωση έκλεισε ο  Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος με ευχές προς τα παιδιά και τους γονείς και με την απονομή των Διπλωμάτων και των Πτυχίων βυζαντινής μουσικής στους αποφοιτήσαντες σπουδαστές, κατά το σχολικό έτος 2020-2021.

Ο  Σεβασμιώτατος εξέφρασε την χαρά του για το άρτιο αποτέλεσμα που εκφράζει τον σεβασμό στην παράδοση και τόνισε ότι είναι πολύ σημαντικό να κρατάμε την παράδοση στη βυζαντινή μουσική, την παράδοση στο παραδοσιακό τραγούδι, την παράδοση στη ζωή της εκκλησίας μας.

Αναφέρθηκε στον μακαριστό Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά που διετέλεσε Πρόεδρος της Σχολής και στήριξε με κάθε τρόπο το έργο της, όλα αυτά τα χρόνια.

Επίσης, ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον μακαριστό ιδρυτή της Σχολής, πρωτοψάλτη Γεράσιμο Πρεβεζιάνο, με τον οποίο διατηρούσε στενή φιλία, και, όπως είπε, γνώριζε πολύ καλά τον αγώνα που έκανε για να ιδρύσει τη Σχολή και τις προσπάθειες και τα εμπόδια που αντιμετώπισε. Το αποτέλεσμα όμως που καμαρώσαμε σήμερα είναι «καρποί» του δικού του έργου και είναι πολύ σημαντικό αυτό γιατί δείχνει πόσο σπουδαίο «δένδρο» υπήρξε ο Γεράσιμος Πρεβεζιάνος. Είναι σημαντικό να περνά κανείς από έναν τόπο και να αφήνει παράδοση, να αφήνει καρπούς.

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου αναφέρθηκε στις αιτίες που οδήγησαν στην Μικρασιατική Καταστροφή, καθώς και στον πολιτισμό και τη φιλοσοφική σκέψη που αναπτύχθηκε στα παράλια της Ιωνίας. Τόνισε ότι ενώ έπεσε η Χριστιανική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και καταστράφηκε η Μικρασία αυτός ο πολιτισμός δεν χάθηκε, αλλά συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα ως τέχνη, ως μουσική, ως τραγούδι. Αυτή τη Ρωμέικη παράδοση τη συναντάμε όχι μόνο στην Μέση Ανατολή, αλλά και στη Δύση, στην Ευρώπη, στη Ρωσία, παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν και εκφράζονται ως Ορθόδοξοι Ρωμηοί.

Ολοκληρώνοντας, ευχήθηκε να κρατάμε την Ρωμηοσύνη, η οποία είναι φωτιά πνευματική, φωτιά εσωτερική και αυτή τη φωτιά να τη σκορπάμε παντού.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν ο Αντιδήμαρχος κ. Κωνσταντίνος Ζώης, ως εκπρόσωπος του Δημάρχου Αγρινίου, Δημοτικοί Σύμβουλοι, πολιτευτές, ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας κ. Αθανάσιος Σαρδέλης και πλήθος γονιών, μαθητών και φίλων της Σχολής.

 

Μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από την εκδήλωση στον ακόλουθο σύνδεσμο   https://photos.app.goo.gl/spn2MCak7SZtYYEy5

Κυριακή 26 Ιουνίου 2022

Ο Σεβασμιώτατος Τοποτηρητής στον Άγιο Δημήτριο Αγρινίου

Στον μεγαλοπρεπή Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αγρινίου τέλεσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας την Κυριακή 26 Ιουνίου 2022 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Ιερόθεος.

Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στην προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου γιατί από την σημερινή Κυριακή και όλο το μήνα Ιούλιο θα διαβάζονται τμήματα από αυτήν την επιστολή στους Ιερούς Ναούς. Είναι η εκτενέστερη επιστολή του Αποστόλου Παύλου και είναι θεολογική γιατί παρουσιάζει το Ευαγγέλιο της σωτηρίας.

Ανέφερε ότι σε όλη αυτή την θεόπνευστη επιστολή ο Απόστολος Παύλος κάνει λόγο για την πτώση του Αδάμ, την πνευματική νέκρωση των ανθρώπων, τον νόμο που δεν μπορούσε να δικαιώσει και να σώσει τον άνθρωπο και για την δικαίωση που έγινε εν Χριστώ Ιησού.

Κεντρικό τμήμα της επιστολής είναι τα κεφάλαια πέντε έως οκτώ. Εκεί κάνει λόγο για τον πνευματικό θάνατο, το βάπτισμα, με το οποίο ενωνόμαστε με τον Χριστό, το χάρισμα της υιοθεσίας, την καρδιακή προσευχή, την αγάπη του Χριστού ως κοινωνία και ένωση με τον Χριστό

Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο μεγάλο χάρισμα της θεολογίας, όπως φαίνεται και στην επιστολή αυτή. Πολλοί άνθρωποι μακαρίζουν ως μεγάλο χάρισμα το θαυματουργικό, αλλά όπως λέγει ο άγιος Ιωάννης, ο Σιναϊτης «πολλά εἰσί ὑπέρτερα τούτου καὶ ἀπόκρυφα» μεταξύ των οποίων είναι η εμπειρική θεολογία.

Υπενθύμισε τον λόγο του αγίου Διαδόχου, επισκόπου Φωτικής, ότι όλα τα χαρίσματα του Θεού είναι καλά και παρέχουν την αγαθότητα του Θεού. Αλλά κανένα άλλο χάρισμα δεν αναφλέγει και δεν κινεί την καρδιά στην αγάπη της αγαθότητος Του, όπως το χάρισμα της θεολογίας.

Προσδιόρισε όμως ότι όταν ομιλούμε για θεολογία δεν εννοούμε την συναισθηματική και λογική θεολογία, ή όπως έλεγε ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ την «περιπλανώμενη θεολογία», την «θεολογία με ξύλινα πόδια», «με δεκανίκια», που πάσχει από την «δυτική δηλητηρίαση», αλλά την εμπειρική θεολογία, όπως την προσδιορίζει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.





Στις ημέρες μας δίνεται σημασία σε μικρότερα χαρίσματα και μερικές φορές ανύπαρκτα, όπως είναι η ψευδοπροφητεία και η ψευδοθαυματουργία και αφήνονται κατά μέρος το χάρισμα της μετάνοιας, το χάρισμα της προσευχής, το χάρισμα της αγάπης, το χάρισμα της θεολογίας.

Ο Σεβασμιώτατος ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του είπε ότι, στις ημέρες μας, η Εκκλησία υποφέρει από την έλλειψη της εμπειρικής και ζωντανής θεολογίας∙ όχι ότι δεν την έχει, αλλά δεν την εκφράζουν οι κληρικοί και οι θεολόγοι.

Συνεπώς χρειάζεται να αναζητάμε την αυθεντική, ορθόδοξη θεολογία, την απαλλαγμένη από ξένες επιρροές και η οποία θα είναι το κριτήριο που θα διακρίνει κανείς τους προφήτες από τους ψευδοπροφήτες, τους Αποστόλους από τους ψευδαποστόλους, τους αδελφούς από τους ψευδαδελφούς.

Μετά τη Θεία Λειτουργία, στο αρχονταρίκι του Ναού, ο Σεβασμιώτατος συναντήθηκε με τους ιερείς του Ναού, τον π. Κωνσταντίνο Καντάνη και τον π. Γεώργιο Παππά, τους επιτρόπους και τους συνεργάτες του ενοριακού έργου, τις κυρίες που διακονούν εθελοντικά στο συσσίτιο και τις καθηγήτριες που διδάσκουν στο Κοινωνικό Φροντιστήριο της Ενορίας του Αγίου Δημητρίου με τους οποίους είχε μακρά συζήτηση για θεολογικά και σύγχρονα κοινωνικά θέματα.

 

Μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες στον ακόλουθο σύνδεσμο    https://photos.app.goo.gl/wmorhAji1yDYbSK98

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2022

«Μικρασία αλησμόνητη»

 


Μουσική εκδήλωση Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής

 

Η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής «Δαυίδ ο Ψαλμωδός» της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, με την ευκαιρία της λήξεως των μαθημάτων του σχολικού έτους, θα πραγματοποιήσει Μουσική Εκδήλωση Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής αφιερωμένη στα 100 χρόνια μνήμης από την Μικρασιατική Καταστροφή, με τίτλο «Μικρασία αλησμόνητη».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Αγρίνιο, την Κυριακή 26 Ιουνίου 2022 και ώρα 20:00’ στο Παπαστράτειο Μέγαρο της Γυμναστικής Εταιρείας.

Οι μαθητές της Σχολής θα ψάλλουν εκκλησιαστικούς ύμνους και θα ερμηνεύσουν τραγούδια, με τη συνοδεία παραδοσιακών μουσικών οργάνων.

Η παρουσία όλων θα τιμήσει και θα ενισχύσει την προσπάθεια των μαθητών και των καθηγητών της Σχολής.




Γραπτό θεῖο κήρυγμα Κυριακῆς Β’ Ματθαίου (26 Ἰουνίου 2022)


Τό νόημα τῆς ὑπακοῆς

 

«οἱ δέ εὐθέως ἀφέντες τό πλοῖον καί τόν πατέρα αὐτῶν

ἠκολούθησαν αὐτῷ» (Ματθ. δ', 22)

 

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Μιά ἀπό τίς πιό δύσκολες, ἀλλά ἀπαραίτητες ἀλήθειες τῆς Ἐκκλησίας γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο εἶναι ἡ διδασκαλία περί τῆς ὑπακοῆς. Ὁ Χριστός τήν θέτει σάν ἀπαραίτητο ὅρο σωτηρίας καί τε­λειότητος. Ἔτσι ὅταν κάλεσε τούς Μαθητές Του, ἐκεῖνοι τά ἄφησαν ὅλα καί Τόν ἀκολούθησαν.

Ὁ σύγχρονος ὅμως ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά καταλάβη τήν ἀξία τῆς ὑπακοῆς. Τήν θεωρεῖ καταστρεπτική γιά τήν προσωπι­κότητά του. Αὐτό συμβαίνει γιατί ἔχει θεοποιήσει τήν λογική πού νομίζει ὅτι ἔχει μεγάλη ἀξία. Ὅταν κανείς ζῆ μέ λογι­κοκρατία, τότε εἶναι ἐντελῶς ἀνίκανος νά κατανοήση τήν μεγάλη ἀξία τῆς ὑπακοῆς.

 Μελετώντας τήν σύγχρονη ζωή μποροῦμε νά διαπιστώσουμε ὅτι συνέβη στήν ἐποχή μας μιά μεγάλη ἀλλαγή, πού ἐπηρεάζει ὅλους τούς τομεῖς τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Σήμερα ὑφίσταται μιά κρίση πατρότητος, δηλαδή ἀμφισβητεῖται κάθε αὐθεντία, ἀφοῦ ἔχει ὑψωθῆ ὡς αὐθεντία τό ἴδιον ἐγώ. Αὐτό εἶναι ἕνα χαρακτη­ριστικό γνώρισμα τῆς μετανεωτερικῆς ἐποχῆς. Ἐπεκτεινόμενη αὐτή ἡ νοο­τροπία καί στήν θρησκευτική ζωή ἐξαφανίζει κάθε κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό. Ἡ ἀμφισβήτηση τῆς πατρότητος φθάνει μέχρι καί τήν πατροκτονία.

Ἔτσι, ὅταν διαβάση ἕνας σύγχρονος ἄνθρωπος τήν περί­πτωση τῆς κλήσεως τῶν τεσσάρων μαθητῶν καί τήν ἀπάρνηση τῶν πάντων γιά νά ἀκολουθήσουν τόν Χριστό τοῦ φαίνεται ἀκατανότητο. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία αἰσθάνεται σήμερα μεγάλη δυσκολία νά ἀποκαλύψη τούς θησαυρούς της στούς ἐκκοσμικευμένους σύγχρο­νους ἀνθρώπους, διότι δέν εἶναι συνηθισμένοι νά ἀκοῦνε, πολύ περισ­σότερο δέν εἶναι συνηθισμένοι νά ἐφαρμόζουν τόν λόγο τοῦ ἄλλου. Πολλοί σύγχρονοι νέοι εἶναι ἱκανοί νά ἀρνηθοῦν τά πάντα, ὄχι ὅμως γιά νά ἀκολου­θήσουν καί νά ὑπακούσουν στόν Χριστό, ἀλλά γιά νά ὑπακούσουν στόν ἑαυτό τους καί νά ἱκανοποιήσουν ὅλα τά θελή­ματά τους.

Καί ὅμως, ἡ ὑπακοή εἶναι ἀπαραίτητο στοιχεῖο τῆς ὀρθόδοξης ζωῆς. Πρῶτα - πρῶτα ἡ ὑπακοή ζωοποιεῖ τόν ἄνθρωπο. Οἱ ἅγιοι Πατέρες ἔχουν ἐξηγήσει αὐτήν τήν μεγάλη σημασία τῆς ὑπακοῆς. Ὅπως μέ τήν παρακοή τοῦ Ἀδάμ οἱ δυνάμεις τῆς ψυχῆς διαιρέθηκαν καί οὐσιαστικά ἡ ψυχή ἔχασε τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἔτσι μέ τήν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἡ ψυχή ἑνοποιεῖται καί ζωοποιεῖται. Ὁ Χριστός εἶπε: «Τά ρήματα ἅ ἐγώ λαλῶ ὑμῖν πνεῦμα ἐστι καί ζωή ἐστι» (Ἰω. στ΄, 6). Ἔτσι, «παρακοή θάνατος, ὑπακοή ζωή», ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης Σιναΐτης. Ὁ Ἀδάμ μέ τήν παρακοή ἔφερε τόν θάνατο καί σέ ὅλη τήν φύση, καί ὁ δεύτερος Ἀδάμ (ὁ Χριστός) μέ τήν ὑπακοή στόν Πατέρα Του γέμισε τόν κόσμο μέ ζωή.

Ἔπειτα, μέ τήν ὑπακοή ἀναπτύσσεται ἡ ἀληθινή κοινωνι­κότητα. Δηλαδή μέ τήν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ δεχόμαστε τήν ζωή Του μέσα μας. Ὁ Χριστιανός ἀρχίζει τήν πνευματική του ζωή μέ τήν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Δι᾿ αὐτοῦ μεταμορφώνεται, ὁπότε φλέγεται ἀπό ἀγάπη γιά ὅλο τόν κόσμο. Ἔτσι, φθάνει στό σημεῖο νά αἰσθάνεται στενή σχέση μέ τούς ἄλλους καί νά βιώνη τήν καθολική εὐθύνη. Εἰσέρχεται μέ ἀγάπη καί ἀπό ἀγάπη στόν κάθε ἄλλον καί προσφέ­ρει μέ τρόπο μυστικό καί ἀποτελεσματικό τήν σω­τη­ρία του.

Ἀκόμη, ἡ ὑπακοή μᾶς καθαρίζει ἀπό τά πάθη πού ἀρρω­σταί­νουν τήν ψυχή μας. Εἶναι παρατηρημένο ὅτι ὅποιος κάνει ὑπακοή ἔχει λιγότερα πάθη, ἀφοῦ ἀπαλλάσσεται ἀπό τήν ἐγωκεντρι­κότητα.

Μιλώντας ὅμως γιά ὑπακοή δέν ἐννοοῦμε μιά ἀφηρημένη κατάσταση, ἀλλά μιά συγκεκριμένη ζωή. Δέν ἐννοοῦμε μιά παθητική ἀκινησία, ἀλλά μιά διαρκῆ θετική κίνηση. Ἡ παθητική καί ἀφηρημένη κατάσταση δημιουργεῖ περισσότερα προβλήματα. Ἔτσι, ὅταν λέμε ὑπακοή, ἐννοοῦμε πρωτίστως τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ἐπειδή ὅμως ἐμεῖς, ὡς ἀκάθαρτοι καί ἐμπαθεῖς, δέν μποροῦμε νά διακρίνουμε ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πού πρέπει νά ἐφαρμόσουμε σέ κάθε δεδομένη περίσταση, γι᾿ αὐτό χρειάζεται ὑπακοή στόν πνευματικό μας πατέρα. Διότι ὁ λόγος τοῦ πνευματι­κοῦ πατρός, ὅταν δέν ἀντιβαίνη στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ περίληψη τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ ὑπακοή ὅμως στόν πνευματικό πατέρα δέν εἶναι ἕνα ἁπλό γεγονός, ἀλλά ἔχει πολλές πλευρές καί προεκτάσεις. Δέν εἶναι ἁπλῶς ἡ ὑπακοή στόν πνευματικό μας πατέρα, ἀλλά συγχρόνως εἶναι ὑπακοή στήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ὑπακοή στόν Ἐπίσκοπο καί τήν κανονική δομή τῆς Ἐκκλησίας. Παράδοση εἶναι ἡ ἀδιάλειπτη ἐνέργεια τοῦ Παναγίου Πνεύματος στήν Ἐκκλησία. Αὐτό τό Ἅγιον Πνεῦμα ἁγιάζει τούς ἀνθρώπους, χειροτονεῖ τούς Ἐπισκόπους καί φωτίζει τούς Πατέρας νά θεσπίζουν κανόνας γιά τήν καλή λειτουργία τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ὑπάρχει στενή σχέση μεταξύ τῶν ἁγίων, τοῦ Ἐπισκόπου καί τοῦ θυσιαστηρίου. Καί δέν νοεῖται ἕνα ἀπό αὐτά χωρίς τήν ὕπαρξη τῶν ἄλλων.

Ἔτσι, ἡ ὑπακοή σέ ἕναν πνευματικό πατέρα πρέπει νά συνδέε­ται καί μέ τήν ὑπακοή στήν ὅλη ἐκκλησιαστική ζωή.

Σήμερα γίνεται διαρκῶς λόγος γιά τήν ὡριμότητα τοῦ ἀν­θρώπου. Ἀπό πολλούς διατυπώνεται ἡ ἄποψη ὅτι ὁ ἄνθρωπος μέ τίς γνώσεις του ἔχει φθάσει σέ ὑψηλά ἐπίπεδα τελειότητος καί ὡριμότητος. Ὅμως, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τονίζει ἰδιαιτέρως ὅτι ἡ πνευματική ὡριμότητα, δηλαδή ἡ διαρκής πορεία πρός τήν τελειότητα, δέν γίνεται μέ τίς ἀνθρώπινες γνώσεις, ἀλλά μέ τήν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἡ τελεία ὑπακοή εἶναι ἕνας ἑκούσιος θάνατος. Μέσα ἀπό τόν θάνατο ξεπηγάζει ἡ ἀνάσταση καί ἡ ζωή. Αὐτή εἶναι ἡ ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό μᾶς διδάσκουν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι. Σέ αὐτό μᾶς προτρέπουν ὅλοι οἱ ἅγιοι. Ἡ ὑπακοή θά μᾶς ἑνοποιήση καί θά μᾶς ζωοποιήση.

 

Ὁ Τοποτηρητής Μητροπολίτης

 

+ Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος

Κυριακή 19 Ιουνίου 2022

Η εορτή των Αγίων Πάντων στο Μεσολόγγι


Στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου τέλεσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας την Κυριακή των Αγίων Πάντων, 19 Ιουνίου 2022 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Ιερόθεος.

Ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και προεξήρχε στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Κηρύσσοντας τον θείο λόγο ανέφερε ότι από την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και τη Γέννηση του Χριστού μέχρι την Πεντηκοστή έκλεισε ένας εορτολογικός κύκλος που δηλώνει το μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Και σήμερα, Κυριακή των Αγίων Πάντων εορτάζουμε τους καρπούς της Θείας Οικονομίας που είναι οι άγιοι.

Στη συνέχεια ανέλυσε τί είναι οι άγιοι. Είναι αυτοί που ενώθηκαν με τον Χριστό εν Αγίω Πνεύματι και έγιναν υιοί Θεού. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης σαφώς γράφει ότι «ὅσοι ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς τέκνα Θεοῦ γενέσθαι» (Ιωάν. α’, 12-13). Έτσι, εν Χριστώ, από δούλοι έγιναν υιοί του Θεού.

Έπειτα, προσδιόρισε ποιά είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ότι κάποιος έγινε υιός του Θεού. Αυτά τα καθορίζει ο Απόστολος Παύλος επακριβώς.





Στην προς Γαλάτας επιστολή του γράφει: «Ὅτι ἔστε υἱοί Θεοῦ, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεός το Πνεῦμα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τάς καρδίας ὑμῶν κράζων, ἀββά, ὁ Πατήρ». Δηλαδή, γνώρισμα κάποιου ότι είναι υιός του Θεού είναι όταν έχει καρδιακή προσευχή που είναι η κραυγή του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά. Τότε δεν είναι δούλος των παθών, αλλά υιός και αφού είναι υιός είναι «καί κληρονόμος Θεοῦ, διά Χριστοῦ» (Γαλ. δ’, 6-7).

Ο ίδιος, ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή γράφει ότι όσοι άγονται από το Πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι υιοί Θεού. Γιατί δεν λάβαμε από τον Θεό πνεύμα δουλείας, αλλά λάβαμε πνεύμα υιοθεσίας. Και με το πνεύμα της υιοθεσίας κράζουμε στην καρδιά «ἀββά, ὁ Πατήρ». Έτσι, αυτό το πνεύμα δίνει την συμμαρτυρία στο δικό μας πνεύμα ότι «ἐσμέν τέκνα Θεοῦ» (Ρωμ. η’ 14-17).

Κατέληξε λέγοντας ότι οι άγιοι δεν είναι οι καλοί άνθρωποι, αλλά όσοι είναι τέκνα – υιοί Θεού και αυτό αποδεικνύεται από το πνεύμα της υιοθεσίας που εκφράζεται με την αγάπη στον Θεό και την καρδιακή προσευχή.

Η ορθόδοξη θεολογία δεν είναι αφηρημένες καταστάσεις, ούτε στοχασμοί, ούτε φιλοσοφίες, αλλά βεβαιωμένη κατάσταση. Και η σωτηρία είναι εμπειρική αίσθηση της κατά χάριν υιοθεσίας.





Μετά την Θεία Λειτουργία ο Σεβασμιώτατος Τοποτηρητής μετέβη στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Ι. Π. Μεσολογγίου, όπου χοροστάτησε στην Δοξολογία που τελείται, κάθε χρόνο, την εορτή των Αγίων Πάντων από την Ελληνική Αστυνομία, η οποία έχει καθιερώσει αυτήν την ημέρα ως ημέρα τιμής στους αποστράτους της.

Αναγνώσθηκε η ημερήσια διαταγή του Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. και ο Πρόεδρος της Ενώσεως Αποστράτων κ. Θωμάς Μπεκατώρος απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό.

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος ευχήθηκε χρόνια πολλά, υγεία και δύναμη τόσο στους εν ενεργεία αστυνομικούς, όσο και στους απόστρατους, επισημαίνοντας το σημαντικό έργο που επιτελούν μέσα στην κοινωνία, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι οι αστυνομικοί που έχουν αποχωρήσει από την ενεργό υπηρεσία είναι απόστρατοι, αλλά όχι απόμαχοι.

Στη Δοξολογία παραβρέθηκαν ο Αστυνομικός Διευθυντής Αιτωλίας κ. Κωνσταντίνος Κακούσης, η Λιμενάρχης Μεσολογγίου κ. Κυριακή Σκανδάλου, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. και τα μέλη της Ενώσεως Αποστράτων.

 

Μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες στον ακόλουθο σύνδεσμο    https://photos.app.goo.gl/ub3fvRF4UQeyeRcx7

Σάββατο 18 Ιουνίου 2022

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου στο «Δυτικά Επιχειρείν 2022»

 

Το Σάββατο 18 Ιουνίου 2022 διεξήχθησαν στον πολυχώρο EMILEON, στο Αγρίνιο, οι εργασίες του Συνεδρίου «Δυτικά Επιχειρείν 2022» που διοργάνωσαν η AgrinioMedia και το Ελληνικό Ινστιτούτο Επιχειρηματικότητας και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΙΕΑ).

Οι εργασίες του Συνεδρίου ξεκίνησαν με χαιρετισμό από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και Τοποτηρητή της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Ιερόθεο.

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι το κέντρο της κοινωνίας, της εκκλησίας, αλλά και της επιχειρηματικότητας, του τουρισμού και της ανάπτυξης - βασικό τρίπτυχο πάνω στο οποίο ξεδιπλώθηκαν οι θεματικές του Συνεδρίου - είναι ο άνθρωπος.

Μεταξύ άλλων ανέφερε: «Τελικά, οι επιχειρήσεις και η ανάπτυξη δεν πρέπει να αναφέρονται στον «μονοδιάστατο άνθρωπο», για τον οποίον μιλούσε ο Μαρκούζε, αλλά πρέπει να αποβλέπουν στον όλο άνθρωπο, τον «κόσμον τον δεύτερον, τον εν μικρώ μέγαν», και έτσι εκλαμβάνω την πρόσκλησή μου να παρευρεθώ στο Συνέδριο αυ­τό».





Ολόκληρος ο χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου είναι ο ακόλουθος:

«Θά ἤθελα νά συγχαρῶ τήν Agrinio Media γιά τό Στρατηγικό Συνέδριο «Δυτικά ἐπιχειρεῖν 2022 – Ἀπό τήν Σταθερότητα στήν Περιφερειακή Ἀνάπτυξη» πού διορ­γάνωσε, καί θά δοθῆ ἡ δυνατότητα νά ἀναπτυχθοῦν θέματα σχετικά μέ τίς ἐπιχειρήσεις, τόν τουρισμό καί τήν ἀνάπτυξη τοῦ τόπου μας.

Ἐπιπροσθέτως, θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω γιά τήν πρόσκληση νά συμμετάσχω σέ αὐτό τό σημαντικό Συνέδριο, καί μάλιστα μέ τό σκε­πτικό, ὅπως μοῦ γράψατε, ὅτι «ἔχουμε βαθειά πεποίθηση πώς ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας ἔχει ἐπιρροές σέ ὅλες τίς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς καί δέν περιορίζεται στά ποιμαντορικά ζητήματα. Ἐκτιμοῦμε πώς ἡ ὀρθό­δοξη πνευματικότητα ἔχει τήν ἐπίδρασή της ἀκόμη καί στό πῶς προ­σεγγίζει ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος τήν ἐπιχειρηματικότητα στόν πρωτο­γενῆ τομέα καί ἄλλους τομεῖς».

Πράγματι, ἡ Ἐκκλησία δέν περιορίζεται σέ μερικούς τοίχους καί μόνον στήν λατρεία της, ἀλλά ἀγκαλιάζει ὅλο τόν βίο καί τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου, στήν οἰκογένεια καί τήν κοινωνία, πάντοτε, ὅμως, μέσα ἀπό τήν προοπτική τῆς θεολογίας της καί μέσα ἀπό τούς διακριτούς της ρόλους, χωρίς νά ἀναμειγνύεται στήν πολιτική καί σέ ἄλλα ἀλλό­τρια θέματα, ἀλλά πάντοτε νοηματοδοτεῖ τόν ἀνθρώπινο βίο. Ἄλλω­στε, ὅλα τά θέματα ἀπό τήν φύση τους εἶναι ἀ-νόητα, ἀλλά ἐμεῖς τούς δίνουμε τό ἰδιαίτερο νόημα, ἀνάλογα μέ τόν τρόπο τῆς ζωῆς μας.

Ὅπως γνωρίζετε εἶμαι στήν Περιφερειακή Ἑνότητα τῆς Αἰτωλοα­καρ­νανίας, καί μάλιστα στήν ἱστορική Μητρόπολη Ναυπάκτου, εἴκοσι ἑπτά χρόνια καί συμμετέχω σέ ὅλη τήν ζωή τῆς κοινωνίας καί αὐτήν τήν ἐπο­χή εἶμαι Τοποτηρητής τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρ­νανίας, καί χαίρομαι πού εἶμαι μαζί σας.

Μέ τήν παρουσία μου θά ἤθελα νά πῶ ὅτι τό κέντρο τῆς κοινω­νίας, τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἐπιχει­ρή­σεως, τοῦ τουρισμοῦ, τῆς ἀνάπτυξης εἶναι ὁ ἄνθρωπος. Καί ὁ ἄν­θρωπος, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἔριχ Φρόμ δέν ἐξαντλεῖται στό «ἔχειν», ἀλλά πρέπει νά ἐπεκτείνεται στό «εἶναι». Πρόκειται γιά κλασσικό ἐρώτημα πού ἔθεσε σέ βιβλίο του μέ τίτλο: «Νά ἔχεις ἤ νά εἶσαι;», δηλαδή ἄν ὁ ἄνθρωπος εἶναι μόνον αὐτό πού ἔχει, ὅταν χαθῆ αὐτό πού ἔχει, τότε ποιός θά εἶναι;

Φυσικά, στήν ὀρθόδοξη θεολογία λέμε ὅτι δέν εἴμαστε ἰδεα­λιστές καί μετα­φυσικοί, οὔτε ματεριαλιστές ἤ ὑλιστές, ἀλλά πι­στεύουμε στόν «ὅλο» ἄνθρωπο καί στήν ἑνότητα τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, τήν κοινωνία καί τό φυσικό περιβάλλον.

Στήν Δύση ἀπό τόν 17ο αἰώνα καί μετά τέθηκε ὡς ἀρχή ἀπό τόν Ζάν Ζάκ Ρουσσώ τό «ἐπάνοδος στήν φύση», δηλαδή ὅτι πρέπει νά ἀπο­βληθῆ τό μεταφυσικό στοιχεῖο ἀπό τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου καί νά παραμείνουμε στό φυσικό. Ἀμέσως, ὅμως, μετά ἄρχισε νά ἀναπτύσ­σεται ὁ προσδιορισμός τοῦ ποιός εἶναι ὁ φυσικός ἄνθρωπος, ποιό εἶναι τό βασικό στοιχεῖο τοῦ ἀνθρώπου καί ὅπως εἶναι ἑπόμενο δόθηκαν πολ­λές ἀπαντήσεις.

Ὁ Ρενέ Ντεκάρτ ταύτισε τήν ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν λο­γική, καί ἀνα­πτύχ­θηκε ἡ λεγόμενη λογικοκρατία μέ τό περιβόητο ἀπό­φθεγ­μά του «σκέπτομαι ἄρα ὑπάρ­χω», ὅτι κέντρο τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ λογική.

Οἱ Ἄγγλοι ἐμπειριστές Τζών Λόκ καί Ντέιβιντ Χιούμ θεώρησαν τίς αἰσθήσεις ὡς βασικό στοιχεῖο γνώσεως, οἱ ὁποῖες προσδιορίζουν καθοριστικά τόν ἄνθρωπο, καί ἀνέπτυξαν τήν αἰσθη­σιο­κρατία μέ ἀπόφθεγμα τό «οὐδέν ἐν τῇ νοήσει ὅ μή πρότερον ἐν τῇ αἰσθήσει».

Ὁ Ἰμμανουέλ Κάντ, προσδιορίζοντας τόν ἄνθρωπο, στάθηκε στό μέσον μεταξύ λογικοκρατίας καί ἐμπειριοκρατίας γιά νά τονίση τήν λεγόμενη «ὑπερβατολογική ἀρχή», ὅτι σημασία ἔχει ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, ἀπηλλαγμένη ἀπό τήν ἀναγ­καιότητα τῆς φύσης.

Ὁ Ἄρτουρ Σοπενχάουερ ἔθεσε τήν βούληση ὡς μεταφυσική ἀρχή κατανόησης τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου στό περίφημο σύγγραμμά του «ὁ κόσμος ὡς βούληση καί παράσταση», πού σημαίνει ὅτι ἡ βούληση χαρακτηρίζει τόν ἄνθρωπο.

Ὕστερα, ἡ δυτική ἀνθρωπολογία μέσα ἀπό διάφορες διεργασίες ἔφθασε στόν ὑπεράνθρωπο τοῦ Νίτσε, καί τά χαρακτηριστικά γνωρί­σματα τοῦ ὑπε­ραν­θρώπου εἶναι τέσσερα, ἤτοι ἡ ἀνάγκη νά φονευθῆ ὁ Θεός, τό νά μή λυπᾶται κανείς τόν πλησίον, ὁ ἀνελέητος καί ἀνεύθυνος πόθος γιά τήν ἐξουσία, καί ὅλα ἐπιτρέπονται, ἀφοῦ γιά τόν ὑπεράνθρωπο δέν ὑπάρχει οὔτε καλό οὔτε κακό. Αὐτός ὁ ὑπεράνθρωπος τοῦ Νίτσε, μέ τόν ναζισμό αἱμα­τοκύλισε τήν ἀνθρωπότητα καί ἀκόμη σήμερα βιώνουμε τά ἀπο­τελέσματα αὐτῆς τῆς νοοτροπίας.

Στήν συνέχεια ἀναπτύχθηκε ὁ ὑπαρξισμός, ὅπως ἐκφράσθηκε ἀπό τόν Ζάν-Πόλ Σάρτρ, σύμφωνα μέ τόν ὁποῖο «ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη εἶναι φορέας τῆς ὀντολογικῆς ἀρχῆς τοῦ μηδενός, ἀρχίζει ἀπό τό μηδέν καί καταλήγει στό μηδέν», ὁπότε ἰσχύει τό ἀπόφθεγμα «οἱ ἄλλοι εἶναι ἡ κόλασή μου».

Ἑπομένως, ἡ περί ἀνθρώπου διδασκαλία στήν δύση ξεκίνησε ὡς ἔμβρυο ἀπό τόν Ζάν Ζάκ Ρουσσώ, μεγάλωσε μέ ἄλλα φιλοσοφικά συστήματα καί ἔφθασε στόν ὑπεράν­θρωπο τοῦ Νίτσε, ὁ ὁποῖος ὑπεράνθρωπος αὐτοκτόνησε μέ τίς θεω­ρίες τοῦ Σάρτρ, γιατί δέν μπο­ρεῖ κανείς νά θεωρήση ὡς ἀνθρωπισμό τό «μηδέν», καί ὅτι «οἱ ἄλλοι εἶναι ἡ κόλασή μας».

Ἀντίθετα, στήν Ὀρθόδοξη παράδοση ὁ ἄνθρωπος εἶναι κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση Θεοῦ, καί κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεο­λόγο ὁ Θεός δημιούργησε τόν ἄνθρωπο «οἷον τινα κόσμον δεύτερον, ἐν μικρῷ μέγαν, ἐπί τῆς γῆς ἵστησιν, ἄγγελον ἄλλον, προσκυνητήν μικτόν, ἐπόπτην τῆς ὁρατῆς κτίσεως, μύστην τῆς νοουμένης, βασιλέα τῶν ἐπί γῆς, βασιλευόμενον ἄνωθεν, ἐπίγειον καί οὐράνιον, πρό­σκαιρον καί ἀθάνατον, ὁρατόν καί νοούμενον, μέσον μεγέθους καί τελειότητος∙ τόν αὐτόν πνεῦμα καί σάρκα».

Ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης ἐπηρεασμένος προφανῶς ἀπό τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο θά γράψη γιά τόν κόσμο «ὁ κόσμος, ὁ μικρός, ὁ μέγας», καί εἶναι ὁ μικρός, καί ὁ μέγας, γιατί ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὁ «κόσμος ὁ δεύτερος, ἐν μικρῷ ὁ μέγας».

Καί φυσικά, τό περί ἀνθρώπου ἐρώτημα συνδέεται σαφῶς μέ τό περί Θεοῦ ἐρώτημα. Τό τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος συνδέεται μέ τό τί εἶναι ὁ Θεός. Σήμερα ὅλοι θεολογοῦν μέ διαφορετικό τρόπο, καί οἱ λεγόμενοι ἄθεοι θεολογοῦν μέ τόν τρόπο τους. Γιά παράδειγμα ὁ Νίκος Καζαντζάκης λίγο πρίν τόν θάνατό του ἔγραφε: «Τρία τά θεολογικά στάδια τῆς ζωῆς  μου πού πέρασα. 1. Θεέ μου ἐσύ θά μέ σώσεις. 2. Θεέ μου ἐγώ θά σέ σώσω. 3. Θεέ μου μαζί θά ἀγωνισθοῦμε, μαζί θά σωθοῦμε». Πρόκειται γιά τρεῖς ἐπηρεασμούς πού δέχθηκε ὁ ἴδιος στήν ζωή του, κατ’ ἀρχάς ἀπό τόν Θεό τῆς Ἐκκλησίας,ἕπειτα ἀπό τόν «θεό» τοῦ Νίτσε καί τέλος ἀπό τόν «θεό» τοῦ Μπερξόν.

Ὅμως, ὁ Θεός τῆς παραδόσεώς μας δέν εἶναι ὁ Θεός τῆς μεταφυσικῆς οὔτε τοῦ ὑπαρξισμοῦ, ἀλλά ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, ὁ Θεός τῆς Ρωμηοσύνης, τοῦ Ἀλέ­ξανδρου Παπαδιαμάντη, τοῦ Φώτη Κόντογλου καί ὅλων τῶν συγχρόνων ἁγίων πού βρίσκονται στό κέντρο τοῦ κόσμου καί κυριαρχοῦνται ἀπό τήν ἀγάπη. Καί ὁ ἄνθρωπος τῆς παρα­δόσεώς μας εἶναι γεμάτος ἀγάπη καί τρυφερότητα γιά κάθε πλη­σίον.

Τελικά, οἱ ἐπιχειρήσεις καί ἡ ἀνάπτυξη δέν πρέπει νά ἀναφέρονται στόν «μονοδιάστατο ἄνθρωπο», γιά τόν ὁποῖον μιλοῦσε ὁ Μαρκοῦζε, ἀλλά πρέπει νά ἀποβλέπουν στόν ὅλο ἄνθρωπο, τόν «κόσμον τόν δεύτερον, τόν ἐν μικρῷ μέγαν», καί ἔτσι ἐκλαμβάνω τήν πρόσκλησή μου νά παρευρεθῶ στό Συνέδριο αὐ­τό, γιά τό ὁποῖο σᾶς εὐχαριστῶ πού τιμᾶτε τήν Ἐκκλησία ὡς θεσμό καί ὡς ζωή, καί εὔχομαι καλή εὐόδωση τῶν ἐργασιῶν του.

 

Μπορείτε να δείτε φωτογραφίες στον ακόλουθο σύνδεσμο   https://photos.app.goo.gl/YGkEvoHax5AcFYPN7