Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Πρόγραμμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010
17:30’ – ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΕΛΑΙΟΦΥΤΟΥ
Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός


ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
07:30’ – ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΖΩΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Όρθρος – Αρχιερατική Θεία Λειτουργία – Δοξολογία επί τη ενάρξει του νέου έτους


ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
07:30’ - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΦΛΩΡΙΑΔΟΣ ΜΕΝΙΔΙΟΥ
Όρθρος – Αρχιερατική Θεία Λειτουργία

11:00’ – ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΛΙΑΣΚΟΒΟΥ ΦΛΩΡΙΑΔΟΣ ΜΕΝΙΔΙΟΥ
Θυρανοίξια Ιερού Ναού


ΠΕΜΠΤΗ 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
07:30' - ΙΕΡΟΣ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ Ι. Π. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Όρθρος - Αρχιερατική Θεία Λειτουργία

11:00' - Τελετή Κατάδυσης Τιμίου Σταυρού στο λιμάνι της πόλεως


ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
07:30΄– ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΜΠΟΥΚΑΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ
Όρθρος – Αρχιερατική Θεία Λειτουργία – Μνημόσυνο μακαριστού ιερέως Δημητρίου Μπεκατώρου


ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
07:30’ – ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΡΑΒΟΛΑΣ
Όρθρος – Αρχιερατική Θεία Λειτουργία

16:30’ – ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ
Εγκαίνια Πνευματικού Κέντρου Ιερού Ναού


ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
18:30’ – ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΕΙΟ ΜΕΓΑΡΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Συνάντηση Σχολής Γονέων


ΤΡΙΤΗ 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
10:00' - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Γενική Ιερατική Σύναξη


ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
07:30' - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΡΕΙΑΔΟΣ ΒΑΛΤΟΥ
Όρθρος - Αρχιερατική Θεία Λειτουργία


ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
09:00' - ΑΘΗΝΑ - ΣΥΝΟΔΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ
Έκτακτη Σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας

18:00' - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. Π. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός


ΤΡΙΤΗ 18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
07:30' - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ
Όρθρος - Πανηγυρική Αρχιερατική θεία Λειτουργία


ΠΕΜΠΤΗ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
18:00' - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΙΚΟΥ ΑΡΤΗΣ
Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 
07:30' - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΙΚΟΥ ΑΡΤΗΣ
Όρθρος - Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία


ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
07:30' - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ" ΛΕΥΚΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Όρθρος - Αρχιερατική Θεία Λειτουργία

18:30' - ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΕΙΟ ΜΕΓΑΡΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Ομιλία της Σχολής Γονέων


ΤΡΙΤΗ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
07:30' - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Όρθρος - Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία


ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
18:00' - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Αρχιερατικός Εσπερινός (Εκδήλωση Π.Ε.Θ. Αιτωλοακαρνανίας)


ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
07:30' - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΠΕΡΑΤΙΑΣ ΒΟΝΙΤΣΗΣ
Όρθρος - Αρχιερατική Θεία Λειτουργία

18:30' - ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Έκδηλωση Ιεράς Μητροπόλεως για την εορτή των Τριών Ιεραρχών

Συνέντευξη του Σεβασμιωτάτου στο περιοδικό "Έξοδος"

Συνέντευξη στο Περιοδικό "Έξοδος" παραχώρησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑΣ.

Το κείμενο της συνεντεύξεως είναι το ακόλουθο:

Ερώτηση
Σεβασμιώτατε οι σημερινές δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας, έχουν προκαλέσει αναπόφευκτα, σοβαρά, κοινωνικά προβλήματα. Η Εκκλησία πως και που μπορεί να παρέμβει σε αυτά;

Απάντηση
Νομίζω ότι πρώτα οφείλουμε να ερευνήσουμε το πως δημιουργήθηκαν οι σημερινές δύσκολες συνθήκες στη χώρα μας. Δυσκολίες πάντα υπήρχαν ανάμεσά μας. Σήμερα υπάρχουν κάποιες ιδιαίτερες δυσκολίες οι οποίες μας ανησυχούν περισσότερο π.χ. άγχος άμετρο, αγωνία, ανησυχία, αβεβαιότητα για το μέλλον, μίση, έχθρες, επαναστατικές ενέργειες, εγκληματικότητα και μάλιστα νεανική, ναρκωτικά και τελευταία η πολυσυζητημένη οικονομική κρίσι.

Τις δύσκολες αυτές συνθήκες τις δημιούργησαν όχι τόσο αντικειμενικές, όσο υποκειμενικές αιτίες.

Οφείλουμε να το ομολογήσουμε, ότι τα καλά έργα και η αληθινή πρόοδος επιτυγχάνονται όταν ο έσω άνθρωπος είναι φωτισμένος, υγιής, αναγεννημένος, όταν είναι πληρωμένος από Άγιο Πνεύμα.

Εμείς αφήσαμε έρημο τον έσω άνθρωπο. Δώσαμε την προσοχή μας και την φροντίδα μας στον εξωτερικό, στον σωματικό εαυτό μας, φροντίσαμε να ικανοποιήσουμε τις σωματικές ανάγκες και μάλιστα τις αδυναμίες μόνον, αφήσαμε έρημο τον ψυχικό μας κόσμο από φως και χάρι Θεού, από αρετές, τον παραδώσαμε στα πάθη και δημιουργήσαμε τα επιζήμια και φθοροποιά προβλήματα.

Από τις σύγχρονες δύσκολες συνθήκες και τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα μόνο η Εκκλησία μας μπορεί να μας ελευθερώση.

Αρκεί να θελήση ο κάθε άνθρωπος να δεχθή το Ευαγγέλιο του Χριστού μας στη ζωή του, «τα ιερά γράμματα τα δυνάμενα σοφίσαι εις σωτηρίαν», αρκεί να θελήση να ζήση τη γνήσια αληθινή ζωή, την λατρευτική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας, η οποία αναγεννά, ζωογονεί τον άνθρωπο και η οποία και εγκληματίες ακόμη ανέδειξε Αγίους.

Κάποτε οφείλομε να σταματήσουμε τον στρουθοκαμηλισμό και να πιστέψουμε λόγοις και έργοις ότι, όταν ο Χριστός έλθη στην καρδιά μας, τότε όλες οι δύσκολες συνθήκες θα αντιμετωπιστούν δημιουργικά και σωτήρια, ο πόνος θα απαλυνθή, η ειρήνη και η γαλήνη θα έλθουν στη ζωή μας.

Ερώτηση
Ένα μεγάλο και ενεργό κομμάτι της κοινωνίας μας, όπως είναι οι νέοι σήμερα βιώνουν πολυδιάστατα αδιέξοδα, αμφισβητήσεις και επιφύλαξη. Υπάρχει τρόπος διεξόδου; Τι πιστεύετε ότι λείπει από τη νεολαία μας; Το κίνητρο η η ελπίδα;

Απάντηση
Όπως λέτε, οι νέοι μας πάντοτε και σήμερα, είναι ένα μεγάλο και ενεργό κομμάτι της κοινωνίας μας. Θα προσθέσω ότι είναι το καλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, το μέλλον της, η ελπίδα της, η απαντοχή της. Πολύ σωστά πάλι λέτε ότι ζουν πολυδιάστατα αδιέξοδα. Σήμερα η νεότης μας ζη μέσα σε μεγαλύτερη ευμάρεια, σε άνεση, έχει δυνατότητα επικοινωνίας, δυνατότητα προόδου και εξελίξεως μεγαλυτέρα από προηγούμενες εποχές.

Γιατί να υπάρχουν και μάλιστα πολυδιάστατα αδιέξοδα; Γιατί να υπάρχουν αμφισβητήσεις, επιφυλάξεις και επαναστάσεις από τους νέους;

Πιστεύω για την κατάστασι αυτή στη νεότητά μας δεν ευθύνονται οι νέοι μας, αλλά εμείς οι μεγαλύτεροι στην ηλικία, κληρικοί, εκπαιδευτικοί και κυρίως οι γονείς.

Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μόνο σαν σωματικούς οργανισμούς.

Τα μάθαμε να τρώνε, να πίνουν, να απολαμβάνουν, να ικανοποιούν την εγωπάθειά τους, τις αδυναμίες τους, συγχωρέστε με, και την ενστικτώδη ζωή τους.

Τα βλέπουμε περισσότερο σαν μηχανές που περιμένουμε να παράγουν έργο και οικονομικό κέρδος, παρά σαν ψυχοσωματικές οντότητες, σαν εικόνες Θεού, σαν προσωπικότητες με αρετές, με ιδανικά, αξίες, με στόχο την πνευματική καλλιέργειά τους, τον αγιασμό τους, την κατάκτησι της αιωνιότητος.

Τα παιδιά μας καλομαθημένα, χωρίς κόπο, εργασία και άσκησι, κενά από ιδανικά και αξίες με την παραμικρή δυσκολία αδυνατούν να αγωνισθούν, έρχονται σε αδιέξοδο, αποθαρρύνονται, χάνουν τα πάντα.

Πιστεύω, γιατί το έζησα τόσα χρόνια διακονώντας τη νεότητα, πως αν συνδέσουμε προσωπικά και συνειδητά το νέο με τον Χριστό μας και την αγωνιστική χριστιανική ζωή, τότε ο νέος θα πληρωθή από πνευματικό περιεχόμενο, θα αποκτήση πίστι στις αιώνιες αξίες και τα ιδανικά, θα βρη σκοπό και στόχο αλάθητο στη ζωή του, θα ευτυχή πραγματικά αγωνιζόμενος. Θα αποκτήση όχι απλώς ελπίδα, αλλά και πίστη ακράδαντη και χαροποιό.

Ερώτηση
Από την αρχή του ποιμαντορικού σας έργου στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας αναλάβετε πρωτοβουλίες ενημέρωσης, αλλά και στήριξης ευαίσθητων ομάδων πληθυσμού. Υπάρχει ανταπόκριση σε αυτές τις πρωτοβουλίες;

Απάντηση
Με τη χάρι του Θεού μας, από τη στιγμή που ανέλαβα την υπεύθυνη διαποίμανσι της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας μεταξύ των πρώτων μελημάτων έθεσα, όπως λέτε και εσείς, την ενημέρωσι και στήριξι ευαισθήτων ομάδων, του πληρώματος της τοπικής Εκκλησίας.

Υπάρχουν πολλοί δοκιμασμένοι άνθρωποι. Υπάρχουν συνάνθρωποί μας με ευαίσθητες καταστάσεις υγείας και διαβιώσεως, και χρήζουν ιδιαιτέρας φροντίδος.

Η τοπική μας Εκκλησία, μητέρα όλων αδιακρίτως των αδελφών μας, οφείλει να είναι κοντά, ιδιαιτέρως στα προβλήματά τους.

Δοξάζω τον Θεό μας γιατί υπάρχουν συνεργάτες αγάπης και θυσίας, οι οποίοι αναλώνονται για να βοηθήσουν το έργο της Ιεράς Μητροπόλεως στη διακονία των ευαισθήτων ομάδων. Τους ευχαριστώ όλους πολύ, που διακονούν στον ευλογημένο αυτό τομέα.

Επιτρέψτε μου να αναφέρω μερικές πλευρές της διακονίας μας ευαίσθητων ομάδων:

Ανακαινίσαμε τελείως και οργανώνουμε με σύγχρονο τρόπο λειτουργίας το Γηροκομείο μας στο Μεσολόγγι. Πενήντα γέροντες και γερόντισσες απολαμβάνουν την αγάπη, τη θαλπωρή, τη βοήθεια και την πνευματική ζωή στο Γηροκομείο μας.

Ανακαινίσαμε τις κατασκηνώσεις μας στη Ρίζα Αντιρρίου και φιλοξενούνται κάθε καλοκαίρι εξακόσιοι πενήντα και περισσότεροι νέοι και νέες σε ξεχωριστές περιόδους.

Λειτουργεί ο φιλανθρωπικός σύλλογος «Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων» στο Μεσολόγγι, τα μέλη του οποίου είναι κοντά στον ασθενή, τον φιλάσθενο, τον πτωχό, τον δοκιμασμένο, τον εγκαταλελειμμένο, τον εξαρτημένο από διάφορες δεσμεύσεις.

Λειτουργεί το Γραφείο Γυναικείων Θεμάτων στο Αγρίνιο στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο και δύναμι, βοήθεια και προστασία δοκιμασμένες γυναίκες.

Λειτουργεί ακόμη ο Οργανισμός Προλήψεως Υγείας «Άγιος Λουκάς Κριμαίας», ο οποίος με τη συνεργασία μάλιστα δικτύων με σχετικές αρμοδιότητες προσφέρει πολλά στον τομέα των νέων με εξαρτήσεις και διαταραγμένη ζωή και συμπεριφορά.

Να προσθέσω ακόμη και τη λειτουργία της Σχολής Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως στο Μεσολόγγι, στο Αγρίνιο, αλλά και σε άλλα μικρότερα κέντρα της περιοχής μας, η οποία προσφέρει με την ζωντανή παρουσία της πολλά, στον ευαίσθητο χώρο της οικογενείας σήμερα.

Ακόμη να αναφέρω ότι ετοιμάζουμε την ανέγερσι Στέγης δια βίου διαμονής και μάθησης παιδιών με αυτιστικά προβλήματα. Ένα έργο που θα παρηγορήση πολύ την ευαίσθητη αυτή ομάδα.

Μας ενθουσιάζει και μας δίνει δύναμι η ανταπόκρισι των χριστιανών μας. Σε οποιαδήποτε προσπάθειά μας, μας συμπαραστέκουν και με ολοπρόθυμη διάθεσι σπεύδουν να συναγωνισθούν στην προσπάθεια στηρίξεως και ενισχύσεως των ευαισθήτων ομάδων.

Ερώτηση
Πριν από λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε στο Μεσολόγγι μια εκδήλωση που ίσως αποτελεί τον προάγγελο πολύ σοβαρότερων κοινωνικών προβλημάτων που θα προκύψουν στο σύντομο μέλλον. Έχοντας ως αντικείμενό της την αυτοκτονία και τα αίτια που οδηγούν σ’ αυτή, διακεκριμένοι επιστήμονες στράφηκαν στην Εκκλησία καλώντας την να αναλάβει ενεργό ρόλο στον τομέα της πρόληψης. Μπορεί να γίνει αυτό και σε ποιό επίπεδο;

Απάντηση
Όπως λέτε πραγματοποιήθηκε στο Μεσολόγγι εκδήλωσι που αποτελεί προάγγελο πολύ σοβαρότερων κοινωνικών προβλημάτων που θα ανακύψουν στο μέλλον.

Ευνόητη είναι η απάντησή μας στο ερώτημα αυτό.

Μόνον όταν ο άνθρωπος γίνη αληθινό, συνειδητό, ενεργό μέλος της Εκκλησίας θα απομακρύνη τη σκέψι του από την αυτοκαταστροφή.

Ο χριστιανός γνωρίζει ότι η ζωή είναι δώρο του Θεού και ότι κύριος της ζωής και του θανάτου είναι ο Τριαδικός Θεός μας. Ακόμη γνωρίζει και πιστεύει ο αληθινός χριστιανός, ότι το σώμα του είναι ναός Θεού, μέλος του μυστικού σώματος της Εκκλησίας, και το φροντίζει, το περιποιείται, το προφυλάσσει από κινδύνους, από φθορά και καταστροφή. Δεν το παραμελεί, δεν το εκθέτει σε κίνδυνο και αυτοκαταστροφή.

Έπειτα δεν έχει ο χριστιανός κενό και αδιέξοδο στη ζωή του, αλλά πίστι, ελπίδα, αισιοδοξία, γενναιότητα.

Ο χριστιανός ποτέ δεν απελπίζεται, ούτε μπροστά στο θάνατο, αλλά αναφωνεί: «Εν τω Θεώ ποιήσωμεν δύναμιν» και «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ».

Όλα αυτά μας υπογραμμίζουν πως αν όλοι μας κάνουμε συνειδητά μέλη της Εκκλησίας μας τους συνανθρώπους μας και μάλιστα τους νέους, όταν τους βοηθήσουμε να στερεώσουν μέσα τους την πίστι στον Παντοδύναμο Θεό, όταν όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν και πιστεύουν ότι έχουν Πατέρα στοργικό και φιλάνθρωπο κοντά τους, τότε όχι μόνο δεν θα στραφούν στην αυτοχειρία, αλλά θα αντιμετωπίζουν την κάθε δυσκολία, όσο φοβερή κι αν είναι, με υπομονή, ελπίδα και γενναίο φρόνημα.

Ερώτηση
Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει γίνει λόγος πολύς για την ανάγκη η όχι ανέγερσης σημείων λατρείας άλλων θρησκειών στην Ελλάδα, με ένα κομμάτι της κοινωνίας να αντιδρά σ’ αυτή την προοπτική. Πιστεύετε πως είναι ώριμες οι συνθήκες να γίνει αυτό;

Απάντηση
Μέσα σε μία ορθόδοξη Ελλάδα, σε μια χώρα ηρώων και μαρτύρων, σε έναν τόπο αιματοβαμμένο από τις επιθέσεις και τα εγκλήματα τόσων επιδρομέων νομίζω πως είναι ανάγκη να το σκεφθούμε πολύ, αν πρέπει να στηθούν τεμένη αλλοτρίων θρησκευμάτων. Εδώ υψώνεται ο Σταύρος, το αιώνιο σύμβολο της νίκης και του θριάμβου. Εδώ στήνονται θυσιαστήρια ορθοδόξων Ναών, εδώ υπάρχει η αποκάλυφθείσα Ορθόδοξη αλήθεια, εδώ υπάρχει λαός πιστός και ευσεβής. Εδώ τόσοι νεομάρτυρες υπενθυμίζουν τους εχθρούς της πίστεως του Χριστού μας.

Κάθε παρουσία άλλου θρησκεύματος θα προκαλεί, θα σκανδαλίζη, θα επηρεάζη, θα κλονίζη ακόμη την πίστη των αδυνάτων. Το θέλουμε αυτό;

Οι οπαδοί των άλλων θρησκευμάτων πρέπει να βλέπουν το Σταυρό για να διδάσκονται και αυτοί και να συνειδητοποιούν ότι εδώ στην Ορθοδοξία βρίσκεται η σώζουσα αλήθεια.

Νομίζω, πως σε πολλές ισλαμικές χώρες δεν δέχονται ούτε το σημείο του Σταυρού να κάνουν οι ορθόδοξοι.Πως εμείς θα στήσουμε τεμένη τους ανάμεσα σε χριστιανούς που λατρεύουν τον Αναστάντα Κύριο και Λυτρωτή μας, τον μόνο Θεό;

Δεν μπορούμε, νομίζω, να μιλάμε για ώριμες η όχι συνθήκες. Ας αφήσουν την ορθόδοξο Ελλάδα να λατρεύη ελεύθερα και ανεμπόδιστα τον Τριαδικό Θεό μας, τον μόνο Θεό και Σωτήρα μας.

Με όλα αυτά δεν αρνούμαστε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να λατρεύη ότι επιθυμεί.

Νομίζω όμως ότι είναι ασέβεια εκ μέρους μας και προσβολή του Τριαδικού μας Θεού να ανεγείρουμε εμείς οι Ορθόδοξοι αλλοθρήσκων τεμένη.

Ερώτηση
Η «κάρτα του πολίτη» έχει ξεσηκώσει από την άλλη πλευρά πλήθος αντιδράσεων από κοινωνικούς αλλά και εκκλησιαστικούς εκπροσώπους. Ποιά η θέση σας σε αυτή την «καινοτομία» που γίνεται προσπάθεια να εισαχθεί στη ζωή όλων μας αλλάζοντας αναπόφευκτα την καθημερινή ζωή;

Απάντηση
Πολύς θόρυβος τελευταία γίνεται για την «κάρτα του πολίτη». Μόλις προ ημερών ανήρτησε στο διαδίκτυο το Υπουργείο Εσωτερικών διαβούλευσι σχετική με την «κάρτα του πολίτη» και ζήτησε τις γνώμες των πολιτών.

Είναι ένα μεγάλο θέμα, το οποίο θέλει πολλή ανάπτυξι. Απλώς εδώ να πούμε ότι η «κάρτα του πολίτη» θα συνδέεται με πλήθος αρχείων τα οποία αφορούν καθένα από μας, άρα θα υπάρξη ενοποίησι αυτών η τουλάχιστον συσχετισμός των στοιχείων τους.

Έπειτα θα φέρει ηλεκτρονικό εξοπλισμό ο οποίος στην Ελληνική έχει αποδοθεί με τον όρο πλινθίο και είναι το γνωστό μικροτσίπ.

Η «κάρτα του πολίτη» με όλες βέβαια τις ενσωματωμένες κάρτες θα είναι μία σκλαβιά για τον κάθε άνθρωπο, ο οποίος θα παρακολουθείται, θα ελέγχεται και θα χάση την ελευθερία του.

Η τεχνολογία του μικροτσίπ συνεπάγεται την καταστρατήγησι της ιδιωτικότητος, τον ασφυκτικό έλεγχό της και επομένως την προσβολή του ανθρωπίνου προσώπου, κατά την θεολογική έννοια, αφού ο άνθρωπος καταλήγει να ταυτίζεται με νούμερο.

Η «κάρτα του πολίτη» θα καταργήση το αυτεξούσιό του ανθρώπου.

Για όλους αυτούς τους λόγους αντιτιθέμεθα, όπως αντιτιθέμεθα και στην ενοποίησι των αρχείων που υπάρχουν για κάθε πολίτη.

Ερώτηση
Η Αιτωλοακαρνανία είναι ένας μεγάλος νομός με μεγάλα κοινωνικά και άλλα προβλήματα. Πόσο δύσκολο είναι το έργο σας;

Απάντηση
Όπως λέτε η Αιτωλοακαρνανία είναι ένας μεγάλος νομός και η Ιερά Μητρόπολίς μας είναι μεγάλη. Πράγματι έχει μεγάλα κοινωνικά και άλλα προβλήματα.

Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι έχει έναν θαυμάσιο, πιστό λαό. Δόξα τω Θεώ έχουμε καλούς, συνειδητούς κληρικούς αλλά και ευσεβείς συνανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν, σέβονται και αγαπούν την Εκκλησία μας και τους κληρικούς μας.

Ο Επίσκοπος οφείλει να διακονή, να υπηρετή, να θυσιάζεται κάθε μέρα γι’ αυτόν τον ευλογημένο λαό, για την αγωνιστική μας νεότητα.

Και ως Ιεροκήρυξ, αλλά και τώρα ως Επίσκοπος, δεν ζήτησα, ούτε θα ζητήσω απολύτως τίποτε το υλικό. Ένα ζήτησα και ζητάω από τους αδελφούς χριστιανούς μας. Να πιστεύσουν, να αγαπήσουν και να υπακούσουν το θέλημα του Χριστού μας.

Το έργο μου δεν είναι δύσκολο και δεν θα είναι δύσκολο, όταν οι χριστιανοί μας ζουν το θέλημα του Χριστού. Τα προβλήματα όλα τα αντιμετωπίζη ο καθένας νικηφόρα, όταν ζη τη ζωή του Χριστού.

Τα προβλήματα, όποια και αν είναι, δεν δυσκολεύουν τον Επίσκοπο, ο οποίος οφείλει να είναι κοντά ημέρα και νύκτα στους συνανθρώπους μας. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους κατοίκους της Ιεράς Μητροπόλεώς μας γιατί μου δίνουν δύναμι και κουράγιο με την ευσέβειά τους και την αγάπη τους στην Εκκλησία.

Όλοι μαζί θα προχωρήσουμε με τη χάρι του Θεού μας για να απλωθή παντού το φως του Χριστού μας, για να γίνη πραγματικότης ο αγιασμός μας.

Ερώτηση
Θα θέλαμε την συμβουλή η παραίνεσή σας ενόψει εισόδου μας σε εποχές όπου κατά γενική ομολογία, οι αξίες όπως τις ξέραμε μέχρι σήμερα, θα κριθούν και μάλιστα έντονα.

Απάντηση
Έχουμε ήδη εισέλθη σε εποχή κατά την οποία προσπαθούν πολλοί να απομακρύνουν από την καρδιά μας και τη ζωή μας αξίες και ιδανικά αιώνια.

Βρισκόμαστε σε εποχή, που όχι μόνο τις αξίες αλλά και τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας, τον Σαρκωθέντα Θεό μας, τον Χριστό μας αγωνίζονται πολλοί να ξεριζώσουν από τις καρδιές μας και μάλιστα των νέων και νεανίδων, των παιδιών μας.

Είναι ένα μεγάλο πάλι θέμα αυτό που θέλει μεγάλη συζήτησι και μελέτη.

Απλώς θα ήθελα να πω ότι είναι φοβερό αλήθειες και αξίες που μας ελευθέρωσαν από τη σκλαβιά, μας ανέδειξαν, μας διετήρησαν σαν έθνος, να τις λησμονούμε, να τις περιφρονούμε, να αγωνιζόμαστε να τις απομακρύνουμε. Για παράδειγμα, η πίστι στην Ορθοδοξία μας και στην Ελλάδα μας, πρέπει να διατηρηθούν απρόσβλητες.

Σε όποιες εποχές κι αν εισέλθουμε, τον Χριστό και την Πατρίδα δεν πρέπει να τα κρίνουμε.

Ο Χριστός είναι ο Θεός μας και η Ελλάδα, η Πατρίδα των μαρτύρων και των ηρώων, η Πατρίδα μας. Αντί να κρίνουμε, να γνωρίσουμε καλά την ορθόδοξη πίστι μας, να την ζήσουμε, να γνωρίσουμε την γνήσια και ανόθευτη Ελληνική μας Ιστορία, να γνωρίσουμε τις αξίες που έθρεψαν και εγαλούχησαν γενεές γενεών των προγόνων μας, των πατέρων μας και να μεταλαμπαδεύσουμε τις αιώνιες αξίες στα παιδιά μας για να περισώσουμε το έθνος μας.

Μην επηρεαζόμαστε από αλλότριες φωνές. Δεν μας σώζει κανείς παρά μόνον ο Τριαδικός Θεός μας, η Ορθοδοξία μας και ο προσωπικός μας γνήσιος αγώνας. Έτσι σωθήκαμε τόσους αιώνες, έτσι και τώρα. Καλά και Άγια Χριστούγεννα.

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

«Σε κάθε δύσκολη στιγμή του λαού μας η Εκκλησία ήταν παρούσα».

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Πολιτεία Αιτωλών και Ακαρνάνων» παραχώρησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑΣ. Το κείμενο της συνεντεύξεως, όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα, παραθέτουμε παρακάτω:


Περιγράφει τους βασικούς λόγους που οδήγησαν στη σημερινή οικονομική κρίση και εντοπίζει «μια αντίδραση σε ότι πνευματικό και εκκλησιαστικό, μια προσπάθεια να αλλοτριωθεί η Ορθόδοξος Αλήθεια».

Iδιαίτερης σημασίας είναι τα λεγόμενα σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Πολιτεία» του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Κοσμά. Ο ποιμενάρχης της τοπικής μας Εκκλησίας ερμηνεύει το πώς φθάσαμε στη σημερινή οικονομική κρίση τονίζοντας πως «εάν υπήρχε μια προσοχή, διάκριση και σύνεση στην κατανάλωση των αγαθών, σήμερα θα ήμασταν σε καλύτερη κατεύθυνση». Μιλάει για τη στήριξη της Εκκλησίας σε όσους έχουν ανάγκη ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα αλλά και για τον πολυδιάστατο ρόλο της σε κοινωνικό επίπεδο επισημαίνοντας πως «η Εκκλησία ποτέ δεν είπε «όχι» σε κανένα αναγνωρίζοντας ως αδελφό τον κάθε άνθρωπο».Μιλάει για την αντίδραση της Εκκλησίας στην «Κάρτα του Πολίτη» τονίζοντας πως αυτή θα «καταργήσει το αυτεξούσιο του ανθρώπου».Παράλληλα δε, αναφέρεται διεξοδικά στις προσπάθειες «αποχριστιανοποίησης» που διαπιστώνονται και μάλιστα από κρατικούς λειτουργούς. Στο μήνυμά του για την Γέννηση του Θεανθρώπου σε λίγες ημέρες, καλεί όλους μας να δεχθούμε την αλήθεια, ξεπερνώντας την πνευματική κρίση που μας έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα.

Σεβασμιότατε πως σχολιάζετε την σημερινή κρίση – όποια χαρακτηριστικά κι αν φέρει- που πλήττει τους Έλληνες. Ποιοι λόγοι θεωρείτε πως οδήγησαν σε αυτή;

«Οι Έλληνες σήμερα ζουν σε καιρό ειρήνης. Ζουν συγκριτικά με παλιότερα σε μια εποχή όπου έχουν σχετική ευμάρεια, ανέσεις και τη δυνατότητα επικοινωνίας ή προόδου. Έχουν όμως δημιουργήσει μόνοι τους με προσωπικές τους επιλογές, υποχωρήσεις, αταξίες ή ανυπακοές τα προβλήματα που υπάρχουν και την όλη αυτή ταραγμένη κατάσταση. Αυτό το λέω γιατί δόθηκαν με όλη τους τη δύναμη σε μια προσπάθεια ν' αυξήσουν το κατά κεφαλήν εισόδημα, να ικανοποιήσουν τις υλικές τους ανάγκες και να ζήσουν μια πολυτελή ζωή, να απολαύσουν αγαθά ή υλικούς θησαυρούς και ακόμη ν' αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις ανθρώπινες. Όμως άφησαν τον εσωτερικό άνθρωπο τελείως γυμνό από φως από διδαχή κατεύθυνση και κυρίως από πνεύμα Θεού. Τα υλικά αγαθά όμως από μόνα τους δεν μπορούν να οδηγήσουν στην πραγματική πρόοδο των ανθρώπων. Και επιπλέον με την καλλιέργεια του εγωισμού, της ιδιοτελείας ή της φιλαυτίας ανέβηκαν σε ένα ύψος μη θέλοντας να γνωρίσουν δυσκολίες. Όταν όμως προέκυψαν οι δυσκολίες βρεθήκαμε ανέτοιμοι απέναντί τους και παραπαίουμε. Και μιλάμε για πτώχευση, για οικονομική δυσπραγία, τα οποία πιστεύω πως εμείς δημιουργήσαμε. Εάν υπήρχε μια προσοχή, διάκριση και σύνεση στην κατανάλωση των αγαθών, σήμερα θα ήμασταν σε καλύτερη κατεύθυνση. Μέσα από μια πιο λιτή ζωή που θα μπορούσαμε να ζούμε – όχι στερημένη- θα αντιμετωπίζαμε ευκολότερα τις συνέπειες. Γι' αυτό νομίζω πως δε πρέπει αυτή τη στιγμή ν' απελπιστούμε αλλά να φέρουμε μέσα μας το Φως. Να γνωρίσουμε το Θεό, ν' ακούσουμε και να ζήσουμε το Ευαγγέλιο το οποίο μπορεί αναμφίβολα να μας βοηθήσει οποιαδήποτε σημερινή δυσκολία. Και τα οικονομικά και τις κοινωνικές μας σχέσεις, αλλά και την αναταραχή ή αγωνία του αύριο που βιώνουμε. Το θέλημα του Θεού καλλιεργεί αρετές. Χωρίς Αυτόν δεν μπορούμε να προχωρήσουμε.

Με ποιο τρόπο η Εκκλησία θα μπορούσε παρόλα αυτά να στηρίξει έμπρακτα όσους έχουν σοβαρή ανάγκη που αγγίζει ενδεχομένως ακόμη και την βιωσιμότητά τους;

«Μόνο η Εκκλησία μπορεί να βοηθήσει σ' αυτή την περίπτωση. Πρώτα απ' όλα στον οικονομικό τομέα. Αν κάνει όμως μια περιοδεία κανείς στην Ελλάδα, θα διαπιστώσει πως τα μεγαλύτερα κοινωνικά ιδρύματα στηρίζονται από αυτή. Σε κάθε δύσκολη στιγμή του λαού μας (Κατοχή, περίοδοι ανέχειας κ.λ.π.) ήταν παρούσα προσφέροντας στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Βοηθούσε και συνεχίζει να βοηθά. Σήμερα, εδώ, στο νομό μας η Μητρόπολη όσο μπορεί είναι αρωγός και συμπαραστάτης όσων αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Τον περασμένο χρόνο, δόθηκαν από την Μητρόπολή μας σε αδυνάτους 323.000 ευρώ. Η Εκκλησία ποτέ δεν είπε «όχι» σε κανένα αναγνωρίζοντας ως αδελφό τον κάθε άνθρωπο. Όσο μπορούμε βοηθάμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε».

Πρόσφατα σε ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο Μεσολόγγι, κορυφαίος ακαδημαϊκός εκπρόσωπος ζήτησε την συνδρομή της Εκκλησίας προκειμένου ν' αντιμετωπισθεί το τραγικό φαινόμενο της αυτοχειρίας το οποίο τον τελευταίο καιρό έχει λάβει μεγάλες και οδυνηρές διαστάσεις. Με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει αυτό;

«Δυστυχώς έχουμε μια έξαρση τον τελευταίο καιρό και σ' αυτό το θλιβερό φαινόμενο. Αν μελετήσει κανείς την ιστορία της Εκκλησίας, θα διαπιστώσει πως ποτέ κανείς που ήταν κοντά στο Χριστό δεν αντιμετώπισε ζήτημα αποθαρρύνσεως ή αυτοχειρίας. Είχε τη δύναμη ν' αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και να τις ξεπερνά. Εν προκειμένω, η Εκκλησία πρέπει να τρέξει κοντά στον συνάνθρωπο και να συμπαρασταθεί, όμως και ο ίδιος θα πρέπει παράλληλα να έρθει σ' αυτή και να ζήσει τη ζωή της. Αμέσως θα ειρηνεύσει, θα γαληνεύσει και θ' απαντήσει στα ερωτήματα ή την απόγνωσή του. Θα πάρει κουράγιο και δύναμη. Με άλλα λόγια αν συνδεθεί ο πιστός με την Εκκλησία σίγουρα θα βοηθηθεί».

Η Κάρτα του Πολίτη τελικά «προσέκρουσε» στις υπηρεσίες του ίδιου του κράτους που την εμπνεύστηκε και τελικά ανεστάλη η εφαρμογή της. Πως το σχολιάζετε αυτό;

«Περιμένουμε την απόφαση της Κυβέρνησης, αλλά και τα αποτελέσματα της έρευνας που κάνει η Ιερά Σύνοδος για να μιλήσουμε ξεκάθαρα και να μπορούμε να πούμε στο λαό μας τι θα κάνει. Πάντως θα πρέπει να τονίσουμε πως οι αντιδράσεις μας στο συγκεκριμένο θέμα είναι πολύ μεγάλες διότι δεν βλέπουμε διαφάνεια από τους κυβερνητικούς παράγοντες σ' αυτό το θέμα και φοβούμαστε μήπως πέσουμε σε μια σκλαβιά του κάθε πολίτου και σε μια αφαίρεση της ελευθερίας του ανθρώπου, ο οποίος καταλήγει να ταυτίζεται με ένα νούμερο. Η Κάρτα του Πολίτη θα καταργήσει πιστεύω το αυτεξούσιο του ανθρώπου».

Το τελευταίο επίσης χρονικό διάστημα είμαστε μάρτυρες σχεδόν όλοι, σε μια έκρηξη της βίας. Παρακολουθούμε σκηνές που ποτέ άλλοτε δεν είχαν καταγραφεί με τέτοιο μένος και σε τέτοια έκταση. Γιατί πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό;

«Εάν δεν έχουμε μέσα μας το Χριστό ο οποίος μας τίμησε, μας έκανε μέλη της Εκκλησίας Του, μας λέει να αγαπάμε ακόμη και τον εχθρό μας και φυσικά να συγχωρούμε, δεν μπορούμε να δούμε τον συνάνθρωπό μας όπως πρέπει. Στην αντίθετη περίπτωση «γίνεται ο άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος». Όταν βλάπτεται το συμφέρον μας, τρέχουμε ν' αφανίσουμε αυτόν που θεωρούμε υπαίτιο. Εάν είχαμε μια εσωτερική καλλιέργεια δεν θα απλώναμε επάνω του όποιος κι αν ήταν. Ο Χριστός μας λέει ν' αγαπάμε. Ο Άγιός μας Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε πως «Προτιμώ να χαθώ εγώ για να σωθείτε εσείς». Τα επεισόδια αυτά νομίζω πως είναι το αποτέλεσμα της αποστασίας μας. Ας το προσέξουμε».

Πιστεύετε πως σήμερα γίνεται κατά πολλούς τρόπους μια προσπάθεια αποχριστιανοποίησης;

«Ναι. Πιστεύω πως γίνεται. Βλέπουμε μια αντίδραση σε ότι πνευματικό και εκκλησιαστικό. Βλέπουμε μια προσπάθεια να αλλοτριωθεί η Ορθόδοξος Αλήθεια. Περιμένουμε – όπως λένε – την υποτίμηση του μαθήματος των Θρησκευτικών με την ανακαίνιση – όπως επίσης λένε – του Λυκείου. Το μάθημα μπαίνει ως προαιρετικό. Δεν είναι αυτό αποχριστιανοποίηση, όταν από τους νέους μας αφαιρούμε τη γνώση του θελήματος του Θεού και τη γνώση του Χριστού μας; Βλέπουμε εκπαιδευτικούς να κατεβάζουν τις εικόνες κάτω από τις αίθουσες κατά παράβαση παλαιότερης απόφασης του αειμνήστου Υπουργού Α. Τρίτση που ακόμη δεν έχει ανακληθεί. Γιατί απομακρύνεται ο Χριστός; Ποιόν θέλουν να βάλλουν στη θέση του; Ποιος άλλος έχει πει πως «Εγώ είμαι το Φως του κόσμου»; Ποιος άλλος τόλμησε να το πει; Βλέπουμε παράλληλα και άλλες τάσεις. Να μην γίνεται για παράδειγμα η προσευχή στα σχολεία, ή να μην εκκλησιάζονται τα παιδιά. Μάλιστα τις τελευταίες ημέρες σε τελετή ορκωμοσίας νέου δημάρχου έγινε «επανάσταση» για την εκεί παρουσία του Μητροπολίτη. Αυτές οι εκδηλώσεις μπορεί να είναι σποραδικές αλλά δείχνουν πως δεν θέλουν κάποιοι το Χριστό. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει Ποιος είναι».

Σε λίγο θα γιορτάσουμε την Γέννηση του Θεανθρώπου. Ποιο το μήνυμά σας για τις Άγιες Ημέρες που έρχονται;

«Ο Άκτιστος Θεός έλαβε την κτιστή ανθρώπινη σάρκα, τυλίχθηκε με σπάργανα και αυτό το έκανε από αγάπη ελευθέρα, χωρίς κάτι να τον αναγκάζει για το πλάσμα Του, «δι' ημάς και δια την ημετέραν σωτηρίαν». Για να μας χαρίσει τη σωτηρία. Αλήθεια τι θα είμαστε χωρίς τη σάρκωση του Θεού μας και την ιστορική παρουσία Του ανάμεσά μας; «Λαός πορευόμενος εν χώρα και σκιά θανάτου». Αλύτρωτοι «Προμηθείς Δεσμώται». Απελπισμένοι μελλοθάνατοι χωρίς ελπίδα αιωνίου ζωής, αιχμάλωτοι του Διαβόλου, δούλοι των παθών και λάτρεις των ειδώλων. Πολλοί θέλησαν ανά τους αιώνες να βοηθήσουν τον άνθρωπο να βγει από την τραγικότητά του και την αθλιότητά του. Φιλόσοφοι, πολιτικοί, διδάσκαλοι, επιστήμονες ή εφευρέτες. Ο Κύριος έσωσε την βαρύτατα πάσχουσα φύση μας. ανησυχούμε όμως για τη σύγχρονη πραγματικότητα. Οφείλουμε να το ομολογήσουμε. Όταν οι άνθρωποι δεν δέχονται στη ζωή τους τον Σωτήρα Χριστό τότε οι συνέπειες είναι τραγικές. Ας γονατίσουμε τις ημέρες αυτές με αληθινή και ειλικρινή μετάνοια εμπρός στη φάτνη της Βηθλεέμ. Ας τη ζήσουμε το έλεος του Κυρίου. Ας ευχαριστήσουμε ολόψυχα τον Σαρκωθέντα Θεό μας για τη σωτηρία που μας προσέφερε και μας προσφέρει. Θερμά ας τον παρακαλέσουμε να έλθει στην καρδιά μας, στην οικογένειά μας, στην κοινωνία μας, στην πατρίδα μας να μας χαρίσει φωτισμό, ανακαίνιση, ευτυχία, χαρά, σωτηρία. Και ας διακηρύξουμε παντού «Ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία». Ας το ακούσουν όλοι οι λαοί και οι ισχυροί της γης: Τον κόσμο όλο και την Ελλάδα μας μόνο ο Σαρκωθείς Θεός και Σωτήρας μας μπορεί να σώσει.


πηγή: e-politeia.gr

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Τα κάλαντα στον Σεβασμιώτατο

Με παιδικές φωνές πλημμύρισαν τα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας την παραμονή των Χριστουγέννων. Μαθητές και μαθήτριες από τα Σχολεία του Μεσολογγίου, μέλη του Χριστιανικού Ομίλου Νέων, νέοι της Χριστιανικής Ενώσεως Αγρινίου, μέλη της Φιλαρμονικής του Δήμου Μεσολογγίου και στρατιώτες του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων τραγούδησαν τα κάλαντα και άλλα χριστουγεννιάτικα τραγούδια στον Σεβασμιώτατο, ο οποίος μίλησε μαζί τους, τους ευχήθηκε για τις ημέρες των Χριστουγέννων και τους μοίρασε τον καθιερωμένο μποναμά και διάφορα γλυκίσματα.













Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Ποιμαντορική Εγκύκλιος Χριστουγέννων


Ο ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΚΟΣΜΑΣ


Προς το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως



«Και καλέσεις το όνομα Αυτού Ιησούν. Αυτός γαρ σώσει τον λαόν Αυτού από των αμαρτιών αυτών …» (Ματθ. α , 21)

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Ανέτειλε και εφέτος η χαρμόσυνος εορτή των Χριστουγέννων. «Δεύτε αγαλλιασώμεθα τω Κυρίω το παρόν μυστήριον εκδιηγούμενοι».

Μελετούμε τα ιερά αναγνώσματα, τα οποία μας εξιστορούν τα του μυστηρίου της κατά σάρκα γεννήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και μεταξύ των άλλων θαυμάζουμε αυτό το μήνυμα του αγγέλου προς τον δίκαιο Ιωσήφ. «… Θα γεννήση Υιόν (η παρθένος Μαρία), τον οποίον θα ονομάσης Ιησούν, διότι Αυτός θα σώση τον λαόν Του από τις αμαρτίες του».

Μελετώντας το μήνυμα του αγγέλου αναφωνούμε με τον μακάριο Απ. Παύλο, τον φωτιστή των Ελλήνων και όλης της Οικουμένης: «Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α Τιμοθ. γ , 16).

Το παιδίον που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, δεν είναι απλούς άνθρωπος. «Ουκ ην ψιλός άνθρωπος … αλλά Θεός ενανθρωπήσας» ομολογεί ο Αγ. Κύριλλος Ιεροσολύμων. «Μένω έκπληκτος μπροστά στο θαύμα», συμπληρώνει ο Ι.Χρυσόστομος. Ο Παλαιός των ημερών έχει γίνει παιδάκι, ο καθισμένος σε θρόνο υψηλό και υπερυψωμένο, τοποθετείται σε φάτνη, ο αψηλάφητος και ασύνθετος, ασύμμικτος και ασώματος, αγκαλιάζεται από ανθρώπινα χέρια …».

Ο Άκτιστος Θεός έλαβε την κτιστή ανθρωπίνη σάρκα, τυλίχθηκε με σπάργανα και αυτό το έκανε από αγάπη ελευθέρα, χωρίς κάτι να Τον αναγκάζη για το πλάσμα Του, «δι ἡμᾶς και δια την ημετέραν σωτηρίαν…».

Για να μας χαρίση τη σωτηρία που σημαίνει ανύψωσί μας στους κόλπους τους πατρικούς της Αγ. Τριάδος, αγιασμό μας, κατά χάρι θέωσί μας.

Αλήθεια, τι θα είμαστε χωρίς την σάρκωσι του Θεού μας και την ιστορική παρουσία Του ανάμεσά μας; «Λαός πορευόμενος εν χώρα και σκια θανάτου». Αλύτρωτοι «Προμηθείς Δεσμώται». Απελπισμένοι μελλοθάνατοι, χωρίς ελπίδα αιωνίου ζωής. Αιχμάλωτοι του διαβόλου. Δούλοι των παθών. Λάτρεις των ειδώλων.

Πολλοί θέλησαν ανά τους αιώνας να βοηθήσουν τον άνθρωπο να βγη από την τραγικότητά του και την αθλιότητά του. Φιλόσοφοι, πολιτικοί, διδάσκαλοι, επιστήμονες, εφευρέτες.

Ο Σαρκωθείς Θεός, ο Κύριος Ιησούς Χριστός έσωσε την βαρύτατα πάσχουσα φύσι μας, ενώνοντάς την κατά τρόπο άρρητο με την θεία Του φύσι.

Ίδρυσε και προσφέρει την Εκκλησία Του, το μυστικό Σώμα Του και μέσα στην Εκκλησία, με τα αγιαστικά μυστήριά της, αναγεννά, μεταμορφώνει, χαροποιεί, ειρηνεύει, αγιάζει, σώζει τον άνθρωπο.

Σήμερα Χριστούγεννα, σκιρτάμε από χαρά για τη σωτηρία που μας προσέφερε και μας προσφέρει ο νηπιάσας Κύριος με τη Σάρκωσί Του. Δοξάζουμε ψυχή τε και σώματι τον Σωτήρα Θεό μας για την άκρα ταπείνωσί Του, την κένωσί Του, τη λύτρωσι που μας προσέφερε.

Ανησυχούμε όμως για τη σύγχρονη πραγματικότητα. Οφείλουμε να το ομολογήσουμε: Όταν οι άνθρωποι δεν δέχονται στη ζωή τους τον Σωτήρα Χριστό, οι συνέπειες είναι τραγικές.

Αυτές τις συνέπειες της αποστασίας μας από τον Θεό μας ζούμε στις μέρες μας. Ανησυχούμε όλοι μας π.χ. για την οικονομική κρίσι.

Αυτή την μεγάλη, λαμπρή, αγία ημέρα ας θελήσουμε να δεχθούμε την αλήθεια. Η κρίσι είναι κυρίως πνευματική. Αρνηθήκαμε τον Σαρκωθέντα Σωτήρα μας και στηριχθήκαμε στο εγώ μας, στην υλοφροσύνη, στους ισχυρούς της γης, περιφρονήσαμε την αγάπη Του.

Βιώνουμε ζωή χωρίς Χριστό. Όλο και περισσότερο απωθούμε τον Χριστό μας από τις δομές της κοινωνίας μας.

Απαξιούμε να ασχοληθούμε με την Ορθόδοξο Εκκλησία μας, την Αγία Γραφή, χλευάζουμε οτιδήποτε αγιοπνευματικό, επιδιώκουμε την ενότητα των ανθρώπων ερωτοτροπούντες με αιρετικούς πλανεμένους και πολεμίους του Χριστού μας. Κάποιοι θέλουν να αποχριστιανοποιήσουν τον ευσεβή λαό μας, και μάλιστα τη νεότητα, απομακρύνοντας τα χριστιανικά σύμβολα, τον τίμιο Σταυρό, τις άγιες εικόνες, τη λατρευτική ζωή από τη ζωή του λαού μας.

Άλλοι συντηρούν ένα φανερό η αφανή πόλεμο κατά των σωστικών ορθοδόξων χριστιανικών αξιών και αιωνίων παραδόσεων του γένους μας με αντιχρίστους νόμους, με τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως, με προβολή της ενστικτώδους ζωής και της διαστροφής.

Αγαπητοί, σήμερα Χριστούγεννα ας γονατίσουμε με αληθινή και ειλικρινή μετάνοια εμπρός στη φάτνη της Βηθλεέμ. Ας ζητήσουμε το έλεος του Κυρίου.

Ας ευχαριστήσουμε ολόψυχα τον Σαρκωθέντα Θεό μας για την σωτηρία, που μας προσέφερε και μάςπροσφέρει. Θερμά ας Τον παρακαλέσουμε να έλθη στην καρδιά μας, στην οικογένειά μας, στην κοινωνία μας, στην πατρίδα μας να μας χαρίση φωτισμό, ανακαίνισι, ευτυχία, χαρά, σωτηρία.

Και ας διακηρύξουμε παντού: «Ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία» (Πραξ. δ , 12). Ας το ακούσουν όλοι οι λαοί και οι ισχυροί της γης: Τον κόσμο όλο και την Ελλάδα μας μόνο ο Σαρκωθείς Θεός και Σωτήρας μας, μπορεί να σώση. Αμήν.

Μεθ ἑορτίων ευχών

Καλή και ευλογημένη νέα χρονιά

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωση της Σχολής Γονέων

Πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010, στο Παπαστράτειο Μέγαρο της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου η εορταστική εκδήλωση της Σχολής Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, με τη συμμετοχή της Παραδοσιακής Χορωδίας του Δήμου Θεστιέων, όπου έψαλλαν επίκαιρους χριστουγεννιάτικους ύμνους και βυζαντινά ψαλτοτράγουδα και κάλαντα.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιωσήφ, Καθηγούμενος της Ι. Μονής Ξηροποτάμου Αγίου Όρους, όπου με τον μεστό, πνευματικό αγιορείτικο λόγο του, καθήλωσε τους ακροατές που γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα του Παπαστρατείου Μεγάρου.

Το θέμα της ομιλίας του ήταν: «Τι είναι η παιδεία και νουθεσία Κυρίου».





 
 
Κείμενο - Φωτογραφίες: Νίκος Πετρόπουλος

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία συνήλθε στην τακτική Συνεδρία της από 5ης – 8ης Οκτωβρίου τ.ε., αισθάνεται την ανάγκη να απευθυνθεί στο πλήρωμά της, στο λαό του θεού, αλλά και σε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, για να μιλήσει με τη γλώσσα της αλήθειας και της αγάπης.

Οι ημέρες που ζούμε είναι δύσκολες και κρίσιμες. Περνάμε ως χώρα μια δεινή οικονομική κρίση που δημιουργεί στους πολλούς ανασφάλεια και φόβο. Δεν γνωρίζουμε τι είναι αυτό που μας έρχεται την επόμενη μέρα. Η χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη αλλά να διοικείται επί της ουσίας από τους δανειστές μας. Γνωρίζουμε ότι πολλοί περιμένετε από την ποιμαίνουσα Εκκλησία να μιλήσει και να τοποθετηθεί πάνω στα γεγονότα που παρακολουθούμε.

Είναι αλήθεια ότι αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας είναι πρωτόγνωρο και συνταρακτικό. Μαζί με την πνευματική, κοινωνική και οικονομική κρίση συμβαδίζει και η πάσης φύσεως ανατροπή. Πρόκειται για προσπάθεια εκρίζωσης και εκθεμελίωσης πολλών παραδεδομένων, τα όποια ως τώρα θεωρούνταν αυτονόητα για τη ζωή του τόπου μας. Από κοινωνικής πλευράς επιχειρείται μια ανατροπή δεδομένων και δικαιωμάτων και μάλιστα με ένα πρωτοφανές επιχείρημα. Τα απαιτούν τα μέτρα αυτά οι δανειστές μας. Δηλώνουμε δηλαδή ότι είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυριάρχων - δανειστών μας. Το ερώτημα, το όποιο γεννάται, είναι εάν οι απαιτήσεις τους αφορούν μόνον σε οικονομικά και ασφαλιστικά θέματα η αφορούν και στην πνευματική και πολιτιστική φυσιογνωμία της Πατρίδος μας.

Μπροστά στην κατάσταση αυτή ο κάθε λογικός άνθρωπος διερωτάται: Γιατί δεν πήραμε νωρίτερα όλα αυτά τα δύσκολα μέτρα, που σήμερα χαρακτηρίζονται αναγκαία. Όλες αυτές τις παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας που σήμερα επιχειρούμε με βίαιο τρόπο να αλλάξουμε, γιατί δεν τις αλλάξαμε στην ώρα του; Γιατί έπρεπε να φθάσουμε ως εδώ; Τα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, εδώ και δεκαετίες, τα ίδια. Πως τότε υπολόγιζαν το πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας ότι οδηγούν τη χώρα στη καταστροφή και σήμερα αισθάνονται ασφαλείς, γιατί ενεργούν ως εντολοδόχοι; Σήμερα γίνονται ριζικές ανατροπές για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη η Ελλάδα και σήμερα επιβάλλονται χωρίς σχεδόν αντιδράσεις.

Η οικονομική μας κρίση με πολύ απλά λόγια οφείλεται στη διαφορά μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης. Στον αργό ρυθμό της παραγωγής που επιτυγχάνουμε απέναντι στο υψηλό βιοτικό επίπεδο που μάθαμε να ζούμε. Όταν όσα καταναλώνουμε είναι πολύ περισσότερα από όσα παράγουμε, τότε το οικονομικό ισοζύγιο γέρνει προς την πλευρά των εξόδων. Η χώρα μας για να αντεπεξέλθει, αναγκάζεται να δανείζεται με την ελπίδα ότι το διαταραγμένο ισοζύγιο θα ανακάμψει. Όταν αυτό δεν γίνεται και οι δανειστές απαιτούν την επιστροφή των δανεισθέντων συν τόκω, τότε φθάνουμε στην κρίση και στην χρεωκοπία. Η οικονομική κρίση, η οποία ταλαιπωρεί και δυναστεύει τη χώρα μας είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι συνέπεια και καρπός μιας άλλης κρίσης, της πνευματικής.

Ήδη η δυσαναλογία μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης συνιστά όχι μόνον οικονομικό μέγεθος, αλλά πρωτίστως πνευματικό γεγονός. Σημείο πνευματικής κρίσης, το όποιον άφορα τόσο στην ηγεσία, όσο και στον λαό. Μια ηγεσία που δεν μπόρεσε να σταθεί υπεύθυνα απέναντι στο λαό, που δεν μπόρεσε η δεν ήθελε να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, που πρόβαλε λαθεμένα πρότυπα, που καλλιέργησε τις πελατειακές σχέσεις, μόνο και μόνο γιατί είχε ως στόχο την κατοχή και τη νομή της εξουσίας. Μια ηγεσία που στην πράξη αποδεικνύεται ότι ουσιαστικά υπονόμευσε τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και του λαού.

Κι από την άλλη πλευρά, ένας λαός, εμείς, που λειτουργήσαμε ανεύθυνα. Παραδοθήκαμε στην ευμάρεια, στον εύκολο πλουτισμό και στην καλοπέραση, επιδοθήκαμε στο εύκολο κέρδος και στην εξαπάτηση. Δεν προβληματισθήκαμε για την αλήθεια των πραγμάτων. Η αυθαίρετη απαίτηση δικαιωμάτων από συντεχνίες και κοινωνικές ομάδες με πλήρη αδιαφορία για την κοινωνική συνοχή συνετέλεσαν κατά ένα μεγάλο μέρος στην σημερινή κατάσταση.

Η ουσία της Πνευματικής Κρίσης είναι η απουσία νοήματος ζωής και ο εγκλωβισμός του ανθρώπου στο ευθύγραμμο παρόν, δηλαδή ο εγκλωβισμός του στο εγωκρατούμενο ένστικτο. Ένα παρόν χωρίς μέλλον, χωρίς όραμα. Ένα παρόν καταδικασμένο στο ανιαρό και μονότονο. Η μετατροπή της ζωής σ' ένα χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δύο ημερομηνίες, αυτές, της γέννησης και της ταφής, με άγνωστο το μεταξύ τους διάστημα. Σε μια τέτοια προοπτική το άσκοπο συναγωνίζεται το παράλογο και τον αγώνα τον κερδίζει πάντα το τραγικό. Όταν απευθύνεσαι σε νέους ανθρώπους και τους έρωτάς: «γιατί παιδί μου παίρνεις ναρκωτικά;» και σου απαντούν: «πέστε μου σεις γιατί να μην πάρω; Δεν ελπίζω τίποτα, δεν περιμένω τίποτα, η μόνη μου χαρά είναι όταν τρυπάω την ένεση και ταξιδεύω»• ή όταν επισημαίνεις σε ένα νέο άνθρωπο ότι παίρνοντας ναρκωτικά θα πεθάνει και εκείνος σου άπαντά με ένα τραγικό χαμόγελο: «σεις δεν καταλαβαίνετε ότι εγώ παίρνω ναρκωτικά για να ζήσω», τότε αντιλαμβάνεσαι πόσο απίστευτα αληθινά και πόσο τραγικά επίκαιρα είναι τα παραπάνω λόγια. Αντί λοιπόν για νόημα ζωής κυνηγήσαμε την ευμάρεια, την καλοπέραση, την οικονομική ισχύ. Όταν όμως δεν υπάρχει άλλο όραμα ζωής πέρα από την κατανάλωση, όταν η οικονομική δύναμη και η επίδειξή της γίνεται ο μόνος τρόπος κοινωνικής καταξίωσης, τότε η διαφθορά είναι ο μόνος δρόμος ζωής, διότι διαφορετικά, αν δεν είσαι διεφθαρμένο, είσαι ανόητος. Έτσι σκέφθηκαν και έπραξαν πολλοί, έτσι φθάσαμε στη διαφθορά και της εξουσίας, αλλά και μέρους του λαού μας. Το ερώτημα - δίλημμα του Ντοστογιέφσκι «ελευθερία η ευτυχία;» το ζούμε πλέον σε όλη του την τραγικότητα. Διαλέξαμε μια πλαστή ευμάρεια και χάσαμε την ελευθερία του προσώπου μας, χάσαμε την ελευθερία της χώρας μας. Σήμερα ο άνθρωπος δικαίως ίσως τρέμει μήπως μειωθεί το εισόδημά του, αλλά δεν ανησυχεί το ίδιο για το έλλειμμα παιδείας που άφορα στα παιδιά του και δεν αγωνιά για τα παιδιά που σβήνουν μέσα στις ποικίλες εξαρτήσεις, δεν αγωνιά για τον ευτελισμό του ανθρώπινου προσώπου. Αυτή λοιπόν είναι η ουσία της αληθινής κρίσης και η πηγή της οικονομικής κρίσης την οποία τόσο ανελέητα εκμεταλλεύονται οι σύγχρονοι «έμποροι των Εθνών».

Στην Σύνοδο της Ιεραρχίας εμείς, οι πνευματικοί σας πατέρες, κάναμε την αυτοκριτική μας, θελήσαμε να αναμετρηθούμε με τις ευθύνες μας και να αναζητήσουμε με τόλμη το μερίδιο της ενδεχομένης δικής μας υπαιτιότητας στην παρούσα κρίση. Ξέρουμε ότι κάποιες φορές σας πικράναμε, σας σκανδαλίσαμε ίσως. Δεν αντιδράσαμε άμεσα και καίρια σε συμπεριφορές που σας πλήγωσαν. Οι έμποροι της κατεδάφισης της σχέσης του λαού με την ποιμαίνουσα Εκκλησία του εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο και πραγματικά η κατασκευασμένα σκάνδαλα και προσπάθησαν να διαρρήξουν την εμπιστοσύνη σας στην Εκκλησία.

Θέλουμε να σας πούμε ότι η Εκκλησία έχει το αντίδοτο της κατανάλωσης ως τρόπο ζωής και αυτό είναι η άσκηση. Και εάν η κατανάλωση είναι το τέλος, γιατί η ζωή δεν έχει νόημα, η άσκηση είναι δρόμος, γιατί οδηγεί σε ζωή με νόημα. Η άσκηση δεν είναι στέρηση της απόλαυσης, αλλά εμπλουτισμός της ζωής με νόημα. Είναι η προπόνηση του αθλητή που οδηγεί στον αγώνα και στο μετάλλιο και αυτό το μετάλλιο είναι η ζωή που νικά το θάνατο, η ζωή που πλουτίζεται με την αγάπη. Η άσκηση είναι τότε οδός ελευθερίας, εναντίον της δουλείας του περιττού. Είναι αυτή η δουλεία που σήμερα μας ευτελίζει.

Μας προβληματίζει η κατάσταση της Παδείας μας, γιατί το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα αντιμετωπίζει το μαθητή όχι ως πρόσωπο αλλά σαν ηλεκτρονικό υπολογιστή και το μόνο που κάνει είναι να «τον φορτώνει» με ύλη αδιαφορώντας για την όλη του προσωπικότητα και γι' αυτό τα παιδιά μας δικαιολογημένα αντιδρούν. Γι' αυτό αγωνιούμε για το νέο Λύκειο που ετοιμάζεται. Πιστεύουμε ότι όντως τα σχολικά βιβλία γράφονται με την ευθύνη της Πολιτείας, αλλά το περιεχόμενο τους αφορά και στον τελευταίο Έλληνα πολίτη, που περιμένει από την Εκκλησία του να μεταφέρει με δύναμη τη δική του ταπεινή φωνή.

Αισθανόμαστε ότι όλοι οι ενοριακοί μας ναοί πρέπει να γίνουν χώροι φιλόξενοι για τους νέους μας, όπως είναι ήδη αρκετοί από αυτούς, στους οποίους πολλά νέα παιδιά καταφεύγουν ζητώντας νόημα και ελπίδα.

Ξέρουμε ότι ζητάτε από εμάς, τους Ποιμένες σας, μια Εκκλησία με ηρωισμό, με νεύρο, με λόγο προφητικό, με σύγχρονο νεανικό λόγο, όχι εκκοσμικευμένη, αλλά αγιαζομένη και αγιάζουσα, μια Εκκλησία ελευθέρα και ποιμαίνουσα μετά δυνάμεως. Μια Εκκλησία που δεν θα φοβάται να αμυνθεί στο πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου, έστω κι αν η αντίσταση σημαίνει διωγμό η και μαρτύριο.

Η Εκκλησία είναι ο μόνος οργανισμός που μπορεί να σταθεί άμεσα δίπλα στον άνθρωπο και να τον στηρίξει. Εκκλησία όμως είμαστε όλοι μας και αυτή είναι η δύναμη μας και η δύναμή της. Την ενότητα μεταξύ των ποιμένων και του λαού έχουν στόχο οι έμποροι των λαών γι' αυτό προσπαθούν να την ναρκοθετήσουν. Ξέρουν ότι άμα θα «πατάξουν» τον ποιμένα, εύκολα θα σκορπίσουν τα πρόβατα και θα τα υποτάξουν. Διδαχθείτε από την ιστορία ότι όπου ο Θεός πολεμήθηκε τελικός στόχος ήταν ο άνθρωπος και ο ευτελισμός του. Η ενανθρώπιση του Θεού είναι μεγαλύτερη καταξίωση του ανθρώπινου προσώπου. Η Εκκλησία δεν αντιμάχεται την Πολιτεία, αλλά εκείνους που εκμεταλλευόμενοι την Πολιτεία και κρυμμένοι πίσω από την εξουσία επιχειρούν να σας στερήσουν την ελπίδα. Να θυμάσθε ότι για πολλούς οικονομολόγους η παρούσα κρίση είναι κατασκευασμένη, είναι μια κρίση – εργαλείο που αποβλέπει στον παγκόσμιο έλεγχο από δυνάμεις που δεν είναι φιλάνθρωπες.

Η Εκκλησία του Χριστού έχει λόγο για την σημερινή κρίσιμη κατάσταση, διότι δεν έπαψε να αποτελεί σάρκα του κόσμου, μέρος της ιστορίας. Δεν μπορεί να ανέχεται κανενός είδους αδικία, αλλά οφείλει να δείχνει ετοιμότητα για μαρτυρία και μαρτύριο. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι δίπλα μας πεινούν, βρίσκονται σε ένδεια, ασφυκτιούν οικονομικά, η απελπισία πολλές φορές κυριεύει την καρδιά τους. Το γνωρίζουμε γιατί πρώτος σταθμός τους στην αναζήτηση ελπίδας είναι ο Ναός της περιοχής τους, η ενορία τους. Στόχος και αγώνας μας είναι η κάθε ενορία να γίνει το κέντρο απ' όπου όλη η ποιμαντική δραστηριότητα της τοπικής Εκκλησίας θα αγκαλιάσει όλη την τοπική κοινωνία.

Απόφασή μας είναι να δημιουργήσουμε ένα παρατηρητήριο κοινωνικών προβλημάτων προκειμένου να παρακολουθήσουμε από κοντά και να αντιμετωπίσουμε με τρόπο μεθοδικό τα προβλήματα που δημιουργεί η παρούσα κρίση. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε το προνοιακό έργο της κάθε ενορίας ώστε να μην υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να μην έχει ένα πιάτο φαγητό. Γνωρίζετε και σεις ότι στο σημείο αυτό η Εκκλησία επιτελεί τεράστιο έργο. Το γνωρίζετε, γιατί πολλοί από σας αυτή την προσπάθεια της ενορίας σας την στηρίζετε εθελοντικά και την ενισχύετε οικονομικά. Σας καλούμε να πλαισιώσετε ο καθένας και η καθεμιά την ενορία σας για να αντιμετωπίσουμε από κοινού τις δύσκολες αυτές ώρες.

Ο λαός μας πέρασε και άλλοτε και φτώχεια και πείνα, αλλά άντεξε και νίκησε γιατί τότε είχε οράματα. Όλοι μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε τον ένα και ο ένας τους πολλούς. Ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης. Με αυτό το πνεύμα, συσπειρωμένοι γύρω από την μεγάλη μας οικογένεια, την Εκκλησία, επισημαίνοντας τα λάθη μας, αναζητώντας νόημα ζωής στην αγάπη, θα βγούμε από αυτή τη δύσκολη ώρα.


Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ