ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου καί Ἰκαρίας κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ στή Λιτάνευση τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου

Πλήρεις τῆς ἀναστάσιμης χαρᾶς καί τῆς φωτεινῆς ἐλπίδος, πού ἀνέτειλε ἀπό τό κενό μνημεῖο καί ἀπελεύθεροι τοῦ ἐκ νεκρῶν ἀναστάντος Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ προσήλθαμε ἀπό τά ἀκριτικά Νησιά τοῦ Βορειοανατολικοῦ Αἰγαίου, τή Σάμο, τήν Ἰκαρία καί τούς Φούρνους συμπανηγυριστές στήν ἱερά μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Χριστοφόρου, τοῦ Προστάτου καί Πολιούχου Σας.

Καθώς λιτανεύουμε τήν σεπτή του εἰκόνα, ὥστε ἡ ζωή καί ἡ πολιτεία μας νά ἁγιασθοῦν ἀπό τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, πού ἐπαναπαύεται στόν Ἅγιο Χριστοφόρο, ἄς γνωρίζουμε ὅτι κατ’ οὐσίαν  μέσα ἀπό τόν Ἅγιο, λιτανεύουμε τήν ἀναστημένη ζωή τοῦ Χριστοῦ καί γι’ αὐτό μέ ἐνθουσιασμό βροντοφωνάζουμε πρός ὅλους: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ἡ παρουσία τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ ἐμφαίνεται μέσα ἀπό την παρουσία τῶν Ἁγίων Του.

Ὅλων ἐκείνων πού ἔζησαν τήν θεοειδή ἐμπειρία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί μίλησαν γι’ αὐτήν.

Ὅλων ἐκείνων, πού τίμησαν τήν μετοχή τους στό Ἅγιο Σῶμα Του, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας καί ὁμολόγησαν μέ τό λόγο καί τήν πράξη τῆς ζωῆς τους τήν ἀληθινή πίστη στόν Σωτῆρα καί Λυτρωτή Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὅπως ὁ Ἅγιος Χριστοφόρος, τόν ὁποῖον ἔτσι ὀνόμασε ὁ Ἅγιος ἔνδοξος Ἱερομάρτυς Βαβύλας, Ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας, ὅταν τόν ἐβάπτισε, ἐξαιτίας τῆς θαυμαστῆς του ἐμπειρίας νά μεταφέρει τόν ἴδιο τόν Χριστό στούς ὤμους του.

Ἡ χαρά μας σήμερα, ὅμως, εἶναι διπλή!

Δέν γιορτάζει μόνον ὁ προστάτης Ἅγιός σας Χριστοφόρος. Γιορτάζουμε ὅλοι μας. Ἀφοῦ ὅλοι μας ἀξιωθήκαμε ἀπό τόν Χριστό νά τόν φέρουμε στή ζωή μας. Εἶναι ὁ ζυγός ὁ ὠφέλιμος γιά τή σωτηρία μας καί τό ἐλαφρύ φορτίο τῶν ἀποσκευῶν τῆς Οὐράνιας Βασιλείας Του, ὅπως ὁ Ἴδιος μᾶς διαβεβαιώνει: «Ὁ γάρ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστί» (Ματθ. ια 30).

 Ἀπό τήν στιγμή πού βαπτισθήκαμε στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, γίναμε μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἐνταχθήκαμε στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ὀνομαζόμαστε Χριστιανοί.

Ἡ προσηγορία Χριστιανός, ὅπως ἀναφέρει ὁ Εύαγγελιστής Λουκᾶς στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, δόθηκε ἀπό ἐμᾶς τούς Ἕλληνες στήν Ἀντιόχεια, ὅταν πρωτοξεκινοῦσε ἡ ἐπί γῆς ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας καί προσδιορίζει ἐκείνους, πού φέρουν τόν Χριστό μέσα τους, πού πιστεύουν στόν Χριστό, καί τόν Χριστόν, ὡς Σωτῆρα καί Λυτρωτή.

Τό ὄνομα Χριστιανός εἶναι ἀπό τούς πρῶτους Χριστιανικούς αἰῶνες, συνώνυμο τοῦ ἤθους καί τοῦ πολιτισμοῦ.

Εἶναι τό κοινό ὄνομα τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ἀδελφῶν τοῦ Χριστοῦ.

Εἶναι τό πιό σπουδαῖο, τό πιό τιμητικό καί τό πιό ἱερό ὄνομα, πού δόθηκε ποτέ στήν ἀνθρώπινη ἱστορία.

Τά Συναξάρια, πού καταγράφουν τόν βίο καί τήν πολιτεία τῶν Ἁγίων μας, βρίθουν ἀπό ἀναφορές, σύμφωνα μέ τίς ὁποῖες, ὅταν οἱ διῶκτες κάθε ἐποχῆς, (ὅπως συμβαίνει καί μέ τούς Νεομάρτυρες τήν ἐποχή τῆς Τουρκοκρατίας,) ἐρωτοῦσαν τούς Μάρτυρες, ποιό ἦταν τό ὄνομά τους, ἤ ποιά ἡ πατρίδα τους, ἐκεῖνοι ἀπαντοῦσαν: Εἶμαι Χριστιανός. Κι αὐτό ἀρκοῦσε, τά ἔλεγε ὅλα! Θεωροῦσαν ὕψιστη τιμή νά ὀνομάζονται καί νά εἶναι Χριστιανοί.

Ὁ Μ. Βασίλειος μάλιστα στή μνημειώδη ὁμιλία του γιά τούς Ἁγίους 40 Μάρτυρες, πού μαρτύρησαν στήν παγωμένη λίμνη τῆς Σεβαστείας, ἀναφέρει, ὅτι «Ὁ καθένας λοιπὸν, ἀφοῦ περιεφρόνησαν τὰ ὀνόματα μὲ τὰ ὁποῖα τοὺς εἶχαν ὀνομάσει ἀπὸ τὴν γέννησή τους, ὠνόμαζε τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ τὸ κοινὸν ὄνομα τοῦ Σωτῆρος καί ἔλεγαν «εἶμαι Χριστιανός».

Ἡ «Πρός Διόγνητον ἐπιστολή», ἕνα ἀπολογητικό κείμενο ἀγνώστου συγγραφέως τῆς χριστιανικῆς γραμματείας τῶν πρώτων αἰώνων κάνει λεπτομερῆ περιγραφή τῆς ἔννοιας τοῦ ὅρου Χριστιανός: «Οἱ χριστιανοὶ... οὔτε πόλεις ἰδιαίτερες ἔχουν, οὔτε διάλεκτο ξεχωριστὴ... Ἡ θρησκεία τους εἶναι κάτι ποὺ δὲν τὸ ἐπινόησε ἀνθρώπινο μυαλὸ καὶ δὲν τὸ καθίδρυσε ἀνθρώπινη φροντίδα, οὔτε ἀνθρώπινη ἰδεολογία ἀκολουθοῦν, ὅπως ὁρισμένοι φιλοσοφοῦντες. Κατοικοῦν σὲ πόλεις ἑλληνικὲς καὶ βάρβαρες, ὅποὺ ἔλαχε ὁ καθένας τους, ἀκολουθώντας τὶς τοπικὲς συνήθειες στὰ φορέματα καὶ στὸ φαγητὸ καὶ στὸν ὑπόλοιπο βίο... Πατρίδα τους ἔχουν κι αὐτοὶ ἕνα ὁρισμένο τόπο, ἀλλὰ ὡς πάροικοι. Μετέχουν σὲ ὅλα ὡς πολίται καὶ ὅλα τὰ ὑπομένουν ὡς ξένοι...Ἐν σαρκί βρίσκονται, ἄλλα δέν ζοῦν κατὰ σάρκα. Στὴ γῆ περνοῦν τὶς μέρες τους, ἄλλα στὸν οὐρανὸ πολιτεύονται. Ὑπακούουν στοὺς νόμους τοῦ κράτους, ἄλλα μὲ τὴ ζωὴ τους ὑπερβαίνουν τοὺς νόμους. Ἀγαποῦν ὅλους καὶ ὅλοι τοὺς καταδιώκουν... Κι ὅμως ἡ πολιτεία τους φανερώνεται θαυμαστὴ καὶ ὁμολογουμένως παράδοξη ».

Τιμώντας, λοιπόν, σήμερα τόν ἅγιο Χριστοφόρο, τόν πολύαθλο, τόν θεόφρονα, τόν θεοτίμητον μάρτυρα τῆς Ἐκκλησίας, τό φέροντα μέσα του τόν Χριστόν, ἐνθυμούμαστε πώς κι ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί κληθήκαμε νά ἀναδειχθοῦμε ὄντως χριστοφόροι, ἔχοντας στόχο καί σκοπό τήν Ἁγιότητα, κατά τήν ἐπαγγελία τοῦ Κυρίου μας: «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγώ Ἅγιος εἰμί»(Α΄Πετρ. α’, 16)

Τιμώντας σήμερα τόν ἅγιο Χριστοφόρο, τιμᾶμε τήν κλήση μας στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Τιμᾶμε τήν ὀρθόδοξη πίστη μας.  Τήν μόνη πίστη πού σώζει, τήν πίστη πού θαυματουργεῖ, τήν πίστη πού χαρίζει ζωή και σωτηρία, τήν πίστη ὅτι ὁ Ἀναστάς Κύριός μας, ἀληθινά εἶναι μαζί μας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, ὅπως ὅ Ἴδιος μᾶς διαβεβαίωσε (βλ. Ματθ. κη΄ 20).

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ἀληθινά ὁ Χριστός εἶναι μαζί μας καί ἡ παρουσία Του γίνεται ἀντληπτή μέσα ἀπό τη ζωή τῶν Ἁγίων μας, μέσα ἀπό τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας σέ κάθε ἐποχή καί ἰδίως σήμερα, πού ζοῦμε καί ἀγωνιζόμαστε μέσα στήν ἔρημο τῆς κοινωνικῆς καί οἰκονομικῆς ἐξαθλίωσης.

Ὁ Χριστός ὅπως τόν ζεῖ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἀποτελεῖ τήν ζῶσα και ἐνεργή ἐλπίδα ὅλων μας. Ταυτίζεται μέ τήν ἐλπίδα τῆς ζωῆς μας καί ἔτσι ἡ ἐλπίδα μας παραμένει ἀθάνατη. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός νίκησε τόν θάνατο. Τοῦτο σημαίνει πώς νίκησε καί νικᾶ τά πάντα. Δέν ὑπάρχουν δύσκολα καί ἀδύνατα γιά τόν Χριστό. Κι ἐκεῖνος πού εἶναι ἑνωμένος μέ τόν Χριστό, νικᾶ μέ τήν χάρη Του τόν κόσμο καί τίς δυσκολίες τοῦ κόσμου καί ἀξιώνεται νά ζεῖ θαύματα στή ζωή του, ὅπως ἔγινε καί μέ τόν Ἅγιο Χριστοφόρο, πού εἶδε κι ἔκανε καί συνεχίζει νά κάνει θαύματα ἀκόμη καί σήμερα.

Σᾶς καλῶ, λοιπόν, ὅλους, μέ τίς εὐχές τῶν Σεβασμιωτάτων Ἱεραρχῶν καί ἰδίως τοῦ Πατρός καί Ποιμενάρχου Σας κ.κ. Κοσμᾶ, τοῦ ὁποίου ἡ εὐγενής καί ἐπίμονος πρόσκληση μᾶς κατέστησε συνεορταστές τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου, νά ἐγκολπωθοῦμε αὐτή τήν μεγάλη ἀλήθεια, ὅπως τήν τονίζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὁ ἠγαπημένος Μαθητής στήν Α΄ Καθολική του ἐπιστολή: «Ποιός μπορεῖ νά νικάει τόν κόσμον;  μόνον ὅποιος πιστεύει, πώς ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ» (βλ. Α΄Ἰωαν. ε’, 5).

 Ἀδελφοί μου,

Ἄς βάλουμε καλά στήν καρδιά καί στό μυαλό μας, ὅτι: «Αὕτη ἐστίν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τόν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν» (Α΄ Ἰωάν. ε΄, 4)

Εὐχή καί προσευχή μας εἶναι νά διατηροῦμε πάντοτε στή ζωή μας, μέσα ἀπό τήν ζῶσα καί ἐνεργή πίστη μας στόν Χριστό, τήν ἐλπίδα, τήν χαρά, τήν εἰρήνη καί τήν ἐλευθερία, πού Ἐκεῖνος μᾶς χάρισε μέ τήν Ἀνάστασή Του!

Καί κυρίως νά μᾶς ἀξιώνει μέσα ἀπό αὐτήν τήν ὀρθόδοξη πίστη μας, νά ἀναδεικνυόμαστε κι ἐμεῖς χριστοφόροι.

Νά πολιτευόμαστε ἀξίως τοῦ ὀνοματος τοῦ Χριστοῦ.

Νά ὁμολογοῦμε τήν πίστη μας καί τήν κοινωνία μας μέ τόν Χριστό, ὡς ἄξιοι συνεχιστές τῶν Ἁγίων μας, πού τίμησαν τό ὄνομα τό Ἅγιο τοῦ Χριστοῦ, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου θά προσκυνήσουν ὅλα τά ἐπουράνια, τά ἐπίγεια καί τά ὑποχθόνια καί κάθε γλῶσσα θά ὁμολογήσει ὅτι Κύριος εἶναι μόνον ὁ Ἰησοῦς Χριστός (πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς) εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός. (Φιλιππ. β’, 10-11)  Ἀμήν.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΔΟΞΑ ΤΗι ΑΥΤΟΥ ΤΡΙΗΜΕΡΩι ΕΓΕΡΣΕΙ!

Νά ψάλουμε ὅλοι μαζί τό ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ γιά νά δώσουμε μαρτυρία Χριστοῦ!