Μήνυμα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για την Εβδομάδα των Ιερατικών Κλήσεων

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Προς το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

της Εκκλησίας της Ελλάδος

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, 

Με σοφία όρισαν οι θειότατοι Πατέρες την παρούσα τρίτη Κυριακή των Νηστειών να εορτάζεται η προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού, εν τω μέσω της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Εκκλησία καυχάται για τον Ζωοποιό Σταυρό και βιώνει το μήνυμά του σε κάθε σημείο της θείας λατρείας. Σε κάθε ιερά ακολουθία, σε ολόκληρη την εκκλησιαστική ζωή, είναι διάχυτη η σώζουσα παρουσία και επενέργεια του «Ξύλου της Ζωής».

Την ίδια αυτή ημέρα, η Εκκλησία της Ελλάδος έχει θεσπίσει να προβάλλεται η αξία και σπουδαιότητα των Ιερατικών Κλήσεων: το κάλεσμα δηλαδή που ο ίδιος ο Θεός απευθύνει κυρίως στους νέους, προκειμένου να ακολουθήσουν την οδό της αφιερώσεως στον Θεό και της διακονίας της Εκκλησίας. Η Ιερωσύνη είναι όντως ένας δρόμος σταυρικός, μία πορεία θυσιαστικής προσφοράς και αυταπαρνήσεως εν μέσω πολλών δοκιμασιών. Είναι συγκινητικό ότι σήμερα που κάποιοι αρνούνται τον Χριστό, πολλοί άνθρωποι, και μάλιστα νέοι, αρνούνται τα αγαθά για τα αγαθότερα, αφήνονται στα χέρια του Θεού και τα βήματά τους καταλήγουν στο ιερό θυσιαστήριο, με την ευλογία και στήριξη όλων μας.

Η Ιερωσύνη κατά τον Ιερό Χρυσόστομο αποτελεί «θείον χάρισμα». Είναι πρόσκληση και δώρο Θεού. Τέτοια χαρίσματα και αρετές δεν πρέπει να παραμένουν εν κρυπτώ. Στην παραβολή των ταλάντων ο Κύριος σημειώνει ότι ενεπιστεύθη στον καθένα εξ ημών χαρίσματα, με την προοπτική να τα αναπτύξουμε κι όχι να τα κρατήσουμε ιδιοτελώς για τους εαυτούς μας. Χρέος όλων είναι να βοηθούμε να αναδεικνύονται τα ιδιαίτερα χαρίσματα αλλήλων. Η αξία τους φανερώνεται όταν τα προσκομίσουμε στην Εκκλησία και τα εναποθέσουμε στο ιερό θυσιαστήριο για να εκκλησιοποιηθούν, να κοινωνηθούν εν Χριστώ, να λάμψουν τοις πάσιν.

Η Αγία μας Εκκλησία αφιέρωσε αυτή την εβδομάδα στις Ιερατικές Κλήσεις. Σκοπός της είναι η αναζήτηση και υποβοήθηση αξίων προσώπων για το ιερατικό λειτούργημα· η καλλιέργεια αυτής της κλίσεως και η αναζωπύρωση του πόθου προς την Ιερωσύνη· η συνειδητοποίηση της υψηλής αποστολής του Ιερέως εντός της κοινωνίας· η εμπέδωση της πνευματικής ευθύνης και των συγχρόνων αναγκών για την ποιμαντική παρουσία και προσφορά της Εκκλησίας.

Η κλήση του Χριστού στην πραγματικότητα της Σωτηρίας συνιστά μυστήριον, έργο του θελήματος του Θεού. «Ουχ υμείς με εξελέξασθε, αλλ’ εγώ εξελεξάμην υμάς και έθηκα υμάς ίνα υμείς υπάγητε και καρπόν φέρητε, και ο καρπός υμών μένη» (Ιω. ιε  16). Το κάλεσμα αυτό απευθύνεται στον κάθε άνθρωπο με διαφορετικό τρόπο, αλλά με κοινό σκοπό, την Βασιλεία του Θεού. «Πολλοί γαρ εισι κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί», λέγει πάλιν ο Κύριος στην παραβολή των εργατών του αμπελώνος (Ματθ. κβ  14).

Η κλήση αυτή είναι βαθύτατα προσωπική. Αγγίζει το κέντρο του εαυτού μας, τον πυρήνα της υπάρξεώς μας. Ο λόγος του Χριστού δεν είναι κάποια νεφελώδης και αφηρημένη γνώση. Έχει πάντοτε την αμεσότητα της αλήθειας, που απελευθερώνει τον άνθρωπο. Όποιος γνωρίζει ουσιαστικά τον Χριστό, γίνεται γνήσιος φίλος Του, που τον ακολουθεί και γνωρίζει τον εαυτό του. Αναγνωρίζει τα λάθη του και γυρίζει στον Θεό, ο οποίος δεν κρίνει αυστηρά, όπως οι άνθρωποι, αλλά μας δέχεται με αγάπη κοντά του και μας καλεί συγχρόνως να αγαπήσουμε τον συνάνθρωπό μας, δηλαδή να αφιερώσουμε την ζωή μας στην αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Εκεί βρίσκεται και η ουσία του ιερατικού λειτουργήματος, γιατί αποστολή του Ιερέως είναι η διακονία και ἡ στήριξη των ανθρώπων.

Μακάριοι όσοι καλούνται σ’ αυτό το υψηλό και θεάρεστο έργο. Οι νέοι και οι πρεσβύτεροι, που ο Θεός εκάλεσε για να τους αποστείλει στους πνευματικούς αγρούς προς θερισμόν. Μακάριοι και όσοι συνεργούν στο ιερό αυτό μυστήριο, το οποίο τελεσιουργείται και ολοκληρώνεται στη λειτουργική ζωή δια της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Ο Κύριος ο προσφέρων και προσφερόμενος, Αυτός ο οποίος ετέλεσε επί γης τούτο το έργο ως Θεάνθρωπος και Μέγας Αρχιερεύς για την σωτηρία και τον αγιασμό μας, Αυτός ο ίδιος που την ενεργεί καί τήν προσφέρει ως δώρημα στον παραπεσόντα άνθρωπο, ζητεί και την δική μας συνέργεια στην κατά Θεόν πολιτεία. Ας την προσφέρουμε.

Ας συνευχηθούμε να συνειδητοποιήσουμε όλοι την πορεία μας κατά το θέλημα του Θεού και να κάνουμε βίωμα κοινό τις κλήσεις προς την Ιερωσύνη. Όσοι γευθούμε αυτή την γνώση, λαμβάνουμε «χάριν αντί χάριτος» (Ιω. α  16), ζωή και αγιασμό, χαρά και Ανάσταση. Εντός της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας επιβεβαιώνουμε την κορυφαία επιλογή μας και ανταπόκριση στο κάλεσμα του Θεού και γίνεται η κλήση μας περιεχόμενο του βίου μας και αληθινή προσδοκία της ψυχής μας.

† Ο Αθηνών Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος

† Ο Σταγών και Μετεώρων Σεραφείμ
† Ο Περιστερίου Χρυσόστομος
† Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος
† Ο Τρίκκης και Σταγών Αλέξιος
† Ο Καρπενησίου Νικόλαος
† Ο Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος
† Ο Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου Ιερόθεος
† Ο Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου Δημήτριος
† Ο Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων
† Ο Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου Δαμασκηνός
† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέας
† Ο Ξάνθης και Περιθεωρίου Παντελεήμων

Ο Αρχιγραμματεύς

† Ο Μεθώνης Κλήμης