Γραπτό θείο κήρυγμα Κυριακής της Τυρινής

 

26 Φεβρουαρίου 2023

 

Η σημερινή Κυριακή αποτελεί την πύλη για την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή την οποία οι Πατέρες της Εκκλησίας την ονομάζουν «στάδιο των αρετών» και «στάδιο πνευματικού αγώνος» Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από την πνευματική άσκηση και προετοιμασία, με ταπείνωση και αγάπη, φιλανθρωπία και τήρηση του θείου θελήματος, ώστε όσο το δυνατόν επάξια να φτάσουμε και να συμμετάσχουμε στο πάθος και την Ανάστασή του Κυρίου.

Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή τονίζονται τρία σημεία, τρεις κατευθυντήριες γραμμές, τρία κυρίως μηνύματα, σαν εφόδια στην πνευματική πορεία που ξεκινάμε από αύριο.

Το πρώτο αφορά τη συγχωρητικότητα, τη συγγνώμη. Αυτό που ενδείκνυται στην ορθή χριστιανικής ζωή είναι η αποστροφή της μνησικακίας και ο αγώνας για να αποκτήσουμε την αρετή της συγχωρητικότητας. Μας λέει ο Κύριος, «εάν συγχωρείτε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, θα συγχωρεί και σάς ο Πατέρας σας ο επουράνιος. Αν πάλι δεν συγχωρείτε τους ανθρώπους, ούτε και ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας αμαρτήματα».

 Συχνά στη ζωή μας πέφτουμε σε σφάλματα, και έχουμε την ανάγκη, και ενίοτε την απαίτηση, να μας συγχωρήσουν οι άλλοι και παράλληλα επιζητούμε και προσευχόμαστε για τη άφεση από τον Θεό. Προϋπόθεση όμως της συγγνώμης του Θεού αποτελεί η δική μας συμπεριφορά προς τους αδελφούς μας. Δεν μπορούμε να ζητάμε το έλεος του Θεού, κι εμείς να είμαστε ανάλγητοι και σκληροί απέναντι σε όσους έχουν κάνει κάποιο λάθος ή έχουν σφάλλει απέναντί μας. Δεν μπορούμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας ως καλούς χριστιανούς, από τη στιγμή που δεν μπορούμε να συγχωρέσουμε έστω και έναν άνθρωπο. Γι’ αυτό και στην Κυριακή Προσευχή, στο “Πάτερ ημών...”, λέμε “και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών”, δηλαδή συγχώρησέ μας Κύριε, όπως κι εμείς συγχωρούμε εκείνους που μας έχουν βλάψει.

Όταν όμως κλείσουμε την καρδιά μας και αρνιόμαστε να συγχωρήσουμε, διώχνουμε μακριά τη Χάρη του Θεού. Επομένως, κριτήριο της συγγνώμης του Θεού είναι η δική μας στάση προς τους συνανθρώπους μας.

Το δεύτερο σημείο αφορά τα εξωτερικά στοιχεία του ανθρώπου που νηστεύει. Μας λέει ο Κύριος, “όταν νηστεύετε να μην το δείχνετε, όπως οι υποκριτές που κυκλοφορούν με σκυθρωπά πρόσωπα, για να φανούν ότι τάχα νηστεύουν. Αλλά να είστε περιποιημένοι και να μη δείχνετε ότι νηστεύετε, και ο Θεός που βλέπει τι γίνεται στα κρυφά, θα σας ανταμείψει στα φανερά”. Αποτελεί μεγάλη αρρώστια για κάθε εποχή η υποκρισία, η ωραιοποίηση του εξωτερικού μας προφίλ, και αυτό στηλιτεύει ο Χριστός. Η νηστεία δεν μπορεί να συνοδεύεται από αυτοπροβολή και υπερηφάνεια, διότι αποτελεί προσωπική άσκηση και θυσία προς τον Θεό, ο οποίος βλέπει τον κόπο μας, αφουγκράζεται τις προσευχές μας και ανταποκρίνεται με σωτήριο τρόπο στα δίκαια αιτήματά μας. Η νηστεία απαιτεί σεμνότητα, όχι διαφήμιση, ούτε κατάκριση του πλησίον.

Να μη μεταβάλουμε τη νηστεία σε μέσο δικής μας προβολής. Η νηστεία σκοπό έχει να μας ταπεινώσει, να κατευνάσει και να απαλύνει τα πάθη, να μας βοηθήσει να αποκολληθούμε από τα περιττά υλικά πράγματα, να μας οδηγήσει σε κατάνυξη, σε προσευχή θερμή και ειλικρινή, να κάνει  ευκολότερη την πορεία μας προς τον ουρανό. Δεν πρέπει λοιπόν να χρησιμοποιούμε τη νηστεία για να προβάλουμε υποκριτικά τη δήθεν ευσέβεια μας, ώστε εκείνος που θα μας δει ταλαιπωρημένους να µας παινέψει ως καλούς Χριστιανούς, ως μεγάλους ασκητές, ως τηρητές του νόμου του Θεού. Σε μια τέτοια περίπτωση το μόνο όφελος αυτού του είδους της νηστείας αφορά στον έπαινο που μας προσφέρουν εκείνη τη στιγμή οι άνθρωποι.

Η νηστεία, έχει σκοπό να βοηθήσει τον άνθρωπο στην πνευματική του ανόρθωση, και στην κοινωνία του με το Θεό. Γίνεται από αγάπη στο Θεό, και συνδυάζεται με την αποχή από την αμαρτία, την προσευχή και την αγάπη.

Το τρίτο σημείο αφορά τους θησαυρούς, τους επίγειους και τους επουράνιους. Ο Χριστός μας αποτρέπει να συνάγουμε επίγειους θησαυρούς, που φθείρονται και αφανίζονται είτε από φυσικά αίτια είτε από τους κλέπτες. Αντίθετα, μας προτρέπει να συγκεντρώνουμε πνευματικούς θησαυρούς, που παραμένουν αλεηλάτητοι  και αναλλοίωτοι,  όπως είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η ανεκτικότητα, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη, η καλοσύνη, η πραότητα, η εγκράτεια η ελπίδα και η επιθυμία μας να αφήσουμε κάθε κακό, αμαρτία, έγνοια στην άκρη.“Γιατί, όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί είναι και η καρδιά σας”, μας λέγει ο Κύριος μας.

Το κίνητρο κάθε πιστού για τα πνευματικά αγωνίσματα βρίσκεται στις προθέσεις του. Σύμφωνα μετο λόγο του Κυρίου, αυτό πού ενεργοποιεί τις προθέσεις του ανθρώπου είναι η καρδιά του. Κάθε άνθρωπος ενεργεί σύμφωνα με τις διαθέσεις τῆς καρδιάς του. Η καρδιά του κάθε ανθρώπου αγκιστρώνεται και μαγνητίζεται σ’ αυτό που θεωρεί ως πολύτιμο, ως θησαυρό, ως αναντικατάστατο αγαθό. Ο Κύριος  μας ζητάει λοιπόν, πρώτα από όλα να ενδιαφερόμαστε για την αγάπη του Θεού και αυτός θα μας βοηθήσει σε όλα τα άλλα προβλήματά μας.

Ας αγωνιστούμε με ταπεινό φρόνημα, διακριτικά και θεάρεστα, με τη βεβαιότητα, ότι Θεός θα αποδώσει στον καθένα το οφειλόμενο. Ας μη δειλιάσουμε εξαιτίας του μεγέθους η του όγκου των αγωνισμάτων. Ὁ καθένας με τη δύναμή του ας αγωνιστεί κι ο Θεός θα σκεπάσει με τη Χάρη Του τόν αγώνα μας, αφού για την αγάπη του γίνεται. Διότι ευτυχώς «η μεγαλύτερη φιλανθρωπία του Θεού, όπως λέει ο άγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, είναι πως όχι ανάλογα με το αποτέλεσμα, αλλά ανάλογα με τη διάθεση και την προαίρεση μετράει ὁ Θεός την επίδοσή μας και παρέχει την ευλογία του.» Αμήν.