Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Συνέντευξη του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά στη δημοσιογράφο Μαρία Μπραουδάκη για το ένθετο «Ορθοδοξία και Ελλάδα» της εφημερίδας «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ», Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014


«Να θυσιάσουν την αγάπη τους στις ξενόφερτες ιδέες και κουλτούρες, να γεμίσουν με Ορθοδοξία και Ελλάδα την καρδιά τους . Να σταθούν όρθιοι, εδραίοι , αμετακίνητοι στη φωνή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού», παροτρύνει τους Έλληνες ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς. Ο Ιεράρχης, ζητά από τον κλήρο να θωρακίσει τον ψυχισμό των πιστών, κηρύσσοντας, «την αληθινή, ειλικρινή και συνειδητή μετάνοια».
Ο κ. Κοσμάς δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς την αντίθεσή του στις προσπάθειες προσέγγισης Ορθοδόξων και Καθολικών με τον τρόπο που γίνονται στην παρούσα φάση .Όπως τονίζει,  «χωρίς τη μετανοιά τους και την απομάκρυνση των αιρετικών δοξασιών τους, δεν είναι ποτέ δυνατή η ένωσις και φυσικά οι καρποί της ενότητας(…) Η Παπική, λεγόμενη Εκκλησία, δεν είναι καν Εκκλησία αλλά ένας εκκλησιαστικός οργανισμός και αίρεση».

Πως βιώνει η μεγαλύτερη σε έκταση Μητρόπολη της Εκκλησίας της Ελλάδας, την κρίση;

Καθημερινώς  ζω φοβερές σκηνές στο γραφείο μου, όταν έρχομαι εμπρός στη στέρηση, την ασθένεια , την εγκατάλειψη, την ικεσία των χριστιανών μας για να εξοικονομήσουν ψωμί και φάρμακα. Σε αυτήν την κρίση η ιερά Μητρόπολή μας δεν έμεινε ούτε θα μείνει ποτέ αδιάφορη. Δε θέλω να κάνω διαφήμιση. Πάντοτε αντιπαθούσα την αυτοπροβολή. Όταν όμως βλέπω τόσους και τόσους να ειρωνεύονται , να συκοφαντούν, να κατηγορούν την Εκκλησία οφείλω να πω ότι η τοπική μας Εκκλησίας είναι κοντά στους δοκιμαζομένους αδελφούς. Κανένα δεν αφήνουμε να φύγει από το γραφείο του Επισκόπου αβοήθητο και απαρηγόρητο , όταν έχει ανάγκη. Πολύ δε γενικά αναφέρω τα συσσίτια που λειτουργούν όλο το χρόνο στο Μεσσολόγγι, στο Αγρίνιο και όχι μόνο. Τα Κοινωνικά Παντοπωλεία στο Μεσσολόγγι και στο Αγρίνιο που λειτουργούν με τη συνεργασία των Δήμων. Στο Αγρίνιο, για παράδειγμα μηνιαίως  τρέφονται 1700 οικογένειες. Κοινωνικά Παντοπωλεία λειτουργούν επίσης στην Αμφιλοχία, τη Βόνιτσα, την Κατούνα και το Θέρμο από τις Ενορίες. Στο Αγρίνιο, στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου λειτουργεί Κοινωνικό Φροντιστήριο στο οποίο φοιτούν 700 παιδιά και προσφέρουν τη διακονία τους ανιδιοτελώς περισσότεροι από 60 καθηγητές και καθηγήτριες. Κοινωνικό φροντιστήριο λειτουργεί και στην Αμφιλοχία. Σε όλα αυτά να προσθέσω και τα ενοριακά φιλόπτωχα ταμεία, δια των οποίων οι καλοί μας κληρικοί στηρίζουν πολλές δοκιμαζόμενες οικογένειες σε όλη τη Μητρόπολή μας.

Που νομίζετε ότι θα πρέπει την περίοδο αυτή να εστιάζει η Εκκλησία για να στηρίξει το ποίμνιό της;

Κοινή είναι η πίστη ότι την οικονομική αυτή κρίση την έφερε η πνευματική κρίση. Ο ανθρωπος άφησε των έσω άνθρωπο του κυρίως άνθρωπο αφώτιστο, ακαλλιέργητο και έρημο. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε και τα ζούμε. Νομίζω , ότι αυτή τη δύσκολη περίοδο που ζούμε οφείλουμε να κηρύξουμε κυρίως τη μετάνοια. Την αληθινή, ειλικρινή και συνειδητή μετάνοια. Να καλέσουμε με ανύστακτη φροντίδα και φωνή αγάπης όλους τους συνανθρώπους μας , μεγάλους και μικρούς, νέους και νέες, να θελήσουν να επιστρέψουν στην πίστη, με αγάπη και υποακοή στο Χριστό. Να αφήσουν την καρδιά τους να τη φωτίσει , να την αναγεννήσει, να την ανακαινίσει, να την ειρηνεύσει και να την χαριτώσει ο Χριστός, διότι αν οι χριστιανοί σήμερα αποκτήσουν ηρωικό και αληθινό φρόνημα Χριστού θα μπορέσουν να αναστήσουν τη δική τους εσωτερική ψυχολογική κατάσταση, αλλά και την οικογένειά τους και τα παιδιά τους. Παρακαλώ να εύχεσθε εμείς οι σημερινοί κληρικοί να γίνουμε αξιοι διάκονοι του Χριστού και αφού πρώτα εμείς ζούμε με συνέπεια, το Ευαγγέλιο του Χριστού, να κηρύξουμε αληθινή μετάνοια , αληθινή υπακοή στο Χριστό και αγωνιστικό φρόνημα.

Πως θα ‘μεταφράζατε’  το μήνυμα της διδαχής του Πατροκοσμά του Αιτωλού, σήμερα 300 χρόνια μετά τη γέννησή του, στις παρούσες συνθήκες;

Το μήνυμα του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του μεγάλου διδάχου, Εθναποστόλου και ιερομάρτυρος είναι κατεξοχήν διαχρονικό και ιδιαιτέρως σύγχρονο για την εποχή μας. Ο λόγος του, η φωνή του, η διδαχή του, είναι σήμερα και πάντα επίκαιρα. Η Ορθοδοξία μας, δυστυχώς, περιφρονείται και αλλλοιώνεται από πολλούς οι οποίοι θέλουν να την εκοσμικεύσουν. Η οικογένεια υποσκάπτεται και συντρίβεται, η φιλοπατρία δέχεται χλευασμούς και η παιδεία  αλλοιώνεται και αποδιοργανώνεται, η ελληνική γλώσσα οργανωμένα περιθωριοποιείται, η κατά Χριστόν αγωγή πολεμείται , ενώ προωθούνται η αλλοτρίωση και η διαστροφή. Η χριστιανική ταυτότητα του Γένους  μας αλλοιώνεται , η Ελληνορθόδοξη πατρίδα μας κινδυνεύει να χαθεί. Γιατί όταν οι Έλληνες υποδουλώνονται χάνουν και Ορθοδοξία και Ελλάδα. Πιστεύω πως όλοι οι Έλληνες, είναι ανάγκη να μελετήσουν τις Διδαχές του Αγίου Κοσμά, για να μπορέσουν να ανακαλύψουν τον εαυτό τους, να ορθοποδήσουν, να ζήσουν με το Χριστό και την Ελλάδα, να βρουν την πορεία τους προς τη λύτρωση και τη σωτηρία. Ελπίζουμε να κατανοήσουν οι σημερινοί Έλληνες ,ότι κάτι πρέπει να θυσιάσουν για να σώσουν τον εαυτό τους και τους αδελφούς τους. Να θυσιάσουν την αγάπη τους στις ξενόφερτες ιδέες και κουλτούρες, να γεμίσουν με Ορθοδοξία και Ελλάδα την καρδιά του και το περιβάλλον τους. Να σταθούν όρθιοι, εδραίοι , αμετακίνητοι στη φωνή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

Τι καρπούς στην ενότητα της χριστιανοσύνης, νομίζετε ότι θα μπορούσαν να αποδώσουν οι προσπάθειες προσέγγισης μεταξύ Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων;

Ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός, προ του Πάθους του, εζήτησε και προσευχήθηκε οι μαθηταί του, αλλά και όλοι οι Χριστιανοί, να μείνουν ηνωμένοι. ‘Ίνα πάντες εν ώσι, καθώς συ πάτερ εν εμοί καγώ εν σοί, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι συ με απέστειλας» (Ιωάν. Ιζ, 21). Πόθος της Εκκλησίας είναι να είναι οι Χριστιανοί ηνωμένοι και γι΄π αυτό σε κάθε Θεία Λειτουργία προσευχόμαστε «υπέρ της των πάντων ενώσεως». Ναι, να είναι ηνωμένοι οι Χριστιανοί , αλλά όταν ζουν την αλήθεια του Χριστού ακαινοτόμητη, ανόθευτη και απαραβίαστη. Όλοι θέλουμε και πρέπει να θέλουμε την αγάπη και την ενότητα, ‘εν αληθεία΄’  όμως. Δυστυχώς , οι Ρωμαιοκαθολικοί, δηλαδή οι Παπικοί, δεν έχουν και δεν ζουν την ορθόδοξο αλήθεια. Ο Πάπας έχει πέσει σε αίρεση και πολλές είναι οι παπικές αιρετικές δοξασίες. Το Πρωτείο και μάλιστα το αλάθητό του τον κάνει κοσμικό άρχοντα και όχι διάκονο και μιμητή του Εσταυρωμένου Ιησού Χριστού. Η Παπική, λεγόμενη Εκκλησία, δεν είναι καν Εκκλησία αλλά ένας εκκλησιαστικός οργανισμός και αίρεση. Πως έτσι θα ενωθεί η Ορθόδοξος Μια Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία; Με την αίρεση; Αν ο Πάπας και οι ακόλουθοί του αρνηθούν την αίρεση, μετανοήσουν και επιστρέψουν στους κόλπους της μίας και μόνης εν κόσμω Εκκλησίας  της Ορθοδοξίας , τότε ευχαρίστως να τους δεχθεί η Εκκλησία μας. Χωρίς τη μετανοιά τους και την απομάκρυνση των αιρετικών δοξασιών τους, δεν είναι ποτέ δυνατή η ένωσις και φυσικά οι καρποί της ενότητας. Δεν είναι μια άλλη Εκκλησία ο Παπισμός, αλλά αποσχισμένη και  αιρετική. Λέγεται Εκκλησία. Είναι ξένη από την αλήθεια και τη Θεία Χάρη που αγιάζει και σώζει. Τους αγαπούμε τους Παπικούς ως πρόσωπα, αλλά ως αμετανόητους δεν πρέπει να τους δεχθούμε στους κόλπους της αμωμήτου πίστεως και της Εκκλησίας μας.

Θα έπρεπε ένας Ποιμενάρχης, να χρειάζεται στις μέρες μας να πρωτοστατήσει για την ομαλή λειτουργία ενός νοσοκομείου.

Επιτρέψτε μου να ερωτήσω και εγώ. Τι είναι αλήθεια ο Ποιμενάρχης; Δεν είναι πατέρας, πνευματικός πατέρας; Όταν τα παιδιά του πατέρα έχουν προβλήματα υγείας, πονάνε, υποφέρουν , δοκιμάζονται, ο πατέρας δεν πρέπει να τα οδηγήσει στον ιατρό, να τους προσφέρει διάγνωση και θεραπεία; Και όταν δεν βρεθεί γιατρός, ο πατέρας δεν είναι εκείνος που πρέπει να αγωνισθεί , να τρέξει, να βρεθεί ιατρός για να σωθούν τα παιδιά του; Αυτό νομίζω ότι πρέπει να κάνει ο Ποιμενάρχης. Βεβαίως με τρόπους  διακριτικούς, με αγάπη ανύστακτη και θυσιαστική, οφείλει να τρέχει ο Ποιμενάρχης για να διασφαλίσει την υγεία του λαού του, των πνευματικών του παιδιών. Με τη Χάρη του Θεού μας, αυτό προσπαθήσαμε και προσπαθούμε να κάνουμε , αφού τα νοσοκομεία Μεσολογγίου και Αγρινίου, δεν είναι επανδρωμένα με το απιατούμενο ιατρικό προσωπικό, με αποτέλεσμα οι Χριστιανοί μας να ταλαιπωρούνται. Εύχομαι οι υπεύθυνοι υπουργοί να λύσουν το πρόβλημα αυτό για να ανακουφισθεί ο λαός μας, ώστε τότε να τους ευγνωμονεί


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου